Έχουν λιγοστέψει πολύ οι guitar heroes, τουλάχιστον έτσι όπως κάποιοι παλιότεροι τους είχαμε μάθει, εκεί προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80, μέχρι περίπου τα μέσα της επόμενης.
Ένας από τους λίγους εναπομείναντες, ο Joe Satriani, παραμένει πιστός όλα αυτά τα χρόνια στα ραντεβού του στα studio και μας χαρίζει τακτικά εξαιρετικές δουλειές, έστω κι αν αυτές έχουν κάπως εξειδικευμένο χαρακτήρα. Μετράει ήδη, 17 προσωπικά studio albums!
Το “Shapeshifting” λοιπόν, είναι το νέο του πόνημα και άλλη μια απόδειξη (όχι πως τη χρειάζεται) του ταλέντου και της εμπειρίας πλέον του βιρτουόζου κιθαρίστα. Πρόκειται για άλλον έναν δίσκο με πολλά και διαφορετικά rhythm sections και tempos, όπως επίσης και ηχητικά effects που παραπέμπουν σε κάμποσα μουσικά ιδιώματα, από σύγχρονους ηλεκτρονικούς ήχους μέχρι και country music. Προσπαθεί είναι η αλήθεια να χωρέσει αρκετά πράγματα σε δεκατρία κομμάτια και μπορώ να πω πως τα καταφέρνει αρκετά καλά.
Στο “Shapeshifting” οι συνεργασίες που επέλεξε ο Satriani είναι πολύ προσεκτικές αλλά και ποιοτικές και αναφέρομαι κυρίως στους Chris Chaney, μπασίστα των Jane’s Addiction και συνεργάτη στις περιοδείες της Alanis Morissette, του Kenny Aronoff, touring drummer των Joe Cocker, Smashing Pumpkins, John Fogerty κ.α., ενώ διατηρεί κοντά του τους Eric Caudieux και Jim Scott ο οποίος συμμετέχει και στην παραγωγή του album μαζί με τον Joe.
Από το δίσκο και με δεδομένο ότι δεν είμαι μουσικός, ξεχώρισα τα “All For Love”, “Perfect Dust” και “Falling Stars”, κομμάτια που ευχαρίστως θα ανατρέξω ν’ ακούσω αρκετές φορές ακόμα.
Το “Shapeshifting” είναι ένας πολύ καλός δίσκος και σίγουρα ένα πολύ καλό φροντιστήριο για νέους κιθαρίστες. Αισθάνομαι επίσης ότι αν ήμουν ένας εκκολαπτόμενος κιθαρίστας, το “Shapeshifting” θα ήταν μια σημαντική βοήθεια ως προς το μουσικό προσανατολισμό που θα επέλεγα για τη συνέχεια.
