Ακούγοντας τα «Kairos», με πιο αξιομνημόνευτη στιγμή μια μέτρια διασκευή στους Ministry, και «The Mediator Between Head and Hands Must Be the Heart» όταν είχαν κυκλοφορήσει, ήμουν πολύ απαισιόδοξος για το μέλλον των Sepultura. Το «Machine Messiah» ήταν μια απροσδόκητη αλλά εξαιρετικά ευπρόσδεκτη απάντηση δια στόματος/χειρός Andreas Kisser, καθώς ήταν ένας δίσκος γεμάτος φρέσκες ιδέες, ίσως και ο καλύτερος της περιόδου με τον – επαρκή αλλά έως εκεί – Derrick Green.
Φτάνοντας στο παρόν, το «Quadra» είναι, βάσει concept και ονόματος, ένας δίσκος χωρισμένος σε τρεις τετράδες thrash, groovy και πιο μελωδικών κομματιών, εύρος που γίνεται εύκολα αντιληπτό ακούγοντας το εναρκτήριο «Isolation» πχ, σε αντιδιαστολή με τα καθαρά φωνητικά του «Agony of Defeat». Ενδιαφέρουσα ιδέα, «ψαγμένη», αν και ίσως ενδεχόμενη «ανάμειξη» τους θα είχε ως αποτέλεσμα καλύτερη ροή και μεγαλύτερα περιθώρια για εκπλήξεις. Το «Quadra» δεν έχει δυστυχώς τη φαντασία και τα riffs του «Machine Messiah», είναι όμως και πάλι ο ήχος ενός συγκροτήματος με σκοπό, εμπιστοσύνη στο υλικό του, λόγο ύπαρξης. Ένας δίσκος που κατατάσσεται και αυτός στις καλές στιγμές των Βραζιλιάνων post-1996 και, αν έχει κάποια σημασία, υπερτερεί και έναντι των δίσκων του Max Cavalera την τελευταία πενταετία.
Εξακολουθητικά πολύ καλός στα τύμπανα ο Βενιαμίν Eloy Casagrande.
