Όταν οι βασικοί συντελεστές ενός δίσκου δεν είναι άλλοι από τους Erik Martensson (Eclipse) και Ronnie Atkins (Pretty Maids) τότε το αποτέλεσμα είναι από την αρχή εγγυημένο. Το ομώνυμο album όμως των Nordic Union ξεπέρασε κάθε προσδοκία και συνεπακόλουθα μπορούμε άνετα να μιλάμε για μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς (βρισκόμενοι μόλις στο δεύτερο μήνα του 2016)! Με μία παραγωγή που σε ξετινάζει με τον όγκο και τη δυναμική της, με μία μοναδική ενέργεια που ξεχύνεται από τα ηχεία σε ΟΛΑ τα κομμάτια και κυρίως με ένα απαράμιλλο επίπεδο συνθέσεων που φέρνουν αναπόφευκτα στο μυαλό τα δύο τελευταία albums των Eclipse αλλά και την πολύ μελωδική πλευρά των Pretty Maids.
Πιασάρικα κομμάτια (τι ύμνος είναι το “Hypocrisy”!), γκαζωμένα και τσαμπουκαλεμένα refrains (τι υπερκομματάρα είναι το “Falling”), ογκώδη, ρυθμικά τύμπανα που θυμίζουν Eclipse (τι έπος είναι το “When Death is Calling”) και μελωδικά κουπλέ μέσα από το κλασικό ρεπερτόριο των Pretty Maids (το “21 Guns” άνετα θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάποιο δίσκο των Δανών)…με λίγα λόγια, τι άλλο θέλετε;
Το “Nordic Union” δεν αποτελεί αποκάλυψη γιατί ξέραμε τι να περιμένουμε από αυτό. Αυτό όμως που δεν περιμέναμε με τίποτα είναι ότι θα ήταν ΟΛΑ (μα ΟΛΑ) τα κομμάτια απίστευτα!
Αγορά με κλειστά μάτια!
Highlight: Ο Erik Martensson θα πρέπει να είναι σήμερα ο πιο δημιουργικός και παραγωγικός μουσικός στο melodic rock.
