Το Καταλανό-Ολλανδικό κουιντέτο δημιουργήθηκε το 2008 και κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ την επόμενη χρονιά. Με ένα κορίτσι στο μικρόφωνο, το οποίο διαθέτει μια δροσερή, κοριτσίστικη χροιά, εντελώς έξω από Ροκ και Συμφωνικά μοτίβα, με ύφος μουσικό κοντά στο Ροκ, με Prog πλήκτρα και πιάνο και αναφορές σε Spock’s Bear, Porcupine Tree και, φυσικά, τους Marillion, οι Harvest κυκλοφορούν φέτος το δεύτερο άλμπουμ τους και εμείς προειδοποιούμε: αυτή η μουσική προσφέρεται για δυνατές συγκινήσεις, μην πλησιάζετε αν δεν προτίθεστε να αισθανθείτε πολύ έντονα…
Τα “Roundabout” και “Intuition” κινούνται σε πιο Ροκ φόρμες και το “The spell” είναι πιο πειραματικό, κάτι ανάμεσα σε ώριμους The Cranberries και τη διάθεση των King Crimson να παίξουν κάτι ανάλαφρο. Έτσι κι αλλιώς, μέχρι στιγμής, το Prog στοιχείο δεν εξωτερικεύεται όπως έχουμε συνηθίσει, δεν έχουμε τα παλαβά μετρήματα και τις εξωφρενικές παύσεις… Έχουμε όμως πάνω απ’ όλα… το ύφος! Έτσι όπως παίζουν, έτσι όπως δένουν τα τύμπανα με τα μελωδόργανα, έτσι όπως πετάγονται τα sequencer… Ναι, αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί Prog. Μου ήλθαν και οι The Corrs στο μυαλό, εντελώς άσχετο, αλλά αυτό έχει να κάνει μόνο με την τσαχπινιά της τραγουδίστριας…
Στο άλμπουμ συμμετέχουν ο Alan Reed (ex Pallas, Abel Ganz) και ο τεράστιος Steve Rothery των Marillion. Η μπάντα έχει παίξει και support στους τελευταίους και η επαφή λειτούργησε. Όπως ακούω ο Reed συμμετέχει στο πιάνο-ακουστική-πλήκτρα-φωνή κομμάτι “Time lapse”, μια υπέροχη δημιουργία, ένα ονειρικό πάρκο. Ίσως το πιο Prog κομμάτι στο δίσκο να είναι το τελευταίο, με τίτλο “Stars” και διάρκεια πάνω από οκτώ λεπτά. Στο χάσιμο η μουσική, δομημένα πάντα, χωρισμένη σε διάφορα μέρη, με διάφορες αλλαγές στο τέμπο και θέματα μπάσου, σόλο κιθάρας, tutti και μονά μέτρα (κάπου μέτρησα πέντε χρόνους, είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν κι άλλα). Από δίπλα η φωνή που λέγαμε πιο πάνω. Γλυκιά και μέσα από την ψυχή… Τα ‘παμε, οι συγκινήσεις θα είναι δυνατές…
