Ακόμα κι αν στους ίδιους τους Status Quo έλεγε κάποιος ότι το 28ο(!) άλμπουμ της καριέρας τους θα συγκαταλεγόταν στα καλύτερά τους, μάλλον δεν θα τον έπαιρναν και πολύ στα σοβαρά. Η αλήθεια πάντως είναι ότι για ένα συγκρότημα-θεσμό για τη Μ.Βρετανία και σχεδόν συνώνυμο με την κουλτούρα της, όπως τα βροχερά καλοκαίρια και η χλιαρή μπύρα, η συνταγή των τριών ακόρντων θριάμβευσε…
Και αυτό, γιατί οι Status Quo σε αυτό το άλμπουμ δεν κάνουν τίποτε διαφορετικό από ότι στα προηγούμενα 27! Σίγουρα, το κάνουν πολύ καλά και αναμφισβήτητα πάρα πολύ καλύτερα από ότι στα πρόσφατα “In Search Of The Fourth Chord” και “The Party Ain’t Over Yet”. Η διαφορά με αυτά τα δυο είναι ότι ενώ σε εκείνα μπορούσε να βρει κανείς μερικά καλά τραγούδια, στο “Quid Pro Quo” θα διαπιστώσει πως είναι αδύνατο να βρει έστω και μισό κομμάτι που δεν είναι καλό! Φαίνεται ότι το αχώριστο δίδυμο των Francis Rossi και Rick Parfitt μιμήθηκαν το περσινό παράδειγμα των… KISS και κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ tribute στον εαυτό τους και το ύφος που υπηρέτησαν με μεγάλη επιτυχία τα τελευταία 44 χρόνια!
Εντελώς εσκεμμένα σε κάποια κομμάτια υπάρχουν αναφορές στο ένδοξο παρελθόν με κάποια σκόρπια riffs και μελωδίες, όμως το καινούριο υλικό δεν έχει ανάγκη πισωγυρίσματα και η μοναδική μου ένσταση είναι το “In The Army Now” σε ελαφρώς διαφορετική εκτέλεση. Ειλικρινά, είναι τόσο καλό το νέο τους υλικό, που αυτή η επιλογή ήταν περιττή.
Το “Quid Pro Quo” είναι το άλμπουμ που θα εκπλήξει ευχάριστα τα εκατομμύρια οπαδών του συγκροτήματος στην Μ.Βρετανία, αλλά και σε όλο τον κόσμο, που ειδικά στη γενέτειρά τους συρρέουν στις συναυλίες τους κάνοντας απανωτά sold out! Μακάρι, και τα υπόλοιπα συγκροτήματα της ίδιας, ή έστω κοντινής τους συνομοταξίας να μπορέσουν να κάνουν κάτι αντίστοιχο.
