Πολλές αναμνήσεις μου ξυπνάει αυτή η μπάντα με πιο έντονη μια συνέντευξη που είχαμε κάνει με τον τραγουδιστή Magnus Ekwall και τον μπασίστα Roger Nilsson (που τότε έπαιζε και στους Spiritual Beggars) στα παρασκήνια μιας από τις συναυλίες που άνοιγαν για τους Monster Magnet στην Αγγλία προ 15ετιας.
Στα χρόνια που ακολούθησαν δεν τους παρακολούθησα ομολογώ, αλλά το νέο τους άλμπουμ ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρίας για επανασύνδεση! Και μετά την ακρόαση χαίρομαι πολύ που τους ξανάκουσα μετά από αρκετό καιρό.
Καταρχήν η φωνή του Magnus είναι εγγύηση, μια πανέμορφη, εκφραστική χροιά με άπειρες δυνατότητες, που όσο μεγαλώνει ωριμάζει και γίνεται ακόμα καλύτερη. Μετά είναι και η μουσική της μπάντας που ξεχωρίζει από χιλιόμετρα στον ντάκο της stoner ταμπέλας που τους πετάνε συνήθως. Τα κιθαριστικά μέρη του Christian Carlsson είναι μια εξαίρετη σπουδή στον Tony Iommi, αλλά και στον Mick Box, αυτόν τον τίμιο εργάτη του κλασικού ροκ, που σπάνια του αποδίδουμε τα εύσημα για τη δουλειά του στα κλασσικά άλμπουμ των Heep στα 70s, τα οποία αποτελούν οδηγό για πολλούς παίχτες!
Οι Quill ανέκαθεν έπαιζαν Sabbath-ικο heavy rock, αλλά έχουν πάρα πολλά άλλα στοιχεία που διαδραματίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο στην προσέγγιση τους. Οι ενορχηστρώσεις τους είναι τολμηρές, οι αλλαγές στο τέμπο και τις μελωδίες συχνές και η αφοσίωσή τους στην ουσία και στις επιταγές των κομματιών αξιοζήλευτες. Κυρίως όμως ξέρουν να κάνουν συνθέσεις που “αναπνέουν” με όλα να έχουν τον χώρο και τον χρόνο τους, προσδίδοντας έτσι μια σπάνια δραματικότητα στα τραγούδια τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το 7λεπτο έπος “Dwarf Planet”, που ξεκινάει αργά και σε υπνωτίζει μέχρι να υψωθούν τα riffs οροσειρές. Αντίστοιχα, το σχεδόν 10λεπτο “Evil Omen” ακολουθεί παρόμοια δομή με εντυπωσιακό χτίσιμο της μελωδίας στο πιο δυνατό μέρος του κομματιού που φλερτάρει με την ψυχεδέλεια. Τα γρήγορα τραγούδια δεν λείπουν βέβαια με πιο εντυπωσιακά τα “Keep On Moving” και το ομώνυμο.
Από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς μέχρι στιγμής…
