North Sea Echoes – πάντα αστειευόμασταν ότι ίσως έχουμε ένα σκοτεινό σύννεφο πάνω από τα κεφάλια μας

Και μόνο το γεγονός ότι οι Jim Matheos και Ray Alder συνεργάζονται μαζί ξανά πάνω στη δημιουργία ενός δίσκου –έστω και ας μη φέρει την επωνυμία των Fates Warning- είναι αρκετό για να σημάνει συναγερμό στους απανταχού φίλους των δύο σπουδαίων μουσικών. Επικοινωνούμε μέσω zoom με τον Ray Alder για να μάθουμε τα πάντα σχετικά με το νέο τους project, North Sea Echoes, αλλά και να γυρίσουμε πίσω στο χρόνο όταν ο Alder παραλίγο να τραγουδήσει στους Fates…όταν ήταν ακόμη στο συγκρότημα ο John Arch! Συνέντευξη: Σάκης Νίκας

Rockpages.gr: Ray, είναι σχεδόν απίστευτο, αλλά φαίνεται ότι κάθε φορά που κάνουμε μια συνέντευξη, είναι για ένα άλλο συγκρότημα, ένα άλλο project σου… και αυτή τη φορά δεν είναι εξαίρεση.

Ray Alder: (γέλια) Θα ήταν ωραίο μια μέρα να ήμουν μόνο σε μια μπάντα αλλά τι να κάνεις…

Rockpages.gr: Λοιπόν, αν ρωτήσεις οποιονδήποτε οπαδό σου είμαι σίγουρος ότι θα σου πει ότι αυτή η μία μπάντα θα πρέπει να είναι οι Fates Warning.

Ray Alder: Ναι, το ξέρω…

Rockpages.gr: Λοιπόν, πρώτα απ’ όλα: δώσε μας μια εικόνα για το πώς ξεκίνησε η όλη φάση με τους North Sea Echoes. Ήταν ο Jim που σε πήρε τηλέφωνο και ζήτησε τη γνώμη σου για κάποιες νέες ιδέες τραγουδιών που είχε;

Ray Alder: Ακριβώς αυτό συνέβη. Ήταν πραγματικά εντελώς από το πουθενά. Αφού τελειώσαμε (το τελευταίο άλμπουμ των Fates Warning) το “Long Day Good Night”, ο Jim μου είπε ότι δεν ήθελε να κάνει ξανά ένα άλμπουμ των Fates. Ποτέ δεν συζητήσαμε να μην συνεργαστούμε ξανά σε κάτι, αλλά ήταν λίγο περίεργο όταν μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι δούλευε πάνω σε κάποια νέα τραγούδια. Αρχικά επρόκειτο να είναι ένα instrumental album χωρίς καθόλου φωνητικά, αλλά μου ζήτησε ούτως ή άλλως να ακούσω τα τραγούδια και να δω αν θα μπορούσα να βρω στίχους και φωνητικές μελωδίες. Φυσικά, συμφώνησα και ο Jim μου έστειλε στην αρχή 3 τραγούδια. Το πρώτο τραγούδι που μου έστειλε να δουλέψω ήταν στην πραγματικότητα το πρώτο μας single, το “Open Book”. Αυτό το τραγούδι μου πήρε περίπου 4 μέρες: να βρω τις μελωδίες, τους στίχους και βασικά όλο το κομμάτι. Στην πραγματικότητα αυτό που ακούτε στο άλμπουμ είναι το demo του τραγουδιού που έστειλα στον Jim, οπότε υποθέτω ότι του άρεσε αρκετά για να το κρατήσει αυτούσιο. Αυτή ήταν η αφετηρία μας…η στιγμή που καταλάβαμε ότι είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος όσον αφορά τα νέα τραγούδια.

Rockpages.gr: Όταν ο Jim σου έστειλε εκείνα τα πρώτα τραγούδια τα οποία ήταν -περισσότερο ή λιγότερο- βασισμένα σε ακουστικές φόρμες, πρότεινες καμία αλλαγή ή προσθήκη…δεν ξέρω…π.χ. να προσθέσετε περισσότερη ηλεκτρική κιθάρα, ντραμς ή να αλλάξετε κάτι γενικότερα…;

Ray Alder: Όχι, σε καμία περίπτωση. Τα τραγούδια ήταν έτοιμα και η μουσική ήταν ήδη γραμμένη από τον Jim. Είχε γράψει ολόκληρο το album όταν μου το έστειλε. Προφανώς υπήρξαν κάποιες μικρές αλλαγές που έγιναν όταν τοποθετήθηκαν τα φωνητικά. Αρχικά δεν υπήρχαν καθόλου drums, μόνο ηλεκτρονικά σημεία εδώ και εκεί, αλλά ο Jim σκέφτηκε ότι 3 τραγούδια χρειάζονταν ακουστικά drums. Έτσι, θα έλεγα ότι εγώ ήμουν υπεύθυνος για τα φωνητικά, τις μελωδικές γραμμές και τους στίχους ενώ ο Jim ήταν ο τρελός επιστήμονας πίσω από το όλο εγχείρημα (γέλια).

Rockpages.gr: Υποθέτω ότι εκμεταλλευτήκατε τη σύγχρονη τεχνολογία… ηχογράφησες τα φωνητικά στο στούντιο του σπιτιού σου και στη συνέχεια τα έστειλες στον Jim χωρίς να συναντηθείτε και να ηχογραφήσετε ή να τζαμάρετε μαζί, σωστά;

Ray Alder: Ακριβώς, έτσι! Δεν κάναμε καν κάποιο zoom meeting…απλώς ανταλλάξαμε μηνύματα, e-mail και τηλεφωνηθήκαμε όταν χρειαζόταν να διευκρινίσουμε κάτι. Ήταν σα να κάναμε ένα album με τους Fates. Η ίδια διαδικασία…

Rockpages.gr: Ο τίτλος του album…”Really Good Terrible Things”. Υποθέτω ότι ήταν ιδέα του Jim…;

Ray Alder: Βασικά ο τίτλος ήταν δική μου ιδέα. Είναι αστείο…έχω ίδιο τρόπο σκέψης με τον Jim πάνω σε αυτό το θέμα. Όταν βλέπουμε ή ακούμε κάτι που είναι ενδιαφέρον, το σημειώνουμε κάπου. Έτσι, έχω εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες σημειώσεις… μικρά πράγματα που διάβασα ή είδα κάπου και ίσως θα ήταν ωραίο να τα χρησιμοποιήσω σε ένα στίχο τραγουδιού ή ακόμα και σε έναν τίτλο. Έτσι, όταν ήρθε η ώρα να βρούμε έναν τίτλο για το album, ψάχναμε τις σημειώσεις μας και αυτό ξεχώρισε. Είναι απλά μια περίεργη, οξύμωρη φράση. Δεν είναι κάτι καλό και δεν είναι κάτι κακό, αλλά ταιριάζει πολύ καλά με τη μουσική. Οπότε ναι…ήταν κάτι που είχα γράψει. Δεν θυμάμαι όμως που το άκουσα…

Rockpages.gr: Μιλώντας για στίχους, πρέπει να πω ότι το πρώτο single που είναι και το τραγούδι που ανοίγει το δίσκο δίνει μία σαφέστατη εικόνα για το τι θα ακούσει κανείς καθώς το “Open Book” είναι όχι μόνο αντιπροσωπευτικό του δίσκου αλλά και πραγματικό highlight. Μάλιστα, περιλαμβάνει μερικούς από τους πιο ενδιαφέροντες στίχους σου…ποια είναι η γνώμη σου;

Ray Alder: Alder: Σε ευχαριστώ. Το “Open Book” επιλέχθηκε ως πρώτο single μετά από μια συζήτηση που είχα με τον Jim και η Metal Blade συμφώνησε μαζί μας. Προσωπικά, είναι δύσκολο να πω ότι αντιπροσωπεύει ολόκληρο το album γιατί υπάρχουν διάφορα πράγματα στο δίσκο που είναι διαφορετικά από αυτά που προσφέρει το “Open Book”, αλλά θα έλεγα ότι είναι ένα τραγούδι που πραγματικά δίνει μία καλή εικόνα για την ατμόσφαιρα του δίσκου και τι προσπαθήσαμε να πετύχουμε με αυτό. Δεν θέλαμε να βγάλουμε ένα βαρύ τραγούδι όπως το “Empty” γιατί δεν θέλαμε να δώσουμε στον κόσμο τη λανθασμένη ιδέα ενός album γεμάτο παραμορφωμένες κιθάρες και αληθινά τύμπανα. Έτσι το “Open Book” είναι ένα μάλλον χαλαρό άνοιγμα.

