Με αφορμή την περιοδεία των Wednesday13 με τους Cradle Of Filth, όπου το γκρουπ θα παίζει μόνο τραγούδια των Murderdolls, το Αγγλικό Metal Hammer ξέθαψε μια συνέντευξη του Joseph Michael Pool και του μακαρίτη Joey Jordinson από το 2010, όπου μιλούσαν για την επανασύνδεσή τους και τη δημοσίευσε στο τεύχος 209. Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό
«Δεν λέμε μαλακίες και δεν υπάρχει λόγος να λέμε ψέματα», λέει ο Joey πολύ σοβαρός. «Αφού τελειώσαμε με την περιοδεία για το “Beyond The Valley Of The Murderdolls”, τελειώσαμε με μια μεγάλη επιτυχία στο Brixton Academy, αλλά μετά φυσικά έπρεπε να επιστρέψω και να ξεκινήσω ξανά τους Slipknot. Εγώ και ο Wednesday ήμασταν ακόμα σε επαφή και είχε κάνει demo περίπου 30 τραγουδιών και μου έστειλε ένα CD, αλλά το επόμενο πράγμα που ξέρω είναι ότι κάνει σόλο δίσκο και δεν μου το είπε! Δεν το κατάλαβα. Έλεγα, «Δεν θέλεις να κάνεις άλλον ένα δίσκο με τους Murderdolls;», αλλά δεν μπορώ να του πω να μην πάει και να κάνει αυτό που θέλει να κάνει, καταλαβαίνεις; Έτσι έπρεπε να πάω και να κάνω τα δικά μου πράγματα με το [άλμπουμ των Slipknot] Volume 3 (The Subliminal Verses) και κάναμε όλη την περιοδεία και συναντηθήκαμε ξανά κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας. Είχαμε καιρό να μιλήσουμε, οπότε ήταν κάπως περίεργο, αλλά μόλις μιλήσαμε και διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας…».
«Βρεθήκαμε σε ένα τροχόσπιτο στο Rock Im Park στη Γερμανία”, θυμάται o Wednesday. «Θα πρέπει να είχε 40 βαθμούε εκεί μέσα, αλλά οι άνθρωποι του crew μας πρόσταξαν: «Μπείτε εκεί μέσα και βρείτε τα!» Έτσι, μας έριξαν εκεί μέσα και έκλεισαν την πόρτα! Τότε ήταν που τα ξεκαθαρίσαμε όλα»
«Για τους άλλους ανθρώπους, οκτώ χρόνια [το πρώτο άλμπουμ βγήκε το 2002 και το δεύτερο το 2010] πρέπει να φαίνονται πολύς καιρός», λέει ο Wednesday. «Αλλά, αν σκεφτείς όλα όσα έχει κάνει ο Joey και όλα όσα έχω κάνει εγώ σε αυτό το διάστημα, είναι πολλά! Συνδυαστικά, έχουμε κάνει περισσότερα από όσα κάνουν οι μπάντες σε μια περίοδο 20 ετών. Ο Joey έκανε δύο δίσκους των Slipknot, μια περιοδεία με τους Ministry, έπαιξε με τους Korn, έκανε τους Roadrunner United, έκανε την παραγωγή των 3 Inches Of Blood και έπαιξε με τους Satyricon και εγώ έκανα τρεις σόλο δίσκους, ένα EP, δύο country δίσκους και ξεκίνησα μια εντελώς νέα μπάντα…».
«Δεν ήμασταν εχθροί», προσθέτει ο Joey. «Απλά μπερδευτήκαμε. Αφού ξανασυναντηθήκαμε, μιλούσαμε και κάναμε συζητήσεις μέσω γραπτών μηνυμάτων και σκεφτόμασταν ότι ίσως να αφήναμε τους Murderdolls να είναι η μπάντα με το cult κοινό που ήταν και να αφήναμε τα «σκυλιά να κοιμούνται». Αλλά τότε ήρθε η στιγμή της διαύγειας για μένα, πριν από περίπου δύο χρόνια. Ήμουν στο σπίτι σε ένα διάλειμμα και κοιμόμουν στον καναπέ μου και έπαιζε το Headbanger’s Ball και υπήρχε αυτή η σπίθα που με τράνταξε και ξύπνησα. Η metal σκηνή στην Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη, είναι όλα τα ίδια τώρα. Υπάρχουν μερικές σπουδαίες μπάντες, πίστεψέ με, αλλά όλοι είναι ίδιοι τώρα. Οι εταιρίες προσπαθούν να επιβιώσουν γιατί πάνε κατά διαόλου. Όλα έχουν να κάνουν με το ποιος μπορεί να παίξει πιο γρήγορα δίκαση. Δεν υπάρχουν πια ροκ σταρ. Τηλεφώνησα στον Wednesday εκείνη τη στιγμή ενώ ήμουν ακόμα σε υπνηλία και του είπα: «Wednesday, θέλω να κάνω έναν ακόμα δίσκο με τους Murderdolls!»
