Apocalyptica01

Το σκηνικό ήταν γνωστό για τους περισσότερους παρευρισκόμενους. Οι Apocalyptica, συνεχίζοντας την περιοδεία για την επέτειο του “Plays Metallica By Four Cellos”, παίζουν όλο το ιστορικό ντεμπούτο τους όπως ακριβώς ηχογραφήθηκε με τέσσερα τσέλο για το πρώτο μέρος, ενώ στο δεύτερο με συνοδεία drums ακούγονται και τα υπόλοιπα Metallica κομμάτια που έχουν διασκευάσει όλα αυτά τα χρόνια (συν δύο έξτρα). Η Ακαδημία λίγο πριν την έναρξη είχε πάρα πολύ κόσμο, κάτι που δείχνει και τη δυναμική της μπάντας. Πέμπτη βράδυ, σε μια συναυλία που έχει ξαναπεράσει πρόσφατα από τα μέρη μας, δεν είναι και λίγο για να αποτρέψει κάποιον να πάει.

Apocalyptica03

Η ώρα έναρξης είχε φτάσει λοιπόν και οι τέσσερεις τσελίστες πήραν τις θέσεις τους στη σκηνή. Τα ιδρυτικά μέλη Eicca Toppinen και Paavo Lötjönen, ο Perttu Kivilaakso που είναι ήδη μια εικοσαετία μαζί τους και ο Lauri Kankkunen τον οποίο τσίμπησαν από την Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ελσίνκι για την τέταρτη καρέκλα, αφού ο επίσης ιδρυτής Antero Manninen δεν τους ακολούθησε σε αυτό το δεύτερο μέρος της περιοδείας όπως είχε κάνει στο πρώτο. Εδώ, ακούστηκαν τα οχτώ κομμάτια που περιείχε το πρώτο album της μπάντας, παιγμένα με ένα εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο. Ο κόσμος βοηθούσε όσο μπορούσε με τη φωνή του, αφού τραγουδιστής δεν υπήρχε, και τα κατάφερε μια χαρά. Κορυφαίες στιγμές τα “Master Of Puppets”, “The Unforgiven” και τα λατρεμένα μου “Wherever I May Roam” και “Welcome Home (Sanitarium)”, στα οποία το κοινό έδωσε ρέστα τόσο με το τραγούδι του όσο και με τα κλασσικά sing-along σημεία. Ειδικά στο πρώτο, είδαμε ότι το δεξί…δοξάρι του Eicca κοντράρει άνετα σε ταχύτητα το δεξί χέρι του James. Η όρεξή που είχαν ήταν τόσο εμφανής, αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που άφηναν τις θέσεις τους για να ξεσηκώσουν τον κόσμο, παρ’ όλο που στο πρώτο μέρος είναι μονίμως καθιστοί ώστε να θυμίζει περισσότερο κονσέρτο κλασσικής μουσικής.

Apocalyptica06

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, η μπάντα επέτρεψε στο όρθιο αυτή τη φορά. Ο Mikko Siren πήρε τη θέση του πίσω από το…περίεργο drum kit του και η μαγεία συνεχίστηκε με το “Fade To Black”. Οι εκτελέσεις των “For Whom The Bell Tolls” και “Battery” ήταν απίστευτα ηλεκτρικές, οι μουσικοί αλώνιζαν τη σκηνή, μέχρι και headbanging την ώρα που έπαιζαν έκαναν. Και δεν είναι εύκολο κουβαλώντας ένα όργανο σαν το τσέλο μαζί τους όλη την ώρα. Σε ένα σημείο κάτι σαν διάλειμμα, ο Perttu πήρε την ευκαιρία να δώσει ένα μικρό stand-up comedy show την ώρα που μας παρουσίαζε τη μπάντα. Δεν έχασε την ευκαιρία να πει ότι ξέρει τα πάντα για την Αρχαία Ελλάδα, αφού έχει περάσει πολύ χρόνο με το Assassin’s Creed: Odyssey (μαζί σου αδερφέ, 300 ώρες gameplay έχω). Οι εκτελέσεις των κομματιών ήταν πραγματικά αριστοτεχνικές, αφού μέχρι και τα solos του Kirk ακούγονταν στην εντέλεια. Λίγο πριν το τέλος, το “Seek & Destroy” ξεσήκωσε για τα καλά το κοινό με τις τζούρες από “Thunderstruck” και “Ride The Lightning” ενώ η ανατριχιαστική εκτέλεση του “Nothing Else Matters” και του “One” σήμαναν την λήξη. Σχεδόν δύο ώρες μετά και θα μπορούσαμε άνετα να τους βλέπαμε για άλλες τόσες.

Apocalyptica09

Setlist: (Α’ Μέρος) Enter Sandman, Master Of Puppets, Harvester Of Sorrow, The Unforgiven, Sad But True, Creeping Death, Wherever I May Roam, Welcome Home
(Β’ Μέρος) Fade To Black, For Whom The Bell Tolls, Fight Fire With Fire, Orion, Escape, Battery, Seek & Destroy (Encore) Nothing Else Matters, One

Φεύγοντας από την Ακαδημία, το μόνο που έβλεπα ήταν χαμογελαστά πρόσωπα. Οι Apocalyptica έδωσαν μία αριστοτεχνική εμφάνιση και υποσχέθηκαν ότι θα επιστρέψουν στην επόμενη περιοδεία για την προώθηση του ένατου τους album
“Cell-0” . Εκεί ήταν που κάποιες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου. Για να μπορείς να διασκευάσεις με τέτοια επιτυχία τους Metallica, χωρίς καν φωνή, χωρίς παραδοσιακά metal όργανα και αντί να φας ντομάτες κάνεις τέτοια επιτυχία και ξεσηκώνεις για την πλάκα σου εκατομμύρια κόσμου, πρέπει να έχεις τρία πράγματα. Τεράστιο θράσος (με την καλή έννοια), πολλά κιλά…μπάλες και τόνους ταλέντου. Οι Φινλανδοί τα διαθέτουν όλα. Μία βραδιά που άξιζε μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Με το καλό να μας ξαναέρθουν.

Γιώργος Τερζάκης

Φωτο: Δέσποινα Σταματάκη

Apocalyptica05

{galleryLiveReports/2019/Apocalyptica}{/gallery}