Όπως διαβάζω στις ιστοσελίδες που ασχολούνται με την μπάντα, οι Σουηδοί υπάρχουν εδώ και δεκαπέντε χρόνια περίπου και ξεκίνησαν σαν μπάντα διασκευών. Όταν έγραψαν και τραγούδησαν τα δικά τους τραγούδια τσίμπησαν και το πρώτο τους συμβόλαιο. Ακολούθησαν καλές κριτικές και διάφορα live και να σου και το συμβόλαιο με τη Massacre! Προφανώς το δυνατό μοτίβο της μπάντας, με Power εξάρσεις, Μέταλ θέματα και αρκετό κοπάνημα, αρέσει και είναι πολύ φυσιολογικό άλλωστε… Όταν μια μπάντα τρέχει τόσο ντελικάτα και συνδυάζει γρεζάτα και επικά φωνητικά με τόσο Μεταλλικά θέματα στις κιθάρες…
Το “Evil good” σπέρνει, με την εκκωφαντική εισαγωγή του και το άγριο ρεφρέν, αν το ακούσετε θα σχηματίσετε μια πρώτης τάξεως εικόνα για το σχήμα και θα έχετε έναν επιπλέον λόγο να ζητήσετε να ακούσετε και τα υπόλοιπα τραγούδια. Αυτό που θα σας προκαλέσει την προσοχή και μάλλον θα κολλήσετε είναι ο τρόπος που δουλεύουν τα ρεφρέν τους. Ναι, σύμφωνοι, ωραίες οι μελωδίες στα κουπλέ, ωραίες και οι γέφυρες, αλλά τα ρεφρέν καθαρίζουν το παιχνίδι. Είναι αυτό το επικομελωδικό που περιέγραψα πιο πάνω. Είναι η μέθοδος που κινείται η μπάντα και σίγουρος είναι και το εισιτήριό σας για να ακούσετε μία ώρα καλής μουσικής. Α, και αυτός ο boogie επίλογος… Μεγάλε!
