Νέος δίσκος Pearl Jam ύστερα από 7 ολόκληρα χρόνια! Αυτό είναι το μεγαλύτερο χρονικό κενό ανάμεσα σε δύο studio albums των Αμερικανών σε ολόκληρη τη δισκογραφική τους καριέρα και αυτονόητα οι προσδοκίες ήταν ιδιαίτερα αυξημένες. Και όπως συμβαίνει με όλες ανεξαιρέτως τις κυκλοφορίες των Pearl Jam, χρειάζεται αρκετός χρόνος και πολλές ακροάσεις για να αποτιμήσεις πλήρως το όραμα του Vedder και της παρέας του. Το “Gigaton” δεν αποτελεί εξαίρεση και έτσι αυτές οι γραμμές ναι μεν γράφονται ύστερα από πολλές και προσεκτικές ακροάσεις αλλά ταυτόχρονα υπό το πρίσμα της βεβαιότητας ότι στην πορεία θα βγουν στην επιφάνεια και άλλα πράγματα. Έτσι είναι…

Το πρώτο single “Dance of the Clairvoyants” σίγουρα παρεξένεψε τους οπαδούς της μπάντας αφού ήταν σα να άκουγες Talking Heads ωστόσο με το χρόνο σου «κόλλαγε» ολοένα και περισσότερο ενώ οι στίχοι του Vedder είναι φανταστικοί. Το κομμάτι που ανοίγει το δίσκο (“Who ever said”) και η συνέχεια με το “Superblood Wolfmoon” είναι κλασικά Pearl Jam των δύο τελευταίων δίσκων. Ροκιές με στακάτα τύμπανα, κοφτές κιθάρες από τους McCready & Gossard και σχεδόν κολλητικά refrain. Εδώ έχουμε πιθανότατα και μερικούς από τους καλύτερους στίχους του Vedder: Who ever said “it’s all been said”, gave up on satisfaction! Το επόμενο highlight είναι το “Never Destination” όπου θα μπορούσε να είναι κάλλιστα το…“Saturday Night’s Alright For Fighting” των Pearl Jam ενώ τα “Seven O’ Clock” και “Comes Then Goes” φανερώνουν ξανά τις επιρροές από Bruce Springsteen & Neil Young αντίστοιχα.

Δεν περίμενα από το “Gigaton” να φτάσει την ποιότητα του “Backspacer” –το οποίο ούτως ή άλλως θεωρώ ότι είναι η καλύτερη δουλειά των Pearl Jam από την εποχή του “No Code” και μετά- ή να βγάλει ένα νέο “Mind Your Manners” (από το εξαιρετικό “Lightning Bolt”). Ωστόσο είναι ένα ακόμη πολύ καλό album από τους Pearl Jam που θα ήθελα να είχε λιγότερες μπαλάντες αλλά επαναλαμβάνω αφήνει πολλά περιθώρια ανακάλυψης νέων στοιχείων όσο το ακούς.

Highlight: Η σύνθεση και ηχογράφηση των κομματιών ξεκίνησε το 2017 και ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2019.

Σάκης Νίκας