“Skies darken when they exhale…”
Φέτος για πρώτη φορά προστέθηκε και τρίτη μέρα στο 9ο Horns Up Festival και η βασική διαφορά με άλλες χρονιές ήταν πως στη συγκεκριμένη μέρα η ζυγαριά έγερνε προς το extreme ηχόχρωμα. Έτσι, πέρα από το heavy rock των Minorfase, ακούσαμε death metal από τους Hyperborea (Βουλγαρία), melodeath από τις Nemesis (Σερβία) και τους AmongRuins (Ελλάδα), και black metal από τους Moribund Oblivion (Τουρκία) και Order Of The Ebon Hand (Ελλάδα),
Το πρωινό της τρίτης μέρας ήταν μια ευκαιρία για περιήγηση στην πόλη των Τρικάλων αφού ο καλός καιρός ήταν ιδανικός για μια βόλτα στα αξιοθέατα της όμορφης πόλης όπως είναι το φρούριο και το ρολόι, το τζαμί, το μουσείο Τσιτσάνη αλλά και χαλαροί περίπατοι δίπλα στο ποτάμι μέχρι να βρούμε ένα μέρος για φαγητό (επίσης πολλές και καλές επιλογές για όλα τα γούστα.
“just wanna rock n roll…”
Παρά την αναμενόμενη κούραση αποφάσισα να είμαι από νωρίς στη Σουίτα αφού οι Minorfase ξεκινούσαν στις 18:00. To κουαρτέτο έχει τη βάση του σε Λάρισα και Βόλο και μας πρόσφεραν για πενήντα λεπτά καλοπαιγμένο heavy rock που βασίστηκε σε κομμάτια από τις δύο full length δουλειές τους και το πρώτο τους Ep (κομματάρα το Immigrant!. Έχουν καλή γκρούβα και φαίνεται πως το heavy rock τους έχει πατήματα στο 90s grunge αλλά και στο southern rock των 70ς μέσα από μια σύγχρονη stoner προσέγγιση και έκαναν τον λιγοστό ακόμα κόσμο να γουστάρει αυτό που έβγαινε στη σκηνή και ας ήταν νωρίς για να αρχίσουμε τις μπύρες.
video Minorfase
Minorfase setlist:
What if / On a Roll / Runaway / What If / Odysseus / Moneymaker / Denial / Breed / Immigrant / Psycho
“you’re torn apart when fear comes…”
15λεπτο break και στις 19:05 ανέβηκαν στη σκηνή οι Hyperborea, ένα death metal σχήμα από τη Βουλγαρία το οποίο μου είναι εντελώς άγνωστο αλλά με αρκετά χρόνια εμπειρίας αφού το πρώτο τους άλμπουμ βγήκε πίσω στο 2004. Παρόλο που είχαν αρκετά κομμάτια στο προγραμματισμένο setlist τους φαίνεται πως κάπου μπερδεύτηκαν με τον χρόνο, άφησαν κάποια κομμάτια τους εκτός και κατέβηκαν από τη σκηνή πολύ πιο γρήγορα από ότι προβλεπόταν! Ο τραγουδιστής φαίνεται πως είχε κάποιο θέμα με το λαιμό του πάντως, αν κρίνω πως πριν και μετά την εμφάνιση τους είχε αράξει με ζεστό τσάι. Στη διάρκεια του σετ πάντως τα growls ήταν σωστά και οι φίλοι του ήχου γούσταραν.
Video Hyperborea:
Hyperborea setlist:
Supremacists / From Within / Unseen hand / Home of My Misery / Silent Stream / Nosferatu
“No more your game of ruling…”
Αλλαγή ύφους και πάλι αφού δέκα λεπτά πριν τις 20:00 οι Nemesis από το Βελιγράδι ανέβηκαν στη σκηνή και κατευθείαν κέρδισαν τους πάντες με το πιασάρικο μελωδικό death metal που προφανώς θυμίζει τους Arch Enemy, ένα σχήμα που όλες τους λογικά λατρεύουν. Προσωπικά το συγκεκριμένο στυλ δεν με τρελαίνει, αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία, η αλληλεπίδραση που είχαν αυτές οι κοπέλες τον κόσμο ήταν φοβερή, οι κραυγές ενθουσιασμού του κόσμου παρέσυραν και τις ίδιες, οι καρδούλες της τραγουδίστριας έδιναν και έπαιρναν και το άψογο παίξιμο όλων τους ήταν για χειροκρότημα και δικαίως το πήραν.
