Δεν θέλουν και τόσο να ξεκουραστούν οι Baest και κυκλοφορούν ήδη το τρίτο τους full-length album στην μικρή μέχρι τώρα πορεία τους, μετά τα “Danse Macabre” (2018) και “Venenum” (2019). Οι Δανοί death metallers, κατάφεραν από την αρχή να κάνουν γνωστό το όνομά τους στους οπαδούς αυτού του ήχου, έχοντας φυσικά σαν σύμμαχο και μια κορυφαία εταιρεία στο χώρο. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι το κουϊντέτο δεν έχει αλλάξει ούτε ένα μέλος από το 2015 που ξεκίνησε έως και τώρα.
Τι ακούμε λοιπόν στο “Necro Sapiens”; Παλιό, κλασικό, old-school death metal. Οι επιρροές της μπάντας ήταν εμφανείς από την αρχή και εντοπίζονται κυρίως στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Περισσότερο προς Σουηδία μεριά, δε λείπει όμως και η σύνδεση με την Αγγλία. Στην εξίσωση βέβαια προστίθεται και η αμερικάνικη σκηνή, όχι όμως τόσο έντονα.
Το death metal των Baest παίζει κυρίως σε μεσαίες ταχύτητες, με τις κιθάρες να σφυροκοπάνε χωρίς σταματημό και να φέρνουν στο μυαλό έντονα τους Bloodbath στα πρώτα τους βήματα. Το groove που βγάζουν στα mid-tempo σημεία έχει κάτι από το ερπυστριοφόρο που λέγεται Bolt Thrower ενώ κάποια leads στις κιθάρες είναι εμφανώς εμπνευσμένα από τους Morbid Angel. Μεγάλο ατού επίσης η απολαυστικά βορβορώδης φωνή του Simon Olsen, που θα έκανε περήφανο τον Mikael Åkerfeldt (αν τραγουδούσε ακόμα έτσι).
Βέβαια, οι Baest δεν είναι κάποια κόπια των παραπάνω συγκροτημάτων. Ειδικά στο τρίτο τους album πλέον φαίνεται ότι έχουν τον πιο δικό τους ήχο μέχρι τώρα και τους βγαίνει πολύ καλά. Πολύ σωστή επίσης και η παραγωγή. Δεν είναι πλαστική, δεν είναι γυαλισμένη. Ακούγεται old-school αλλά όχι σαν τόσους και τόσους ταλαίπωρους που βγάζουν ήχο σαν μασημένη κασέτα. Έχει τη «βρωμιά» της παλιάς σχολής και το τελικό αποτέλεσμα ακούγεται όσο brutal και ογκώδες χρειάζεται.
Εν κατακλείδι, οι Δανοί στο “Necro Sapiens” κάνουν αυτό που προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να κάνει κάθε νέα μπάντα που παίζει παλιομοδίτικα. Επιρροές και όχι αντιγραφή, σύγχρονη παραγωγή αλλά όχι πλαστικούρα, old-school προσέγγιση αλλά όχι επιτηδευμένη βαβούρα στην κόντρα για το ποιος είναι πιο “true” εκεί έξω. Ένα πολύ καλό death metal album που οι οπαδοί του ήχου αξίζει να ακούσουν.
