Όχι, δεν είναι ένα νέο studio album από το προσωπικό όχημα του Udo Dirkschneider…είναι μία διπλή συλλογή με σπάνιο και εν μέρει ακυκλοφόρητο υλικό με την ευκαιρία του εορτασμού για τα 25 χρόνια των U.D.O. Το γεγονός ότι κυκλοφορεί (ξανά) την ίδια περίπου περίοδο με ένα album των Accept δε νομίζω ότι λειτουργεί αρνητικά ούτε για το ίδιο το συγκρότημα ούτε για τους fans αφού θα έχουν στη διάθεση τους μπόλικο υλικό να ακούσουν από τα αγαπημένα τους σχήματα.
Αναφορικά με το “Celebrator”, πρέπει να πούμε ότι περιλαμβάνει 25 τραγούδια που είτε εμφανίστηκαν στο παρελθόν σε c.d. singles, EP, B’ sides, Tribute Albums, Bonus Japanese Tracks είτε δεν είχαμε την ευκαιρία να τα ακούσουμε ποτέ πριν. Το θετικό στοιχείο είναι ότι ακόμη και τα σχετικά άγνωστα κομμάτια των U.D.O. είναι υψηλού επιπέδου και δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα «αδερφάκια» τους που κατέληξαν στις κανονικές κυκλοφορίες. Η ένσταση μου για τη συγκεκριμένη κυκλοφορία εστιάζεται σε δύο σημεία: το πρώτο έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα κομμάτια δεν καλύπτουν ολόκληρη την καριέρα των U.D.O. (δίνοντας έμφαση στην περίοδο 2004-2012…λογικό από τη μία αφού τότε ξεκίνησε η συνεργασία του συγκροτήματος με την AFM). Το δεύτερο σημείο κριτικής αφορά τον πραγματικά μικρό αριθμό ακυκλοφόρητων τραγουδιών. Από τη στιγμή που η συλλογή αυτή αφορά τους die hard fans της μπάντας είναι απορίας άξιο πως δεν υπάρχουν περισσότερα «άγνωστα» τραγούδια. Να σκεφτείτε από τα 25 κομμάτια που περιλαμβάνονται εδώ, δεν είχα ακούσει καθόλου τα 4!
Παρόλα αυτά, είναι μία επετειακή κυκλοφορία που συγκεντρώνει σε ένα πακέτο όλα τα b’ sides που είχαμε σκόρπια σε διάφορα singles. Κάτι είναι και αυτό…
Highlight: Η μασκότ των U.D.O. από το 2007 και μετά είναι ξανά παρούσα στο εξώφυλλο…
