“Beyond the light of the sun / Beyond the edge of forever…”
Το Horns Up Festival στην ένατη πλέον χρονιά του ήταν πιο δυνατό από ποτέ, με τρεις ημέρες γεμάτες μουσική από 19 (!) σχήματα, τα οποία κάλυψαν κάθε μουσικό γούστο στον ευρύτερο σκληρό ήχο. Για μία ακόμη φορά, η διοργάνωση ήταν εξαιρετική σε όλα της και τα χαμόγελα στα πρόσωπα όλων δεν άφηναν καμία αμφιβολία πως περάσαμε άψογα.
Η πρώτη βασική μέρα του φεστιβάλ ήταν πολύ δυνατή, αφού είχε την εμφατική εμφάνιση των Ολλανδών power/prog metallers ELEGY, την απίστευτη για μία ακόμη φορά των βετεράνων GLACIER, τη νοσταλγική βουτιά στο album ASTRONOMICA από το νέο project του Wade Black, αλλά και όλων των σχημάτων που προηγήθηκαν, των Αθηναίων THE SILENT RAGE, των Καναδών IRON KINGDOM και των Λαρισαίων BURNDROPS.
Στο τριήμερο της 25ης Μαρτίου η Σουίτα Art Cafe έγινε και πάλι το επίκεντρο του φεστιβάλ, αφού εκεί φιλοξενήθηκαν οι ζωντανές εμφανίσεις των τριών βασικών ημερών, ενώ στη warm up day που έγινε στο Arapatta Bar είχαν προηγηθεί το προηγούμενο βράδυ ακουστικά σετ. Μπαίνοντας από νωρίς στο χώρο είδαμε γνώριμες φάτσες από άλλες χρονιές, ενώ η γωνιά με το merch είχε πλούσιο υλικό τόσο από τις μπάντες της ημέρας, όσο και του ίδιου του φεστιβάλ.
“roam with me in the night…”
Τον άχαρο ρόλο της πρώτης μπάντας είχαν οι Burndrops, ένα σχήμα από τη Λάρισα, το οποίο προσπάθησε να ζεστάνει τον λιγοστό ακόμα κόσμο, που αποφάσισε να έρθει από νωρίς στο venue. Πρόκειται για μια νέα μπάντα, η οποία κινείται στον ευρύτερο heavy rock ήχο, με αρκετές πιασάρικες μελωδίες και τον Βαγγέλη Κώτσιο να έχει το σωστό γρέζι για τον ήχο. Αν και στατικοί επί σκηνής, έπαιξαν με νεύρο έξι κομμάτια (τα τέσσερα του ep + δύο) στον λίγο χρόνο που είχαν στη διάθεση τους και ας ήταν ακόμα οι περισσότεροι από κάτω με τους καφέδες στα χέρια.
video Burndrops
Burndrops setlist:
Reborn / Darkness / Doomed To Live / Red Light / Danger / Burndrops
“magic stirs at the hill…”
Γρήγορη αλλαγή σκυτάλης και στις 18:45 ανέβηκαν στη σκηνή οι Iron Kingdom, το σχήμα από τον Καναδά που έχει τουλάχιστον μια δεκαετία στην πλάτη του και πέντε ολοκληρωμένα άλμπουμ, οπότε η εμπειρία τους φάνηκε αμέσως, τόσο με την άνεση τους επί σκηνής όσο και παικτικά. Τα κομμάτια του τελευταίου άλμπουμ είχαν την τιμητική τους, η Megan Merrick κεντούσε στην κιθάρα, ενώ ο Chris Osterman ζούσε κάθε στίχο πίσω από το μικρόφωνο τραγουδώντας για μάχες και ατσάλι. Ωμό ακατέργαστο metal που οδήγησε πολλούς στις πρώτες μπύρες της ημέρας και δικαίως.
