Όταν progressive και djent χαράζουν κοινή πορεία, τότε μάλλον το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τα ακολουθήσουμε. Το “Insertion”, σίγουρα μας δίνει να καταλάβουμε ότι θα περάσουμε 50+ λεπτά σε ένα λαβύρινθο, στον οποίο κυριαρχεί συγκροτημένο χάος, τουλάχιστον μέχρι τις τελευταίες νότες του “Chronicity”. Η χρήση της λέξης «λαβύρινθος», γίνεται κυρίως, γιατί η ακρόαση κάθε μιας εκ των δέκα συνθέσεων ” δίνει την εντύπωση πως αυτές έχουν παραχθεί από μια οντότητα που είναι σίγουρα ικανή να δημιουργήσει περίπλοκα και αχανή ηχητικά (και όχι μόνο;) οικοδομήματα. Ίσως γιατί οποιοδήποτε σημείο, σε οποιοδήποτε κομμάτι του δίσκου και να ακούσει κάνεις, δεν φαίνεται να αφήνεται τίποτα στην τύχη. Και ενώ κάθε μουσικό μετρό είναι εκεί για να εξυπηρετήσει στην αποκωδικοποίηση του χάους, ο ακροατής δεν έχει πάρα να αφεθεί σε αυτή τη διαδικασία, είτε αυτή εκφράζεται μέσω της αρμονίας ανάμεσα στις δυο κιθάρες, όπως για παράδειγμα στο “Thread of life”, είτε στο drumwork που την πλαισιώνει (The Electric Sun), είτε μέσω του σαξοφώνου στο “Savior Complex” που πραγματικά συνιστά μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Συμπερασματικά, το “Harmonic Confusion” -εκτός από ένα λαβύρινθο- , περιέχει και μια τεράστια ποσότητα θάρρους, καθώς, το να μπορέσει ένα συγκρότημα όχι μόνο να καταπιαστεί, με ένα τόσο σύνθετο και απαιτητικό μουσικό είδος, στο οποίο η ελληνική μουσική σκηνή -παραδόξως- έχει λίγα πράγματα να επιδείξει, αλλά να φτάσει σε σημείο να «κοιτάει στα ματιά» αντίστοιχα σχήματα του εξωτερικού, θέλει ικανότητες και κυρίως τεράστια γενναιότητα.
