Γιατί μας βασανίζεις ρε Jorn; Και κυρίως γιατί βασανίζεις τον εαυτό σου; Μια χαρά δεν τα πας με τους Masterplan;
Για άλλη μια φορά ο κατά τα άλλα χαρισματικός τραγουδιστής, δεν καταφέρνει να παρουσιάσει κάτι το ιδιαίτερο. Το να προσφέρεις heavy rock όπως δηλώνει στον τίτλο του νέου του album προυποθέτει καλή σύνθεση και φυσικά έμπνευση, στοιχεία που δε φαίνονται πουθενά στο “Bring Heavy Rock To The Land”. Είναι μια από τα ίδια που παρουσιάζει ο Jorn Lande με το προσωπικό του σχήμα εδώ και χρόνια με εξαίρεση το πρώτο album του σχήματος το “Starfire”. Για άλλη μια φορά δεν υπάρχει κάτι που να συγκινεί από συνθετικής πλευράς και φυσικά για μια ακόμα φορά ο Jorn ακούγεται σα να προσπαθεί να μιμηθεί την Αγία Τριάδα (Dio, Coverdale, Turner). Ok, μπορεί να μη γίνεται να αποχωριστεί τη χροιά της φωνής του (και λογικό είναι), πρέπει όμως να κάνει κάτι γι αυτό και φυσικά δεν είναι οι δημοσιογράφοι αυτοί που θα του πουν τι. Θα επισημάνω επίσης την μηδενική μεταβολή, πόσο μάλλον εξέλιξη, στον ήχο της μπάντας όλα αυτά τα χρόνια.
Η διασκευή του “Ride Like The Wind” θεωρώ ότι είναι ατυχής αφού δεν καταφέρνει ν’ αγγίξει το συναίσθημα που πηγάζει από το τραγούδι και το λάθος είναι ότι διασκευάζει την ίδια τη θρυλική διασκευή των Saxon και όχι το original κομμάτι του Christopher Cross. Το δε “Chains Around You” ακούγεται σαν στεγνή αντιγραφή του “Spotlight Kid” (Rainbow). Ένα ακόμα φάουλ είναι η διασκευή ή μάλλον επανεκτέλεση του “Time To Be King”, δικού του κομματιού που κυκλοφόρησε μάλιστα σαν τίτλος του τελευταίου album των Masterplan δύο μόλις χρόνια πριν. “Δικαίωμα του” ίσως πουν κάποιοι, δικό μου δικαίωμα όμως είναι και να επισημαίνω την έλειψη σοβαρότητας σε κάποια πράγματα, πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη.
Μετά από όλα αυτά, φυσικά και δεν προτείνω την επένδυση, το μόνο που έχω να προτείνω στον ίδιο είναι την αποκλειστική ενασχόληση του με τους Masterplan.