Video Iron Kingdom:
Iron Kingdom setlist:
Tides of Desolation / Sheathe the Sword / Paragon / Road Warriors / Queen of the Crystal Throne / drum solo / In the Grip of Nightmares / White Wolf / Voodoo Queen / Victim of Fate
“scarecrows fly like shadows in the sky…”
Με τον κόσμο να έχει αρχίσει πλέον να πυκνώνει αισθητά είδαμε στις 19:45 να ανεβαίνουν στη σκηνή οι The Silent Rage. Παρά το γεγονός πως δεν έχουν εκτενή δισκογραφία (στην ουσία δύο Lp και αρκετά μεμονωμένα singles) έχουν τον αέρα ψημένου σχήματος και παράλληλα δείχνουν μια εικόνα ενός καλά προβαρισμένου σχήματος, με αποτέλεσμα να εντυπωσιάζει ο τρόπος που έπαιζαν τα κομμάτια τους και ας μην ήταν πολλοί εξοικειωμένοι με το υλικό τους. Σε αντίθεση με την εμφάνιση τους στο Κύτταρο δυο μέρες πριν, όπου άνοιξαν για τους Angra και εμφανίστηκαν εκτάκτως με τον πρώτο τους τραγουδιστή, εδώ επανήλθε ο Μιχάλης Ρινακάκης και ήταν εξαιρετικός. Για πενήντα λεπτά παρουσίασαν κυρίως την πρόσφατη δουλειά τους (Nuances Of Life) μαζί με σφήνες από την πρώτη τους δουλειά. Ιδανική εμφάνιση στιβαρού power metal με έντονο το επικό στοιχείο που βγαίνει τόσο σε μουσικές όσο και στους στίχους των Αθηναίων.
Video The Silent Rage:
The Silent Rage setlist:
The Serpent Lord / Code of Destruction / Sin of a Pilgrim / Nuances of Life / Stormwarrior / Crows Fly Back / Leading the Legions / Ghost of a Wayward God
“if we could only touch the sun…”
20λεπτο break και η ανυπομονησία χτύπησε κόκκινο, αφού ακολουθούσε το σχήμα των Astronomica, το φρέσκο project του Wade Black, ο οποίος επέστρεψε στη χώρα για να παίξει υλικό των Crimson Glory, 25 χρόνια μετά την κυκλοφορία του album Astronomica και την εμφάνιση τους τότε στην Αθήνα. Όπως αναμενόταν ο κακός χαμός δεν έγινε με το νέο άλμπουμ των Astronomica αλλά με τις βουτιές στο παρελθόν των Crimson Glory. Το σχήμα δίπλα του ήταν εξαιρετικό, χωρίς να λείπουν μικρά λάθη, όπως στο μπάσιμο του ομώνυμου κομματιού, όταν μπήκε λάθος ο ντράμερ και το ξεκίνησαν από την αρχή. Τα βλέμματα τραβούσε ο μπασίστας Kyle Sokol με το φοβερό στυλ και παίξιμο, ενώ άψογος (ως λύση ανάγκης άραγε;) ο Μίλτος Αργυρίου. Σε κάθε περίπτωση υπήρχαν και κάποια πράγματα που χάλαγαν το τελικό αποτέλεσμα, ειδικά όταν ο εντυπωσιακός φωνητικά Wade άρχιζε να μιλά χωρίς σταματημό, ναι ήθελε να ευχαριστήσει το κοινό, αλλά προκάλεσε ανούσια καθυστέρηση. Δεν το κρύβω πάντως πως δεν έγινε και η καλύτερη δυνατή επιλογή στο σετ, αφού δεν εστίασε τόσο στο υλικό των Crimson Glory όπως έκανε στο Up The Hammers, ενώ και κάποια κομμάτια όπως το τεράστιο Lonely, παρόλο που είναι ύμνοι, έμοιαζαν να μην κολλάνε και ήταν μακριά από το στυλ στο οποίο τον είχαμε συνηθίσει.