Rockpages.gr: Ray, όταν δημοσιεύσαμε την είδηση για το πρώτο σας single και το album ο κόσμος άρχισε να αναρωτιέται αν τα τραγούδια θα είναι χαλαρά και mid-tempo…

Ray Alder: (γέλια) Ναι, το καταλαβαίνω. Ξέρεις, ο κόσμος θα πρέπει να περιμένει από το δίσκο μερικές up tempo αλλά όχι heavy στιγμές. Αν θέλεις ένα up-tempo τραγούδι τότε υπάρχει ένα κομμάτι που λέγεται “The Mission” το οποίο είναι ουσιαστικά ένα pop τραγούδι. Υπάρχει μια αστεία ιστορία πίσω από αυτό το κομμάτι. Αρχικά το “The Mission” δεν ήταν στο tracklist του δίσκου. Είχαμε τελειώσει τις ηχογραφήσεις όταν με πήρε τηλέφωνο ο Jim και μου είπε ότι το album είναι πολύ μικρό και ότι πρέπει να προσθέσουμε ένα ακόμα τραγούδι. Έτσι, γούσταρα πολύ που βάλαμε το “The Mission” γιατί απλούστατα είναι τελείως διαφορετικό από τα υπόλοιπα κομμάτια. Είχα αυτούς τους στίχους στο κεφάλι μου, τους οποίους τραγουδούσα ξανά και ξανά (σ.σ.: ο Ray αρχίζει να τραγουδάει την πρώτη γραμμή του τραγουδιού). Είχα τρελάνει τη γυναίκα μου (γέλια)! Μου είπε ότι το μόνο που σε ακούω να λες για δύο μέρες είναι αυτό το τραγούδι, αυτοί οι στίχοι… Oh, I am on a mission! Το “The Mission” είναι σίγουρα ένα αισιόδοξο τραγούδι, αλλά η μελωδία θα έλεγα ότι κρύβει και μία μελαγχολία.

Rockpages.gr: Νομίζω ότι το συνοψίζεις τέλεια γιατί το “The Mission” έχει αυτή την ατμόσφαιρα των αρχών της δεκαετίας του ’80, κάτι σα New Wave, όπου οι Depeche Mode συναντούν τους The Cure ή κάτι τέτοιο.

Ray Alder: Ακριβώς. Μου αρέσουν οι Depeche Mode και αγαπώ τους The Cure. Να σου πω την αλήθεια τόσο εγώ όσο και ο Jim εντυπωσιαστήκαμε με τον τρόπο που εξελίχθηκε το κομμάτι. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια στο δίσκο. Ρισκάραμε και μας βγήκε.

Rockpages.gr: Πρέπει να πω βέβαια ότι σε όλο το δίσκο είναι διάχυτη μία μελαγχολική διάθεση όπου όπως ξέρεις κάθε fan των Fates Warning είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένος με αυτή…

Ray Alder: (γέλια) Ναι… πάντα αστειευόμασταν ότι ίσως έχουμε ένα σκοτεινό σύννεφο πάνω από τα κεφάλια μας, δεν ξέρω! Συγνώμη σε διέκοψα…

Rockpages.gr: (γέλια) Κανένα πρόβλημα. Υπάρχει μία νοσταλγική διάθεση αλλά και μελωδίες που δημιουργούν εικόνες ενώ πρέπει να πω ότι τα φωνητικά και οι στίχοι σου έχουν ωθήσει πραγματικά προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι σαν ένα γλυκόπικρο συναίσθημα. Δεν ξέρω αν αυτό βγάζει νόημα…

Ray Alder: Φυσικά και βγάζει νόημα και συμφωνώ απολύτως. Ξέρεις, πάντα δυσκολεύομαι να βρω στίχους γιατί πάντα αναρωτιέμαι αν θα βγάλουν νόημα στον ακροατή. Από την άλλη πλευρά, έχει σημασία αν βγάζουν νόημα; Υπάρχουν τόσα πολλά τραγούδια εκεί έξω που έγιναν τεράστιες επιτυχίες χωρίς κανένα σαφές μήνυμα μέσα από τους στίχους. Αλλά για μένα είναι πάντα μία μεγάλη προσπάθεια και σκληρή δουλειά. Ωστόσο, αυτή τη φορά, τα πράγματα ήταν πιο εύκολα όσον αφορά τους στίχους σε σύγκριση με τη δυσκολία που είχα όταν έγραφα στίχους για ένα δίσκο των Fates Warning ή για έναν σόλο δίσκο. Έχεις, λοιπόν, δίκιο. Φαίνεται ότι ο Jim χτύπησε το σωστό σημείο με τη μουσική του και δημιούργησε αυτές τις εικόνες στο κεφάλι μου, όπου οι στίχοι κυλούσαν εύκολα και με φυσικό τρόπο.