Video Nemesis:
Nemesis setlist:
Uprising / Circle of Death / The War Is On / Burn / The Scales of Fate / Guilt and Grief / New Babylon
“mystic path to the underworld…”
Νέο break, νέο πανό σαν backdrop και πέντε λεπτά πριν τις εννέα οι Order Of The Ebon Hand ξεκινούν το μαυρομεταλλικό ταξίδι τους. Πρόκειται για ένα ιστορικό σχήμα της σκηνής που φέτος έκλεινε τριάντα χρόνια στο χώρο και ας έχουν αδικήσει τον εαυτό τους με την μάλλον ισχνή δισκογραφία τους, αφού πάντα μεσολαβούν αρκετά χρόνια μεταξύ του κάθε άλμπουμ, αυτό όμως λίγη σημασία έχει, γιατί κάθε τους δουλειά, αλλά και κάθε εμφάνιση τους είναι αληθινή και έχει πάντα κάτι να ουσιαστικό να δώσει και το αποδεικνύει σε κάθε τους ζωντανή εμφάνιση. Στα οκτώ κομμάτια της πενηντάλεπτης εμφάνισης τους κέρδισαν εύκολα την προσοχή όλων, με τον Ορέστη να παρουσιάζεται θεατρικός και φουλ προσηλωμένος στην ατμόσφαιρα του κάθε κομματιού, ενώ δεν δίστασε να κάνει μέχρι και crowd surfing. Ωραίες εκτελέσεις στα κλασικά κομμάτια, ωραίο και το “Charybdis” από τον επερχόμενο δίσκο, το οποίο μιλά για τη δικαιοσύνη που ψάχνουμε αλλά δε βρίσκουμε και επικό κλείσιμο με το “You Are The Gleaming King”. Με διαφορά η καλύτερη εμφάνιση της μέρας για μένα.
Video Order Of The Ebon Hand:
Order Of The Ebon Hand setlist:
“Solyfying the ancient manuscripts…”
Παραμένοντας στο black ηχόχρωμα, η συνέχεια ανήκε στους Moribund Oblivion, ένα σχήμα από την Τουρκία το οποίο έχει γράψει τα χιλιόμετρα του στο ιδίωμα, αφού δημιουργήθηκε στα τέλη των 90ς και έχει επτά άλμπουμ στο ενεργητικό του. Με εξαιρετικό στήσιμο επί σκηνής και πολύ καλά προβαρισμένοι έπαιξαν τίμια στην πρώτη τους εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους, αν και ήταν εμφανές πως οι περισσότεροι στο κοινό ερχόντουσαν για πρώτη φορά σε επαφή μαζί τους. Η θερμοκρασία ήταν σε νορμάλ επίπεδα για την εποχή, αλλά το γεγονός πως έπαιζαν με χοντρά παλτά παραξένεψε πολλούς (μπρος τα κάλλη τι’ ναι ο πόνος φάση) αν και αυτό δεν εμπόδισε τους ίδιους να μην είναι στατικοί επί σκηνής και να κερδίσουν το χειροκρότημα με την απόδοση τους. Το σετ εστίασε σε όλη την πορεία τους, αλλά για κάποιο λόγο το πρώτο και τελευταίο κομμάτι ήταν ακριβώς το ίδιο (βέβαια υπάρχει σε δυο διαφορετικούς δίσκους επίσης)
Video Moribund Oblivion:
Moribund Oblivion setlist:
The Spawning of the Avanger / Yok / Grand Legacy / Time is an Illusion / Üzgünüm / Tut Elinden / Red Flag Fluttered / Cold the Night / The Spawning of the Avanger
“Ride with me / Pierce through the night…”
Με το ποτό στο χέρι έκατσα σε μια γωνιά να παρακολουθήσω το κλείσιμο του φεστιβάλ αφού έμενε μία μόνο μπάντα από τις 19 συνολικά. Βέβαια, η κούραση ήταν εμφανής μετά από τρεις συνεχόμενες μέρες στη Σουίτα και η ώρα είχε φτάσει ήδη 23:30 όταν βγήκαν οι AmongRuins, ένα σχήμα που έχω πετύχει πολλές φορές ζωντανά που όμως αυτή τη φορά είχα την περιέργεια να ακούσω τα νέα τους κομμάτθια. Για 55 λεπτά έπαιζαν καλοπαιγμένο melodeath, με μπροστάρη τον Sverd πίσω από το μικρόφωνο/μπάσο, τρομερή συνεργασία από Θάνο και Άλεξ σε κιθάρα και εντυπωσιακό drumming από τον Νίκο Φριλίγκο. To set ήταν βασισμένο στην τελευταία τους δουλειά, καταπληκτικό το ομώνυμο, ωραία έκπληξη όταν ανέβηκε μαζί τους η Astraea των Melan Selas ενώ το σετ είχε και τις απαραίτητες σφήνες από το No Light. Kαι κάπως έτσι, χορτασμένοι από ένα τριήμερο γεμάτο μουσικές κατηφορίσαμε προς τα δωμάτια μας απορώντας με όσους είχαν δυνάμεις για μία ακόμη βραδιά έξαλλης μπυροποσίας στο Rising Bar, το σημείο συνάντησης στο after party που γινόταν κάθε βράδυ με το που τελείωνε το συναυλιακό πρόγραμμα.
Video AmongRuins:
Tear Me Apart / Shattered Times / Sear Sacrifice / Suffer For Credence / End of My Fall / Our Destructive Tide / Land of the Black Sun / No Light / The Last Day / Bury the Ghost / Wells of War
® κείμενο/φωτογραφίες/video: Konstantinos Mindcrimek Vlachos