Video Astronomica:
Astronomica setlist:
War of the Worlds / Touch the Sun / Destiny / Protectors of the Realm / Cydonia / Lonely / Darkness Falls / Astronomica / Deceiver / Monster / Red Sharks
“Restless we wait in the night…”
H συνέχεια ανήκε στους GLACIER, ένα cult σχήμα της δεκαετίας του ’80 που όμως ποτέ δεν δισκογράφησε εκτενώς και όλοι τους θυμόμαστε για το θρυλικό Ep του 1985. Το reunion του 2018, πέρα από ωραίες εμφανίσεις (τους είχαμε δει ζωντανά εκείνη τη χρονιά) έφερε και έναν καταπληκτικό δίσκο το 2020 και έτσι προσπαθούν να ζήσουν έστω και ετεροχρονισμένα, κάτι από αυτό που δεν πρόλαβαν να κάνουν δεκαετίες πριν, αλλά τουλάχιστον ο frontman Michael Podrybau που είναι ο μόνος παλιός, το προσπαθεί με όλο του το είναι. Σε κάθε περίπτωση ήταν μια απολαυστική εμφάνιση και μέσα στα 65 λεπτά ακούσουμε πολλά δυνατά κομμάτια, ενώ όπως ήταν φυσικό στο τέλος φυσικά και ξελαρυγγιαστήκαμε να φωνάζουμε “Nowhere to run / nowhere to hide” αφού το Vendetta παραμένει ένα διαχρονικό classic.
Glacier video:
Glacier setlist:
Ready for Battle / Live for the Whip / Devil in Disguise / The Word and the Will / Speak No Evil / Raise the Fist / Eastern Guns / Infidel / When Heaven’s at Hand / As the Giants Play / Sands of Time / Into the Night / Vendetta
“Shadow dancer in the dark…”
Στη συνέχεια, το 25λεπτο break έμοιαζε τεράστιο αφού η ώρα να έχει πλέον περάσει, αλλά από την άλλη η προσμονή ήταν τεράστια για να δούμε και πάλι τους Elegy στη χώρα μας, 27 χρόνια μετά από εκείνη τη θρυλική βραδιά με τους Stratovarius. Βέβαια αυτό ήταν ένα περίεργο reunion, αφού οι τρομεροί Ολλανδοί είχαν εξαφανιστεί μετά το 2002 όταν βγήκε η τελευταία τους δουλειά και όλοι αναρωτιόμασταν σε τι κατάσταση βρίσκονται στο σήμερα.
Όλες οι απορίες μας λύθηκαν αφού τελείωσε η εισαγωγή (Equinox) και καπάκι μπήκαν με το Trust. Το πρώτο πράγμα που παρατηρήσαμε ήταν ο αψεγάδιαστος ήχος, ο οποίος σε όλο το φεστιβάλ ήταν πολύ καλός αλλά σε μουσικές όπως αυτές των Ολλανδών ήταν ακόμα πιο σημαντικό.
Άψογοι όλοι τους, έκαναν κόμπο τα όργανα τους, με τη μία κομματάρα να διαδέχεται την άλλη και πιάνοντας ευτυχώς όλες τις περιόδους τους. Ο Henk Van Der Laars είναι ο φυσικός ηγέτης τους και ήταν εντυπωσιακός στην κιθάρα αλλά είχε συνοδοιπόρο τον Gilbert Pot σε ένα φανταστικό δίδυμο, λες και είχαν μόλις βγει από χρονομηχανή ενώ ο Martin Helmantel πέρα από ικανότατος μπασίστας έδειχνε να απολαμβάνει τη συναυλία. Προσωπικά συγκινήθηκα με τα Anouk και Circles In The Sand που παίχτηκαν back to back και θυμήθηκα ωραίες ανέμελες εποχές, όταν δεν μας απασχολούσαν προβλήματα και τα μαλλιά μας δεν είχαν γκριζάρει ακόμη.
Τέλος, εννοείται πως πρέπει να γίνει ειδική μνεία στον Ian Parry, τον άνθρωπο πίσω από το μικρόφωνο, ο οποίος ήταν αδιανόητα καλός, με απίθανο εύρος και ακούραστος έβγαλε όλα τα κομμάτια αφήνοντας πολλούς με το στόμα ανοιχτό αφού άγγιξε χωρίς καμία δυσκολία και τις γραμμές του Hovinga.
Elegy setlist:
Equinox / Trust / The Grand Change / Visual Vortex / Take My Love / 1998 / Spirits / Loser’s Game / All Systems Go / Anouk / Circles in the Sand / Frenzy / Manifestation of Fear / I’m no Fool / State of Mind
® κείμενο/φωτογραφίες/video: Konstantinos Mindcrimek Vlachos
video Elegy:
