Όταν ο Τom Angelripper έγραφε το “Nunc Est Bibendum”, είχε μεγάλα κέφια. Αυτό βέβαια είναι και το ωραίο των side-projects. Ο καλλιτέχνης δεν έχει να αποδείξει κάτι, δεν χρειάζεται να ξεπεράσει ποιοτικά τα προηγούμενα albums, μπορεί να «βγάλει» προς τα έξω όλα τα μουσικά του απωθημένα και να κάνει –γιατί όχι;- και την πλάκα του.
Εδώ ο Onkel Tom αποτείνει φόρο τιμής στην αγαπημένη μας μουσική και στη μπιροποσία. Οι συνθέσεις είναι απλές (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ) όμως συνδυάζουν το punk, το metal, το rock n’ roll, μέχρι και το αργόσυρτο stoner σε κάποια σημεία. Γενικά είναι μελωδικός και ταυτόχρονα σκληρός δίσκος. Ξεχωρίζω το “Auf Nach Wacken” ως πολύ ανεβαστικό κομμάτι, ταυτίζομαι με το “Lemmy Macht Mir Mut”, ζηλεύω που εγώ δεν έχω δει τον Bon Scott (“Bon Scott Hab Ich Noch Live Gesehen”) και γελάω με το “Schade, Dass Man Bier Nicht Ficken Kann” (κρίμα που δεν μπορεί κανείς να γ@@@@@ τη μπίρα»). Επίσης, ακούγοντας το “Ein Heller Und Ein Batzen” νομίζω ότι «μπεί» ξαφνικά το “Fast As A Shark” των Accept!
Εν μέσω χαβαλέ πρέπει να προέκυψε και το εξώφυλλο… Καλή επιλογή για ένα βραδάκι με καλή παρέα και μπόλικη μπίρα.
