Οι Βρετανοί Sacrilege (να μην τους μπερδεύσετε με τους Sacrilege του Turn Back Trilobite) ξεκίνησαν την καριέρα τους το 1982, στα όρια δηλαδή του δεύτερου κύματος του N.W.O.B.H.M. και δεν κατάφεραν κάτι περισσότερο πέρα από την κυκλοφορία μερικών ντέμο. Σχεδόν 30 χρόνια μετά το τελευταίο καταγεγραμμένο τους ίχνος όμως, επέστρεψαν με μιά σειρά από αυτοχρηματοδοτούμενες κυκλοφορίες, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον της Γερμανικής Karthago/Pure Steel η οποία ανέλαβε την κυκλοφορία του παρόντος αλλά και του προηγούμενου δίσκου τους.
Ομολογώ πως δεν είχα την παραμικρή επαφή με τον ήχο της μπάντας μετά την επανασύστασή της και συνεπώς η περιέργεια ήταν μεγάλη. Από την πρώτη ακρόαση φάνηκε πως το συγκρότημα έμεινε τελικά πιστό στον πρωτόλειο ήχο των βρετανικών 80ς, αποδίδοντας μιά μίξη των Sabbath-ικών 70ς με το N.W.O.B.H.M. Έρχονται στο μυαλό οι Pagan Altar (του προσφάτως εκλιπόντα Terry Jones, R.I.P…) καθώς υπάρχει και μιά σχετική φωνητική ομοιότητα πέρα από το doom metal στοιχείο που είναι διάχυτο.
Αυτό που κάνουν οι Sacrilege σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί δημοφιλές και τους αξίζουν συγχαρητήρια που παραμένουν μετά από τόσα χρόνια πιστοί σε αυτό που ξεκίνησαν.
Το Six6six είναι μία πολύ καλή προσπάθεια πάνω σε έναν ήχο που δεν έχει πλέον πολλούς εκπροσώπους.
