Δεν θα σας πω ψέματα. Χάρηκα πολύ με τη δισκογραφική επιστροφή των Cyanide 4. Βλέπετε, εδώ στο Rockpages, τους παρακολουθούμε από τα πρώτα τους βήματα, έχουμε παρουσιάσει όλες τους τις δουλειές, έχουμε κάνει συνεντεύξεις και όλα αυτά για έναν πολύ απλό λόγο: γιατί θεωρούμε ότι αυτή η μπάντα για μία γεμάτη δεκαετία ήταν ό,τι καλύτερο είχε να παρουσιάσει η χώρα μας στο hard rock/sleaze ήχο. Και μιας και λέμε αλήθειες εδώ πέρα, να τονίσω ότι είχα στενοχωρηθεί από την αποχώρηση του μπασίστα και ιδρυτικού μέλους Nasty George καθώς θεωρώ ότι μαζί με τον GA Sinn ήταν ο βασικός πυρήνας των Cyanide 4. Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, η δικαιολογημένη προσμονή συνδυασμένη με μία εξίσου εύλογη ανησυχία (ή έστω απορία) για το πώς θα ακούγονται οι…νέοι Cyanide 4 σημάδεψαν την πρώτη από τις πολλές ακροάσεις του “Amalgama”.
Ο νέος δίσκος των Cyanide 4 είναι ένα ηχητικό μωσαϊκό ή αν προτιμάτε ένα…αμάλγαμα hard rock στοιχείων. Τουλάχιστον, έτσι το εκλαμβάνω εγώ. Από τον κλασικό sleaze προσανατολισμό της μπάντας και τα Crashdiet meets Vain χαρακτηριστικά ως την πιο «σκοτεινή» διάθεση του ιδιώματος, το “Amalgama” συναρπάζει και εντυπωσιάζει με την ποιότητα του. Η κιθαριστική δουλειά που έχει γίνει σε όλο το δίσκο είναι σεμιναριακή ενώ ειλικρινά πιστεύω ότι ο δίσκος από το τρίτο κομμάτι και μετά είναι αψεγάδιαστος (με απόλυτα highlights τα back to back “Redeemer”, “Unknown Momentum” και “Barred & Scarred” που κλείνουν το δίσκο). Αν θα ήθελα κάτι διαφορετικό, αυτό θα ήταν να δινόταν μία μεγαλύτερη έμφαση στα δεύτερα φωνητικά και στα gang vocals όπως τόσο πολύ μας άρεσαν στο πρώτο ολοκληρωμένο album των Cyanide 4 “Every Day Is A Masquerade”. Ας μην είμαστε όμως γκρινιάρηδες!
Οι Cyanide 4 επέστρεψαν με ένα εντυπωσιακό album και ας ελπίσουμε να τους δούμε σύντομα ζωντανά σε κάποιο live και φυσικά να μην χρειαστούν 5 ακόμη χρόνια για να έχουμε νέα τους. Μπράβο, παιδιά!
Highlight: Το solo στο “Warlike Fellow” είναι φανταστικό και αξίζει ιδιαίτερης προσοχής στην ακρόαση…
