Οι Bio-Cancer βρίσκονται στο top-3 των αγαπημένων μου ελληνικών thrash σχημάτων, μαζί με τους Suicidal Angels και τους Amken. Τα χρόνια που περιμέναμε όλοι όσοι τους ακούμε για το τρίτο τους full-length ήταν πολλά. Το ντεμπούτο “Ear Piercing Thrash” βγήκε το 2012, το “Tormenting The Innocent” το 2015 και μετά από μια οκταετία το “Revengeance” είναι γεγονός.
Μια οκταετία που έφερε στους Bio-Cancer αρκετές ηχητικές αλλαγές. Τα δύο πρώτα albums είχαν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ξερό ήχο, μικρά σε διάρκεια τραγούδια, υπερηχητικό thrash με το πόδι μόνιμα στο γκάζι, τον Λευτέρη στο μικρόφωνο να βγάζει τα σωθικά του και πολλά gang φωνητικά. Καθόλου τυχαίο το πώς ονόμασαν το ντεμπούτο τους, αφού αυτό περιέγραφε απόλυτα τη μουσική τους.
Πλέον όμως, είναι εμφανές ότι το σχήμα εξελίχθηκε με τα χρόνια και αυτό αποτυπώνεται περίτρανα στο “Revengeance”. Τα τραγούδια είναι μεγαλύτερα σε διάρκεια (μέσος όρος πεντέμισι λεπτά) και έτσι τους δίνεται χώρος και χρόνος να αναπτυχθούν. Οι ταχύτητες εναλλάσσονται μεταξύ mid και up-tempo στιγμών, χωρίς όμως να φτάνουν στον φρενήρη ρυθμό του παρελθόντος. Τα leads είναι υπέροχα, τα solos συχνότερα, κάποιες φοβερές μελωδίες κάνουν την εμφάνισή τους και γενικά η κιθαριστική δουλειά είναι τουλάχιστον αξιοπρόσεκτη. Τα gang φωνητικά έχουν μειωθεί αισθητά, οπότε το μόνο που έχει μείνει ίδιο είναι η μανία με την οποία ουρλιάζει ο Λευτέρης.
Η παραγωγή είναι επίσης καλύτερη, δίνοντας έναν πιο συμπαγή και ογκώδη ήχο. Έχουμε λοιπόν ένα συγκρότημα το οποίο πάει μπροστά τη μουσική του και δεν μένει στάσιμο, βάζοντας πολλά καινούρια και διαφορετικά πράγματα στο παζλ. Προσωπικά, δεν θα με χαλούσε καθόλου αν κρατούσαν την ίδια ηχητική πατέντα αλλά πάντα είναι ωραίο να βλέπεις μουσικούς που δεν εφησυχάζουν και ειδικά όταν αυτό παράγει ένα τόσο άρτιο αποτέλεσμα. Θα έλεγα λοιπόν ότι οι Αθηναίοι thrashers μας ξανασυστήνονται με ένα εξαιρετικό νέο δίσκο. Μακάρι να μην χρειαστεί να περιμένουμε άλλο τόσο καιρό για την επόμενη δουλειά τους.
