Αφού πρώτα τσέκαρα ότι όντως είχα γράψει σωστά το όνομα του συγκροτήματος, έψαξα λίγο στο διαδίκτυο τους τύπους αυτούς από τη Βόρεια Ιρλανδία ενώ παράλληλα άκουγα το δίσκο τους. Σίγουρα, η σφραγίδα της Frontiers προμήνυε ότι θα ακούγαμε κάτι μελωδικό…δεν πέσαμε έξω. Αυτό που δεν περίμενα ήταν το πόσο όμορφα έχουν διυλίσει τις rock n’ roll επιρροές τους καταφέρνοντας να αποτείνουν φόρο τιμής σε σχήματα όπως οι Hanoi Rocks αλλά και οι Motorhead (στο πιο μελωδικό τους) χωρίς να ακούγονται κόπιες των συγκροτημάτων αυτών.
Το “ A Sinner’s Saint” ακούγεται πολύ ευχάριστα και οι hard rock παραπομπές στη δεκαετία του 80 μόνο θετικά λειτουργούν για το συνολικό αποτέλεσμα. Τώρα, αν καταφέρουν να ακουστούν παραέξω, μάλλον κομματάκι δύσκολο το κόβω καθώς ο καταιγισμός συγκροτημάτων συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και θα πρέπει εκτός από ταλέντο να έχεις και το…κοκαλάκι της νυχτερίδας (δηλ. Άψογες δημόσιες σχέσεις, τέλειο management και πολύ, μα πάρα πολύ τύχη). Ευχόμαστε να τα καταφέρουν!
Highlight: Πάντως θα μπορούσαν να έχουν βρει καλύτερο όνομα…
