Θεωρώ ότι οι Dir En Grey απευθύνονται σε συγκεκριμένο και μάλιστα αρκετά περιορισμένο ακροατήριο. Από τη μία ο πειραματικός ήχος τους και από την άλλη οι Ιαπωνικοί στίχοι, καθιστούν τη μουσική τους δύσκολο άκουσμα.
Δυσκολεύομαι να εντάξω το “Dum Spiro Spero” σε κάποιο από τα ιδιώματα του ακραίου metal, διότι συγκεντρώνει πολλά διαφορετικά χαρακτηριστικά. Στα 70 λεπτά διάρκειας συνδυάζονται στοιχεία από deathcore, progressive rock και gothic μελωδίες. Ούτε ένα σημείο όμως δεν είναι ευκολομνημόνευτο, διότι ο ρυθμός αλλάζει διαρκώς. Μετά από τρεις ακροάσεις μου έμεινε η πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα, ενώ έχω εκπλαγεί πολύ ευχάριστα από τις φωνητικές ικανότητες του Kyo. Από τα βαθειά γρυλίσματα μέχρι τα καθαρά φωνητικά, την «έχει» όλη την γκάμα!
Αν σας «ψήνουν» οι περίπλοκες συνθέσεις, τσεκάρετε αυτούς τους Ιάπωνες.
