13ο album για τους πολυαγαπημένους Fates Warning και επιστροφή στην ιστορική Metal Blade Records. Από εκεί που μετά το «FWX» ήταν λες και το συγκρότημα έχει αποφασίσει να εξαντλήσει την υπομονή του κοινού του για μια νέα κυκλοφορία, πλέον έχει βρεθεί ένας καλός ρυθμός παραγωγικότητας, ενώ παίρνουμε και ωραίες ενδιάμεσες δόσεις, όπως ήταν ο περσινός solo δίσκος του Ray Alder.
Από τις πρώτες νότες του εναρκτήριου «Destination Onward» η μοναδική ιδιοσυγκρασία των Fates γίνεται ανάγλυφη: Ενδοσκόπηση, μια απροσδιόριστη ευαισθησία, εμφανής νοσταλγία, όλα αυτά με τον ακαταμάχητο συνδυασμό της μουσικής του Jim Matheos και της φωνής του Alder. Το «Long Day Good Night» δεν είναι η τελειότητα που ακούσαμε στο «Theories of Flight». Είναι πιο κοντά στο «Darkness in a Different Light» στη λογική του, θέλει τις ακροάσεις του, και ίσως με 1-2 τραγούδια λιγότερα η ροή του θα ήταν καλύτερη. Στα highlights κατατάσσω τα «The Way Home» και «The Longest Shadow of the Day», με το τελευταίο, ως επί το πλείστον instrumental, να εντυπωσιάζει λίγο πριν το φινάλε.
Το «Long Day Good Night» προσφέρεται για να ξεκινήσει κανείς μια κουβέντα με τον εαυτό του σε τούτες τις παράξενες εποχές εγκλεισμού, αν δε βάλετε κανένα «Pleasant Shade of Gray» ετοιμαστείτε για καθαρτήριο κλάμα σε εμβρυακή στάση στη γωνία του δωματίου σας.
