Δεν είναι ιδιαίτερα σύνηθες για μια μπάντα να δίνει το όνομα της στον δωδέκατο δίσκο της, μετά από καριέρα που ξεπερνά τις δύο δεκαετίες. Η κίνηση πηγάζει από ένα κλίμα σιωπηλής αυτοπεποίθησης και σιγουριάς στο στρατόπεδο των Dream Theater, οι οποίοι παρουσιάστηκαν αναζωογονημένοι στο προηγούμενο album τους, ‘A Dramatic Turn of Events’. Τώρα, με τον νέο drummer Mike Mangini πλήρως ενσωματωμένο στο σχήμα, οι πρωτοπόροι του progressive metal κάνουν με εντυπωσιακό τρόπο το επόμενο τους βήμα. Στο ‘Dream Theater’ κατάφεραν να χωρέσουν τα πάντα: την κινηματογραφική εισαγωγή ‘False Awakening Suite’, το δυναμικά ‘The Enemy Inside’ & ‘Behind the Veil’, τον φόρο τιμής στους Rush ‘The Looking Glass’, το instrumental ‘Enigma Machine’, τις μελωδιάρες των ‘The Bigger Picture’, ‘Along for the Ride’, και το 22λεπτο ορχηστρικό έπος ‘Illumination Theory’ – όλα εκτελεσμένα με την απαράμιλλη τεχνική που διακρίνει το συγκρότημα.
Το καταπληκτικό μπάσο του John Myung είναι πρώτη φορά τόσο μπροστά στη μίξη, ο Mangini δίνει ρεσιτάλ, ο Jordan Rudess στα πλήκτρα είναι σταθερή αξία, ενώ ο τραγουδιστής James LaBrie – παρ’ ότι δεν του έχω αδυναμία – δίνει συναίσθημα στα κομμάτια (ωραίο και το solo album του ‘Impermanent Resonance’). Για τον John Petrucci στην κιθάρα δεν χρειάζονται σχόλια.
Ίσως κάποιοι θεωρήσουν το ‘Dream Theater’ συμπυκνωμένο και λιγότερο προοδευτικό απ’ ότι μας έχει συνηθίσει το συγκρότημα. Στα δικά μου αυτιά, όλη η ουσία είναι εδώ.
