Εννέα κομμάτια, εξήντα ένα λεπτά, δώδεκα νότες, εικοσιτέσσερα κλειδιά, 1.543 λέξεις, επτά σπασμένες χορδές και ένα σπασμένο bass drum skin. Αυτά όλα χρειάστηκαν κατά δήλωση των ίδιων των Central Park για να δει φως το “Reflected”!
Το σχήμα από το Μόναχο δεν είναι “χθεσινό” όπως πιθανόν να προκύπτει για κάποιον που θα δει την πενιχρή δισκογραφία του. Υπάρχει από το 1983, έχοντας βέβαια απενεργοποιηθεί από τότε για αρκετά διαστήματα και το “Reflected” είναι μόλις το δεύτερο studio album του, ενώ έχει στο ενεργητικό του και ένα DVD.
Η δουλειά αυτή είναι ότι χρειάζεται για κάποιον που τα ακούσματα του είναι βασισμένα σ’ αυτά των Yes, Marillion, Saga, Asia και των λοιπών prog rock σχημάτων και όσων αυτά δημιούργησαν στις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Με ήχο προσαρμοσμένο στα δεδομένα του 2011, με πολύ προσεγμένη παραγωγή και κυρίως με καλή σύνθεση, οι Γερμανοί με κέρδισαν από τα πρώτα ακούσματα του c.d., θεωρώ δε ότι τα γυναικεία φωνητικά δίνουν μια αξιοπρόσεχτη διαφορετικότητα στο album αφού ο χώρος που κινούνται οι Central Park ανδροκρατείται σε βαθμό “άβατου”. Οι δε eletro / pop πινελιές του “Reflected” το κάνουν αρκετά πιο προσβάσιμο και σε ευρύτερο ακροατήριο από αυτό του αυστηρού progressive rock που, κακά τα ψέματα, συχνά γίνεται υπέρ του δέοντος απαιτητικό.
