Πριν από 4 χρόνια, στον ίδιο χώρο, ο Bryan Adams είχε εντυπωσιάσει τους πάντες με ένα εκπληκτικό live που το θυμόμαστε ακόμη αφού ήταν άνετα μέσα στις καλύτερες συναυλίες που έχουμε δει ποτέ στη χώρα μας ανεξαρτήτως ιδιώματος ή καλλιτέχνη. Ο Καναδός rocker κατάφερε, όμως, κάτι που φάνταζε αρχικά σχεδόν αδύνατο: ήταν τώρα ακόμη καλύτερος με ένα φανταστικό show από όλες τις πλευρές και με έναν κόσμο που τολμώ να πω έβγαζε ένα πολύ καλύτερο vibe σε σχέση με το 2019. Ας τα πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή…
Μπαίνοντας στο χώρο κατά τις 7:30 αντικρίσαμε ένα θέαμα σχεδόν παρόμοιο με αυτό που είχαμε ζήσει την προηγούμενη φορά. Δηλαδή, απελπιστικά άδειο το κλειστό του ΟΑΚΑ και με έκδηλη την απορία όλων για το αν θα μαζευτεί τελικά κόσμος. Ευτυχώς μέχρι την ώρα έναρξης (9:20) η αρένα ήταν ικανοποιητικά γεμάτη και οι κερκίδες αν και με κάμποσα κενά δεν παρουσίαζαν άσχημο θέαμα. Λίγο πριν αρχίσει το live έκανε την εμφάνιση του πίσω από τη σκηνή ένα φουσκωτό αυτοκίνητο -σαν αυτό του video-clip του “So Happy It Hurts”- το οποίο «πέταγε» πάνω από τα κεφάλια του κόσμου στην αρένα σαν drone. Ιδανικό ζέσταμα για λίγα λεπτά μέχρι να κλείσουν τα φώτα και να κάνει την είσοδο του ο Adams με το “Kick Ass” από το τελευταίο studio album του και στα καπάκια το κλασικό “Can’t Stop This Thing We Started” με το ΟΑΚΑ να παίρνει φωτιά! Ο ήχος κρυστάλλινος, η μπάντα σε απίστευτη φόρμα (προεξέχοντος φυσικά του κιθαρίστα Keith Scott ο οποίος ήταν φανταστικός) και ο Bryan Adams με τρομερή διάθεση και με μία φωνή που δεν έχει «σπάσει» ούτε κατ’ελάχιστο στο πέρασμα του χρόνου!
Το ένα hit διαδεχόταν το άλλο και ο κόσμος το διασκέδαζε με όλη του τη ψυχή συμμετέχοντας σε όλα σχεδόν τα τραγούδια (ακόμη και στα πιο καινούργια). Προσωπικό highlight ήταν η εκτέλεση του αγαπημένου μου ever κομματιού του Bryan Adams, το υπερκλασικό “Thought I’d Died And Gone To Heaven” ενώ θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε την έκπληξη των περισσότερων στο άκουσμα του ύμνου “The Heat Of The Night”. Μάλιστα, όταν τελείωσε το κανονικό set με το έπος “Summer of 69”, o Καναδός άρχισε να δέχεται «παραγγελιές» και έτσι ακούσαμε μεταξύ άλλων τα “Do I Have To Say The Words”, “Room Service”, “Have You Ever Really Loved A Woman”. Αξίζει, τέλος, να αναφέρουμε ότι ακούσαμε το “Heaven” σε μία πιο mid-tempo (και όχι slow) εκτέλεση ενώ στο τέλος ο Adams μας αποχαιρέτησε παίζοντας μόνος του επί σκηνής με μία ακουστική κιθάρα τα “Straight From The Heart” και “All For Love”. Είχαν περάσει πάνω από 2 ώρες και είχαν ακουστεί 30 τραγούδια!
Το λέμε συχνά και ίσως δεν ισχύει πάντοτε. Πιστέψτε με όμως, αυτή ήταν μία συναυλία που θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας. Για να ακριβολογούμε και εκφράζοντας μία καθαρά προσωπική άποψη αυτή ήταν η καλύτερη συναυλία της χρονιάς…με μεγάλη άνεση!
ΥΓ: Μετά τη συναυλία και κατά τη διάρκεια ενός σύντομου meet & greet με τον Bryan Adams, δεν ξεχάσαμε να τον ευχαριστήσουμε που…έβγαλε από τη σύνταξη τον Mutt Lange για το τελευταίο του album. O Bryan χαμογέλασε και μας είπε ότι μόνο μαζί του θέλει να δουλεύει ο θρυλικός παραγωγός.
Σάκης Νίκας
Setlist: Kick Ass, Can’t Stop This Thing We Started, Somebody, 18 til I Die, Please Forgive Me, One Night Love Affair, Shine a Light, Heaven, Go Down Rockin’, It’s Only Love, Kids Wanna Rocκ, You Belong to Me, I’ve Been Looking for You, The Only Thing That Looks Good on Me Is You, When You Love Someone, Here I Am, When You’re Gone, Thought I’d Died and Gone to Heaven, (Everything I Do) I Do It for You, Back to You, So Happy It Hurts, Run to You, Summer of ’69, Have You Ever Really Loved a Woman?, Heat of the Night, Room Service, Do I Have to Say the Words?, Cuts Like a Knife, Straight From the Heart, All for Love, Christmas Time
