Η περίοδος της πανδημίας συνεχίζει να είναι η χαρά του side project – και αδράνεια/υπομονή για όλα τα υπόλοιπα – με τους Tomahawk να βγάζουν τον πρώτο τους δίσκο από το «Oddfellows» του 2013, που μάλλον απαρατήρητο είχε περάσει.
Στην «κλίμακα τρέλας» του Mike Patton, οι Tomahawk βρίσκονται περίπου στη μέση. Υπάρχει μπόλικη δηλαδή, αλλά δεν φτάνουμε σε John Zorn ή «Mondo Cane» επίπεδα. Τα τελευταία χρόνια βέβαια συμμετέχει και ο «Διόσκουρος» Trevor Dunn (Fantômas, Mr. Bungle), στην «ηπιότερη» συνεργασία του συγκεκριμένου διδύμου. Αυτό που μου άρεσε στο «Tonic Immobility» είναι πως δίπλα σε γνώριμα, χαρακτηριστικά κομμάτια όπως το «Dog Eat Dog», υπάρχει ο πειραματισμός κάποιων μελωδικών συνθέσεων, όπως το «Doomsday Fatigue» για παράδειγμα, που έχει κάτι από εκείνες τις ήρεμες «ανάσες» που ξεχώριζαν στα album των Faith No More στα 90s, χωρίς φυσικά το ίδιο επίπεδο έμπνευσης.
Για πιο heavy επιθυμίες όμως, δεν γίνεται να μην ειπωθεί πως το «Tonic Immobility» φαντάζει σαν υποκατάστατο, όταν έχει βγει πρόσφατα το «The Raging Wrath of the Easter Bunny Demo» των Mr. Bungle, όπου με την προσθήκη των thrash metal πρωτοκλασάτων «παικτών» Dave Lombardo και Scott Ian, το πράγμα πήγε σε άλλο επίπεδο και ακούσαμε τον Patton όπως δεν τον έχουμε ακούσει εδώ και χρόνια.
