Μου αρέσει να βγαίνουν τέτοιες μπάντες…ειδικά από την Αμερική. Μπάντες που τιμούν μεν το ένδοξο παρελθόν αλλά ταυτόχρονα έχουν κάτι ουσιαστικό να δώσουν και δεν αποτελούν απλώς και μόνο ένα μουσικό αναμάσημα παρελθόντων δεκαετιών. Στην περίπτωση των Dirty Honey μας δίνεται η ευκαιρία να απολαύσουμε τέσσερις πιτσιρικάδες να αποτείνουν φόρο τιμής στα 70ς με ειδική αναφορά στον ήχο των Zeppelin και των AC/DC. Όχι όμως σαν τους Greta Van Fleet που στα δικά μου τουλάχιστον αυτιά δεν είναι κάτι παραπάνω από ένα ξεδιάντροπο κοπιάρισμα. Οι Dirty Honey θυμίζουν την περίπτωση συγκροτημάτων όπως οι The Black Crowes που σημάδεψαν τα early 90s με σημαντικούς δίσκους.
Το “EP/LP” (τα έβγαλαν μαζεμένα για να μην μπερδευόμαστε…) αποτελείται από 14 συνολικά τραγούδια τα οποία χαρακτηρίζονται από εμπνευσμένα κιθαριστικά riffs, ωραία φωνητικά και μία αναλογική (σχεδόν) παραγωγή. Ταυτόχρονα η πλειονότητα των συνθέσεων σου δίνει την εντύπωση ότι είναι έτσι δομημένη ώστε να προορίζονται για αρένες και αυτό έχει ιδιάζουσα σημασία καθώς οι Dirty Honey ετοιμάζονται για περιοδείες σαν opening act των KISS, Guns N’ Roses, Rival Sons κ.α. Όχι και άσχημα, δηλαδή…
Η παρθενική δουλειά των Dirty Honey αφήνει πολλές υποσχέσεις για ένα λαμπρό μέλλον παρά το αβέβαιο status της μουσικής βιομηχανίας ειδικά στις μέρες μας. Σίγουρα το rock δεν είναι αυτό που ήταν…ούτε καν. Συγκροτήματα σαν τους Dirty Honey προσπαθούν να διαψεύσουν τον Gene Simmons περί…θανάτου της rock μουσικής. Θα τα καταφέρουν;
Highlight: Αυτή τη στιγμή οι Dirty Honey μαζί με τους Mammoth WVH αποτελούν τα πιο αξιόλογα classic rock σχήματα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
