Accept - Too Mean To Die

Και όμως πέρασαν 3 ½ χρόνια από την κυκλοφορία του “The Rise of Chaos”, ένα album που δικαιολογημένα θεωρείται σαν το κατώτερο από όλα που κυκλοφόρησαν οι Accept μετά το πετυχημένο reunion του 2010. Έκτοτε, συνέβησαν διάφορα πράγματα στο στρατόπεδο των Γερμανών με πιο σημαντικό την αναπάντεχη αποχώρηση του Baltes η οποία έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία! Αυτονόητα ο Hoffmann είχε πολλά να αποδείξει ή ταυτόχρονα και να μην αποδείξει…εξαρτάται πως το βλέπει κανείς. Δηλαδή, από τη μία έπρεπε να δείξει ότι οι Accept μπορούν να συνεχίσουν αξιοπρεπώς και να είναι ένα κανονικό συγκρότημα –και όχι ένα προσωπικό όχημα του Hoffmann- και από την άλλη, βέβαια, ο εμβληματικός κιθαρίστας έχει αφήσει εδώ και δεκαετίες τα διαπιστευτήρια του και έτσι δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Γεγονός αδιαμφισβήτητο! Οπότε το μοναδικό ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολεί είναι αν το “Too Mean To Die” είναι ένας καλός δίσκος…

Καταρχάς, να πούμε ότι είναι πολύ καλύτερο του προκατόχου του χωρίς αυτό να είναι δα και κανένα κατόρθωμα. Επιπλέον, η απουσία του Baltes σε συνθετικό/ουσιαστικό επίπεδο δεν φαίνεται (τουλάχιστον σε τέτοιο προφανές σημείο). Ο Hoffmann καταθέτει μερικά από τα πιο ευφάνταστα solos του παντρεύοντας κλασικά τον παραδοσιακό metal ήχο με την κλασική μουσική…όπως κάνει τόσα χρόνια. Σε αυτό το σημείο πάντως να πούμε ότι παρουσία 3 (!) κιθάρων δεν αλλάζει δραστικά τον ούτως ή άλλως γεμάτο ήχο των Accept. Όσον αφορά τα κομμάτια αυτά καθαυτά υπάρχουν 6 πάρα πολύ καλές στιγμές –όλες σχεδόν συγκεντρωμένες στη μέση του tracklist- με τα “Overnight Sensation” (όταν οι Accept συνάντησαν τους Quiet Riot), το αδίκως υποτιμημένο πρώτο single “The Undertaker” και το χαρακτηριστικό της Tornillo εποχής “No One’s Master” να ξεχωρίζουν.

Συνολικά, θα λέγαμε ότι το “Too Mean To Die” είναι ένας πολύ καλός δίσκος που σίγουρα θα ικανοποιήσει τους fans των Accept αν και η απουσία του Baltes πονάει. Φαντάζομαι ότι και ο Hoffmann έχει την ίδια άποψη με εμάς….

Highlight: Το ομώνυμο κομμάτι και το “Zombie Apocalypse” που επιλέχθηκαν σαν 2ο και 3ο single αντίστοιχα δεν αποτυπώνουν το κλίμα του “Too Mean To Die”.