Rockpages.gr: Πες μας λίγο περισσότερα για το πώς προσεγγίζεις τη δουλειά σου όταν πρόκειται να γράψεις στίχους. Έχεις ένα σημειωματάριο ή κάτι άλλο γεμάτο φράσεις και στίχους;

Ray Alder: Υποθέτω ότι μερικές φορές θα σκεφτώ κάτι και θα το γράψω αμέσως. Ξέρεις έχω τόσα πολλά σημειωματάρια γεμάτα στίχους…μιλάμε για την εποχή πριν τα i-phones και τη σύγχρονη τεχνολογία. Υποθέτω ότι αυτά τα σημειωματάρια με πηγαίνουν πίσω…ω ρε φίλε…θα έλεγα στις μέρες του “Perfect Symmetry”. Σήμερα, έχω το laptop ακριβώς δίπλα μου στο στούντιο και καθώς μου έρχεται μια φωνητική μελωδία προσπαθώ να γράψω λέξεις. Στην πραγματικότητα, όταν τραγουδάω μια μελωδία προσπαθώ να προσθέσω στίχους σε αυτήν. Μερικές φορές δεν έχουν κανένα νόημα, αλλά με βοηθάει να διαμορφώσω την όλη μελωδία των φωνητικών…τι φωνήεντα να χρησιμοποιήσω και ποιες λέξεις είναι πιο κατάλληλες.

Rockpages.gr: Ξέρω ότι είναι σχεδόν αδύνατο να κρίνεις τη δική σου δουλειά και να δεις το album από τη σκοπιά ενός ακροατή αλλά θέλω να σε ρωτήσω αν είσαι απόλυτα ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα.

Ray Alder: Ω ναι… απόλυτα! Αυτή την περίοδο διαβάζω το βιβλίο του Geddy Lee αυτή τη στιγμή και αναφέρει πράγματα που σχεδόν όλοι οι μουσικοί νιώθουν. Για παράδειγμα, ένα από αυτά τα πράγματα είναι ότι όταν τελειώνεις ένα album αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν θα μπορούσες να αλλάξεις ένα ή δύο πράγματα. Αλλά με αυτό το δίσκο, είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με το πώς βγήκε. Συνήθως στο studio ηχογραφείς 10-12 φορές ένα κομμάτι και μετά κάποιος τα μπερδεύει για να βρει το καλύτερο. Συμβαίνει συχνά, λοιπόν, το τελικό αποτέλεσμα να μην είναι αυτό που περίμενες να ακούσεις. Αυτή τη φορά, όμως, ήξερα πώς ήθελα να ακούγομαι και αυτό ακριβώς το είδος φωνητικών έστειλα στον Jim ο οποίος ήταν και αυτός απόλυτα ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα. Ξέρεις, δεν μπορώ καν να σου πω πόσες φορές συμβαίνει να ηχογραφείς ένα demo και μετά να πηγαίνεις στο στούντιο και το τελικό αποτέλεσμα να μην «πιάνει» αυτό το αρχικό συναίσθημα που είχες αποτυπώσει στο demo. Λείπει κάποια μαγεία όταν κάνεις τη ίδια ηχογράφηση ξανά και ξανά προκειμένου να τελειοποιήσεις το τραγούδι. Αυτό το album είναι ουσιαστικά τα demos μας. Για μένα αυτό είναι συναίσθημα, αυτό είναι τέχνη. Μπορεί να μην είναι ακριβώς τέλειο, αλλά είναι καθαρή τέχνη.

Rockpages.gr: Δεδομένης της διαρκούς ανάγκης του Jim για καλλιτεχνική ελευθερία και πειραματισμό, είναι ασφαλές να πούμε ότι δεν ξέρεις αν θα προσεγγίσετε αυτό το project ως κανονική μπάντα με περισσότερους δίσκους ή ακόμα και μια μικρή περιοδεία;

Ray Alder: Ποτέ δεν το συζητήσαμε. Το σχέδιο ήταν να κάνουμε τον δίσκο και τέλος. Θα μου άρεσε, πάντως, να κάνω και άλλους δίσκους παίζοντας αυτή τη μουσική, οπότε αν ο Jim θέλει να κάνω άλλο ένα album κάτω από την επωνυμία των North Sea Echoes, είμαι μέσα. Ποιος ξέρει; Απλά πρέπει να περιμένουμε και να δούμε πώς θα πάει και πώς θα αντιδράσει ο κόσμος. Δεν ξέρω τι περιμένει ο κόσμος, αλλά μέχρι στιγμής τα σχόλια είναι πολύ θετικά.

