“perish in flames…”
Υπό συνθήκες καύσωνα είχαμε τη χαρά να ζήσουμε ένα ιστορικό live από ένα σχήμα που ήταν απωθημένο χρόνων για τους φίλους του παλιού καλού thrash, αφού μας ήρθαν σαράντα χρόνια μετά την ίδρυση τους. Οι Dark Angel σε μια ανεπανάληπτη εμφάνιση βοήθησαν στο να φύγουν τα άλατα και να γκρεμίσουν το Gagarin με τον κόσμο να παραληρεί ενώ μαζί τους είχαν και ένα απόλυτα ταιριαστό σχήμα σαν special guests, τους πάντα τίμιους Xentrix.
Τον Ιούλιο σκέφτεσαι παραλίες και όχι συναυλίες σε κλειστά venues και είναι αλήθεια πως μετά από μία κουραστική μέρα στη δουλειά (ήταν και καθημερινή βλέπεις) δεν περπάταγα και με φουλ χαμόγελα στη Λιοσίων που κυριολεκτικά έβραζε. Οι πόρτες άνοιξαν στις 20:00 και ήδη αρκετός κόσμος είχε μαζευτεί προσδοκώντας πως θα βρει κλιματισμό εντός του venue. Παραδόξως υπήρχε αλλά δεν ήταν αρκετό γιατί η θέρμη των δύο σχημάτων θα έκανε την ατμόσφαιρα ακόμα πιο καυτή, με τις μπύρες να είναι ο μόνος τρόπος δροσιάς αυτό το βράδυ.
“Don’t compromise…”
Θυμάμαι σαν τώρα τη συλλογή Thrash The Wall που είχε κυκλοφορήσει το 1990 η Roadrunner και μεταξύ γνωστών ονομάτων μας έμαθε και σχήματα όπως οι Βρετανοί Xentrix που ντεμπουτάρησαν ένα χρόνο πριν. Παρά τον ήχο, που θύμιζε υπερβολικά Testament και Metallica, ήταν ένα σχήμα που άρεσε αρκετά αλλά μέχρι τα μέσα της δεκαετίας ξεχάστηκαν αφού η προσπάθεια για αλλαγή ύφους δεν έγινε αρεστή. Ομολογώ πως τους είδα με νοσταλγία στο Up The Hammers το 2014, αλλά αναρωτιόμουν αν είχε νόημα το reunion αφού δεν υπήρχε νέο άλμπουμ ακόμα.
Tα δύο πρόσφατα άλμπουμ είναι σε πολύ καλό επίπεδο πάντως και αυτό φάνηκε και στην εμφάνιση τους αφού τα νέα κομμάτια (έπαιξαν τουλάχιστον πέντε από το Seven Words) ταίριαξαν χωρίς πρόβλημα με τα παλιά (που ήταν στην πλειοψηφία τους από τις κλασικές, δύο πρώτες δουλειές τους) και ταρακούνησαν τον κόσμο σε ένα χορταστικό σετ που ξεπέρασε τα 70 λεπτά. Αρχικά υπήρχε ένα τεχνικό θέμα με τη μία κιθάρα και γενικά ο ήχος ήταν μάλλον μέτριος, κάτι όμως που λίγο επηρέασε τον κόσμο, αφού από τα πρώτα κομμάτια, και ειδικά όταν μπήκε το Balance Of Power θυμηθήκαμε και πάλι εκείνη τη συλλογή τραγουδώντας “balance swings for you…”
live video Xentrix:
Xentrix setlist:
behind the walls of treachery / balance of power / questions / reckless with a smile / bury the pain / alter of nothing / the red mist descends / for those advantage / crimes / black embrace / dark enemy / everybody loves you when you’re dead / seven words / no compromise
Ολιγόλεπτη έξοδος από το venue για τις απαραίτητες ανάσες και μπυράκια καντίνας στην εξωτική λεωφόρο Λιοσίων και με κουβέντες φυσικά για το τι θα ακολουθούσε. Ιστορικά ονόματα υπάρχουν πολλά και ναι, είναι συναυλιακά απωθημένα αλλά μήπως να κρατάμε μικρό καλάθι γιατί τριάντα χρόνια μετά από τα χρόνια που ακούγαμε τις δισκάρες τους δεν είναι τίποτε πλέον το ίδιο; Όλα αυτά ήταν σκέψεις που έγιναν σκόνη με το που μπήκε το We Have Arrived και επικράτησε πανικός σε όλο το χώρο με ακανόνιστα crowd surfing με άτυπα stage diving μέσω του κάγκελου και ω θεοί, μια αίσθηση early 90s επικρατούσε στο χώρο και να και το Time Does Not Heal, χέρια/πόδια/κορμιά στον αέρα, μπλουζάκια σκισμένα, good friendly violent fun all the way…
“the sentence is death / darkness descends…”
Ειλικρινά αυτό που έγινε δεν το περίμενα, μιλάμε για ανεπανάληπτη ενέργεια από το σχήμα που παρά τον μάλλον μέτριο ήχο μας έκανε δώρο ένα τρομερό best of set που τα ισοπέδωσε όλα. Το να κάτσω και να αραδιάσω τον κακό χαμό track by track δεν έχει νόημα νομίζω, ο κόσμος είχε ξεφύγει τόσο στα κομμάτια του Darkness Descends (που το έπαιξαν στην ολότητα του) όσο και στα υπόλοιπα, με το κοινό να έχει φτιάξει ένα τεράστιο πιτ στο σχεδόν 1/3 του κάτω χώρου, άλλοι να κάνουν crowd surfing και άλλοι να απλά να ουρλιάζουν όταν δε διαλύουν τους σβέρκους τους.
Τελικά τζάμπα κρατούσα μικρό καλάθι, οι Dark Angel ήταν φορμαρισμένοι, το μάτι του Rinehart γυάλιζε ενώ και η αναφορά στον Jim Durkin (του αφιέρωσαν όλο το live) ήταν συγκινητική. Το θηρίο Hoglan έδινε πόνο στα τύμπανα αλλά ήταν όλοι τους υπέροχοι (φοβερή Laura στην κιθάρα να νιώθει κάθε νότα και να της βγαίνει σε γκριμάτσες και χαμόγελα) και ταυτίστηκαν (συντονίστηκαν αν θέλετε) με το τρελαμένο κοινό και γι’ αυτό και τα «holy fucking shit Athens” του Rinehart. Με πόνους σε όλο το κορμί βγήκαμε ιδρωμένοι μα τόσο ευχαριστημένοι από ένα live που θα θυμόμαστε για καιρό…
live video Dark Angel:
Dark Angel setlist:
We have arrived / time does not heal / never to rise again / no one answers / the promise of agony / darkness descends / the burning of Sodom / hunger of the undead / merciless death / death is certain / black prophecies / perish in flames
® κείμενο/videos: Konstantinos Mindcrimek Vlachos
® φωτογραφίες: Konstantinos Mindcrimek Vlachos / Peter Papapetros
