Φαίνεται πως το έχει η χρονιά φέτος και κυκλοφορούν album οι παλιοσειρές του death metal. 20 χρόνια λοιπόν από το ντεμπούτο τους, οι Βραζιλιάνοι υπέρκαφροι μας δίνουν το 10ο album τους. Σπάνιο γεγονός το ότι είναι μαζί από την ίδρυσή τους. Αν εξαιρέσουμε την περίοδο 1990-1994 που είχαν δεύτερο κιθαρίστα, από το ντεμπούτο τους και μετά αποφάσισαν πως οι 3 τους δουλεύουν καλύτερα χωρίς άλλο μέλος.
Αδέρφια μεταξύ τους οι Alex Camargo, Max Kolesne και Moyses Kolesne (ο πρώτος χρησιμοποιεί το επίθετο του πατέρα τους και οι άλλοι της μητέρας τους) παίζουν όπως τους έχουμε μάθει και τους γουστάρουμε χρόνια τώρα. Brutal death metal χωρίς να το κουράζουν πολύ. Κιθάρες που ξύνουν αλύπητα, drums πολυβόλα και φωνητικά που όπως λέει και ο τίτλος…σφυρηλατήθηκαν με οργή.
Παρ’ όλο που δεν πιάνουν τα επίπεδα των πιο παλιών κυκλοφοριών τους και η μουσική τους φαίνεται να έχει ηρεμήσει λίγο (λέμε τώρα), δεν έχουν βγάλει κακό album στο παρελθόν και ούτε τώρα βγάζουν. Κάποια κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι τα “Ways Of Barbarism”, “Dogma Of Submission”, “Soulless Impaler” και “Oracle Of The Ungod” χωρίς να υστερούν τα υπόλοιπα βέβαια. Οι λάτρεις του ακραίου ενδώστε άφοβα.
Bonus: Η digipak έκδοση περιέχει τα “Earth’s Cremation” και μία διασκευάρα στο “Electric Funeral” των Sabs.
