Παραδεχτείτε το, τώρα τελευταία όταν βλέπετε πολλούς και γνωστούς guests σε ένα άλμπουμ από ένα συγκρότημα, ή καλλιτέχνη που δεν ξέρετε ο νους σας πάει στο πονηρό… και δεν κάνετε και άσχημα, εδώ που τα λέμε, αφού τα παραδείγματα της ελληνικής παροιμίας «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι» πληθαίνουν επικίνδυνα…
Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση του Βρετανού Will Walner και της Κροάτισσας Vivien Vein, ενός ζευγαριού που αποφάσισε να ακολουθήσει το rock’n’roll όνειρό του και να μετακομίσει στο Los Angeles για να κάνει καριέρα στη μουσική στρατολογώντας έναν γαλαξία αστέρων στο ντεμπούτο του άλμπουμ. Οι δυο τους αναλαμβάνουν τις κιθάρες και τα φωνητικά, ενώ για τα υπόλοιπα έχουν τους: Carmine και Vinne Appice, Brian Tichy στα τύμπανα, Jimmy Bain, Tony Franklin και Rudy Sarzo στο μπάσο, Derek Sherinian και Tony Carey, ο οποίος έχει γράψει και δυο κομμάτια, στα πλήκτρα – προσέξτε την εισαγωγή στο τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ και σκεφτείτε πιο άλμπουμ με τον ίδιο τίτλο θα σας θυμίσει…
Το ύφος, όπως μπορείτε να υποθέσετε είναι κλασσικό hard rock ‘70s-‘80s με κυριότερα σημεία αναφοράς τους Rainbow, τον Malmsteen, τους Riot και άλλα τέτοια ωραία. Η φωνή της Vein αποδεικνύεται αρκετά ενδιαφέρουσα με το ιδιαίτερο στυλ της. Ειδικά τα γρέζα που βάζει κάνουν ακόμα πιο έντονες τις αποδόσεις της στα σχετικά προβλέψιμα, αν και καλογραμμένα κομμάτια. Αν και σε κάθε κομμάτι παίζουν διαφορετικά μέλη, με άπειρους συνδυασμούς να γίνονται μεταξύ τους, αυτό δεν φαίνεται και έχει κανείς την αίσθηση ότι ακούει πραγματική μπάντα και όχι παρέλαση καλεσμένων. Μοναδικό σημείο στο οποίο η συνταγή φαίνεται να μην δένει είναι το “Soul Monster”, όπου τα φωνητικά αναλαμβάβει ο Tony Franklin. Θεωρώ ότι η Vivien θα έκανε καλύτερη δουλειά…
Σε γενικές γραμμές το “Rising” είναι συμπαθέστατο και μια αξιοπρεπέστατη παρουσία στον χώρο του female-fronted hard rock.