«Είπα πως αν είναι να το κάνουμε αυτό, πρέπει να το κάνουμε ολοκληρωτικά και να κάνουμε έναν πραγματικό δίσκο», λέει ο Joey. «Ο πρώτος δίσκος είναι σπουδαίος γι’ αυτό που ήταν και τον αγαπώ, αλλά θεωρώ ότι αυτός είναι ο πρώτος δίσκος των Murderdolls. Αυτή είναι η πρώτη φορά που πραγματικά καθίσαμε κάτω με ένα όραμα και γράψαμε τραγούδια μαζί, και ήταν ένας από τους πιο ικανοποιητικούς δίσκους που έχω κάνει ποτέ».
«Γράψαμε όλα αυτά τα τραγούδια από το μηδέν, λίγα μέτρα μακριά ο ένας από τον άλλον στο στούντιο», χαμογελάει ο Wednesday. «Το πρώτο τραγούδι που κάναμε ήταν το Homicide Drive, και η λήψη των ντραμς που ακούτε στον δίσκο είναι η πρώτη που κάναμε. Όλα συνέβησαν τόσο φυσικά. Ήταν πραγματικά εύκολο και είχε πλάκα. Περάσαμε γαμώ κάνοντας αυτόν τον δίσκο».
«Εξακολουθεί να είναι διασκεδαστικό, αλλά είναι πιο διασκεδαστικό για μένα γιατί μπορώ να τραγουδήσω για προσωπικά πράγματα τώρα», εξηγεί ο Wednesday. «Δεν είμαι ο ίδιος τύπος που είδατε πριν. Αυτή η μπάντα έχει αλλάξει – αυτό είναι ένα εντελώς νέο Murderdolls, όσον αφορά το τι φέρνουμε στο τραπέζι. Όταν τραγουδάω το My Dark Place Alone, αυτό είναι πολύ προσωπικό για μένα. Μπαίνω βαθιά μέσα στους στίχους, και αυτό είναι κάτι που δεν μπορούσα να κάνω ποτέ πριν».
«Στον πρώτο δίσκο, θα μπορούσες να πεις ότι ήμασταν μια χαζή horror-punk μπάντα ή κάτι τέτοιο”, προσθέτει ο Joey. «Ο νέος, είναι σαν τους άλλους μου Slipknot, αν και είναι δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Σε αυτόν τον δίσκο πηγαίνεις από ένα τραγούδι όπως το Chapel Of Blood στο Drug Me To Hell και μετά σε τραγούδια όπως το Nowhere και το Summertime Suicide και αρχίζει να γίνεται πιο ποπ. Είναι κάπως σαν τους Slipknot, με όλη αυτή την ποικιλομορφία, παρόλο που είμαστε μια rock’n’roll μπάντα. Αυτό είναι που με ικανοποιεί, το να έχεις μια μπάντα που έχει το δικό της στυλ αλλά είναι σε θέση να εισάγει τη δική της ταυτότητα σε κάθε τραγούδι. Όταν έπαιζα σε death metal και speed metal μπάντες, ήταν εύκολο να κάθεσαι εκεί και να γράφεις ένα εκατομμύριο riffs. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να γράψεις ένα πραγματικό τραγούδι, και μόνο τότε ξέρεις ότι είσαι πραγματικός συνθέτης».
Η κουβέντα φτάνει και στη συμμετοχή του Mick Mars, τότε ακόμα στους Motley Crue, σε δυο τραγούδια του άλμπουμ: «”Ο Μικ είναι ένας από τους μεγάλους αδικημένους και ποτέ δεν έτυχε του σεβασμού που του άξιζε», σχολιάζει ο Wednesday. «Εμείς τον βλέπουμε ως έναν από τους μεγάλους κακούς του rock ‘n’ roll, οπότε ποιος καλύτερος τύπος θα μπορούσε να έρθει και να παίξει για εμάς; Ήταν τόσο φυσικό. Του άρεσε!»
«Δεν θέλαμε καθόλου καλεσμένους σε αυτό το άλμπουμ, αλλά αυτό ήταν λίγο διαφορετικό», χαμογελάει ο Joey. «Ήταν σίγουρα τιμή μας να τον βλέπουμε να παίζει τα χαζοχαρούμενα τραγούδια μας! Απλά καθόμουν εκεί, σχεδόν λιποθυμώντας, σκεπτόμενος την εποχή που είχα το Shout At The Devil σε βινύλιο στο υπόγειο των γονιών μου και σκεφτόμουν: “Ω φίλε, αυτό γαμάει!».
Οι Wednesday13 έρχονται λοιπόν στην χώρα μας για πρώτη φορά –και ελπίζουμε όχι και τελευταία- στις 2 & 3 Μαρτίου, στο Principal στη Θεσσαλονίκη και στο Fuzz Live στην Αθήνα αντίστοιχα, μαζί με τους Cradle Of Filth, τους Sick’n’Beautiful και τους Drift.