Rockpages.gr: Ξέρεις… και μόνο το γεγονός ότι εσείς οι δύο δουλεύετε ξανά μαζί είναι αρκετό για να δημιουργήσει ενδιαφέρον και να κινητοποιήσει τους οπαδούς.

Ray Alder: Αυτό είναι το πιο τρομακτικό (γέλια).

Rockpages.gr: Ενδεχομένως, μια ενδιαφέρουσα ιδέα θα ήταν να κάνετε μια μικρή ακουστική περιοδεία παίζοντας αυτά τα τραγούδια αλλά και διάφορα κλασσικά κομμάτια των Fates Warning εκτελεσμένα υπό ένα διαφορετικό πρίσμα…

Ray Alder: Ξέρεις κάτι…είναι κάτι που συζήτησα με τον Jim, μιας και είναι τόσο δύσκολο τώρα να περιοδεύσεις, ειδικά με μια μπάντα όπως οι Fates Warning όπου ο Bobby (Jarzombek) και ο Joey (Vera) παίζουν σε ένα εκατομμύριο μπάντες (γέλια)… αλλά το έχουμε συζητήσει και ποιος ξέρει; Ίσως το κάνουμε μια μέρα.

Rockpages.gr: Ray, μπορείς να πιστέψεις ότι έχουν περάσει σχεδόν 37 χρόνια από τότε που γνώρισες για πρώτη φορά τον Jim και το περίεργο είναι ότι παραλίγο να τραγουδήσεις μαζί του όταν ο John Arch ήταν ακόμα τραγουδιστής στο συγκρότημα; Θυμάσαι εκείνο το πάρτι στην αυλή του κιθαρίστα των Syrus;

Ray Alder: (γέλια) Το θυμάμαι πάρα πολύ έντονα! Οι Fates Warning ήταν το αγαπημένο μου συγκρότημα και απογοητεύτηκα που ο John Arch δεν ήταν εκεί. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι Fates πήγαν σε εκείνο το πάρτι. Ποτέ δεν θα κάναμε κάτι τέτοιο τώρα…ποτέ! Αλλά όλοι ήταν νέοι και θέλαμε να διασκεδάσουμε. Αλλά ναι…το θυμάμαι εκείνο το party. Αυτό ήταν πριν μπω στους Syrus…ο Mike (Vasquez), ο παλιός τραγουδιστής των Syrus τζάμαρε μαζί τους…έπαιζαν τραγούδια των Fates Warning. Συγκεκριμένα θυμάμαι τον Jim να με κοιτάζει και να λέει “έλα και πες ένα τραγούδι”. Αλλά εγώ φοβόμουν (γέλια)! Η μνήμη μου μπορεί να ξεθωριάζει αλλά ακόμα θυμάμαι εκείνη τη νύχτα.

Rockpages.gr: Ένας από τους στίχους στο ρεφρέν του “Open Book” αναφέρει ότι every story has an end. Είναι ασφαλές να πούμε ότι η ιστορία της δισκογραφικής πορείας των Fates έχει τελειώσει ή δεν πρέπει ποτέ να λέμε ποτέ…;

Ray Alder: Δεν μπορώ να μιλήσω εκ μέρους του Jim, αλλά ξέρω ότι δεν θέλει να κάνει ξανά κάποιο album με τους Fates Warning. Για να αναφέρω τα λόγια του Jim: “αυτό το πηγάδι έχει στερέψει”. Είναι χαρούμενος που κάνει άλλη μουσική.

Rockpages.gr: Ray, εσύ τι λες; Θα έκανες άλλον ένα δίσκο με τους Fates Warning;

Ray Alder: Ω ναι, φυσικά! Λατρεύω τη μουσική των Fates Warning και μου αρέσει να δουλεύω με τον Jim.

Rockpages.gr: Γνωρίζεις, φυσικά, ότι έχεις έναν ιδιαίτερο δεσμό με την Ελλάδα. Σου λείπουν οι εμφανίσεις εδώ;

Ray Alder: Σίγουρα. Η Ελλάδα είναι μία από τις αγαπημένες μου χώρες. Κάθε φορά που κάνουμε μια περιοδεία, έχουμε αμέσως πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι το ελληνικό κοινό θα είναι καταπληκτικό. Ξέρουμε πάντα ότι μπορούμε να τελειώσουμε μια περιοδεία στην Ελλάδα με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Έτσι, προσπαθούμε πάντα να βάζουμε την Ελλάδα στο τέλος της περιοδείας. Ελπίζω ότι θα μου δοθεί η ευκαιρία να κάνω άλλη μια συναυλία στην Ελλάδα πριν τελειώσω την καριέρα μου. Θα δούμε!