Άλλη μια NWOBHM μπάντα από το Hull της Αγγλίας, που επαναδραστηριοποιήθηκε από το 2009 και έπειτα και κυκλοφορούν το νέο τους πόνημα με τίτλο «Attrition». Πρόκειται για το τρίτο τους album στην τρέχουσα δεκαετία και ουσιαστικά πραγματοποιούν όσα δεν έκαναν τη δεκαετία του ’80 που είχαν ηχογραφήσει μόνο κάποια demos. Σχετικά με το «Attrition» τώρα, δεν είναι καθόλου κακό συνθετικά album. Το αντίθετο θα έλεγα. Πολύ ωραία ριφς αντιπροσωπευτικά του ιδιώματος, πολύ ωραίες μελωδίες και σόλο και γενικά καλές και κάποιες φορές πρωτότυπες ιδέες. Αυτό που από την αρχή μου φάνηκε λίγο περίεργο είναι τα φωνητικά. Είτε σ’ αρέσουν είτε όχι. Η ιδιαιτερότητα της χροιάς του τραγουδιστή μου φάνηκε ότι χαλάει την ποιότητα των συνθέσεων. Τα φωνητικά δεν είναι ούτε κακά ούτε παράφωνα. Είναι η χροιά που δε μου κολλάει στο προσωπικό μου γούστο. Κομμάτια που μ’ άρεσαν με την πρώτη είναι το «Black And White», το «I Am The One» και το «We R Godz». Σαν γενική εντύπωση που αποκόμισα για το «Attrition» είναι ότι πρόκειται για μια αρκετά καλή συνθετικά προσπάθεια, η οποία όμως μένει στα πλαίσια της πιο ερασιτεχνικής και πιο underground προσέγγισης και δε μου δίνεται η πεποίθηση ότι μπορούν να ανέβουν στην Α’ εθνική της αγαπημένης μας μουσικής.
