Είναι κάτι παραπάνω από εμφανές πως τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία αναγέννηση σε ότι αφορά το heavy metal με πάρα πολλές μπάντες να ξεπετάγονται από όλες τις γωνιές του κόσμου. Σίγουρα δεν περιμένουμε τους νέους Iron Maiden ή Judas Priest ούτε έχουμε την ψευδαίσθηση πως κάποια νέα μπάντα θα αποκτήσει ποτέ τη δυναμική που θα την κάνει να γεμίζει στάδια και να πουλά εκατομμύρια. Η φάση άλλωστε έχει περάσει περισσότερο στο underground και οι εταιρίες δείχνουν πιό προσγειωμένες σε ότι αφορά τα νέα αυτά δεδομένα. Καλύτερα άλλωστε να ασχολείσαι με δέκα ανερχόμενα νέα ονόματα παρά να αρμέγεις την ίδια γέρικη και καταβεβλημένη αγελάδα ξανά και ξανά μέχρι να μην έχει τίποτα να δώσει…
Οι Αμερικάνοι Visigoth λοιπόν, ανήκουν στο νέο αυτό κύμα. Ξεκίνησαν το 2010 και ακολούθησαν την παλιομοδίτικη οδό: demo-αυτοχρηματοδοτούμενο ΕΡ-ντεμπούτο LP με μεγάλη εταιρία (Metal Blade στην προκειμένη περίπτωση). Τα σωστά και σίγουρα βήματα που ωφείλει να ακολουθεί κάθε μπάντα με φιλοδοξίες αλλά και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της. Οι Visigoth μουσικά βρίσκονται στο σημείο που συναντούνται οι Twisted Tower Dire με τους Grand Magus, τα τραγούδια τους είναι πορωτικά, ξεσηκωτικά, σωστά δομημένα και πασπαλισμένα με μπόλικο επικό στοιχείο. Και αν θέλουμε να το πάμε και λίγο παραπέρα, ευδιάκριτες είναι και οι Thin Lizzy επιρροές που δίνουν ένα χρώμα High Spirits σε κάποια σημεία. Πόντους δίνει και η επιλογή τους να διασκευάσουν Manilla Road (τετριμμένη βέβαια η επιλογή του “Necropolis” αλλά η κίνηση μπορεί να συγκριθεί με την ανάλογη των Doomsword όταν ντεμπούταραν και συμεριέλαβαν το “Nadsokor” των Cirith Ungol).
Πρώτο δείγμα λοιπόν κάτι παραπάνω από θετικό. Μένει να δούμε τη συνέχεια, αν τα παιδιά απο τη Utah (όχι και η πιό μέταλ πολιτεία εδώ που τα λέμε…) θα μείνουν στην επιφάνεια και θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν άλμπουμ που έχουν κάτι να δώσουν και δεν αναμασούν τους Iron Maiden στις 45 στροφές όπως επιλέγουν να κάνουν πολλοί συνάδελφοι…
