“You can be the one who saves yourself / Or you can watch it all go to hell”
Με το κλίμα οδύνης να συνεχίζεται είναι άβολο να πρέπει να παρακολουθήσεις μια συναυλία, τα χαμόγελα είναι σφιγμένα αλλά ταυτόχρονα η μαζική μάζωξη είναι από τα λίγα πράγματα που μπορούν να προσφέρουν ένα συλλογικό ψυχικό μαξιλαράκι ασφάλειας. Οι THE BLACK ANGELS παρουσίασαν για μία ακόμη φορά μια εντυπωσιακά όμορφη εμφάνιση δημιουργώντας σε στιγμές καθηλωτική ατμόσφαιρα γεμάτη νεοψυχεδελικές μελωδίες που έκλεισε την ευρωπαϊκή τους περιοδεία σε ένα γεμάτο Fuzz ενώ οι THE STEAMS ήταν οι ιδανικοί special guests σε μια βραδιά που το psych rock κοινό έζησε μεγάλες στιγμές.
“All the sins that blew you away…”
Η ώρα είχε φτάσει 20:30 όταν οι The Steams ανέβηκαν στη σκηνή του Fuzz. “Δεν είναι μέρες για χαρά… αλλά χαιρόμαστε που είστε απόψε εδώ” είπε ο Πάνος Δημητρόπουλος συμπυκνώνοντας τα ανάμεικτα συναισθήματα όλων μας αυτές τις μέρες. Μπορεί το venue να μην είχε γεμίσει ακόμη αλλά όσοι προνόησαν να είναι εκεί από νωρίς πρέπει να ένιωσαν τυχεροί που είδαν ένα σχήμα να κάνει μια εμφάνιση με τον αέρα headliner και όσοι δεν τους ήξεραν βιώσαν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη με ήχους που ταίριαζαν ταμάμ στη βραδιά.
“filled my life like a garden with flowes…”
Mπάσιμο με “The Horror” και όλοι συντονιζόμαστε στο γλυκό μπάσο του Άλεξ Μπόλπαση ενώ όλοι τους μοιάζουν στη σκηνή σαν μια ομάδα που είναι ήδη αλλού και μας παίρνουν από το χέρι στο δεύτερο μισό του κομματιού. Στη συνέχεια επιβεβαιώνουν γιατί η ψυχεδέλεια στη μουσική μπορεί να κάνει μαγικά trip χωρίς καμία χημική βοήθεια. Η ατμόσφαιρα των δίσκων τους βγαίνει ωραία και στη σκηνή με τα ψήγματα μιας μυστηριώδους τελετής να βρίσκουν στο χώρο ενός κλαμπ τις ιδανικές συνθήκες αφού υπάρχουν από κάτω οι πιστοί. Παίζουν το “Amdajitr” και πως να μη φωνάξω “As I travelled from the mountains / Took me years to find the shores”. Και τσουπ, να και το “Entrance” που δεν είναι απλά ένα τρομερό intro του τελευταίου άλμπουμ αλλά ένα κομμάτι στο οποίο παρακολουθείς τον Ανδρέα Κοκοβίκα να χορεύει λες και δεν παίζει ταυτόχρονα κιθάρα με το που μπαίνει το γύρισμα στα τύμπανα του Νικόλα Μαμάση. Πάμε για τεράστιο live σκέφτηκα και αυτό επιβεβαιώθηκε με ότι έπαιξαν από κει και πέρα. Το “Lament” είναι μια ρυθμική κομματάρα που σε κάνει από τη μία να θες να πεταχτείς στο μπαρ για μπύρα και από την άλλη, αν την έχεις ήδη στα χέρια σου, να τη δίνεις στον διπλανό σου γιατί “πάω μπροστά φίλε, τι παίζουν οι άνθρωποι¨. Η πραγματικότητα όμως δεν είναι μόνο χαβαλές και μπύρες και η μπάντα το αφιέρωσε στην πρόσφατη τραγωδία. Παρόλα αυτά το “Harvest” συνεχίζει να είναι το απόλυτο The Steams κομμάτι από το χτίσιμο του μέχρι το ξέσπασμα και το βαρύ ριφ στο τέλος. Πάντα υπάρχει αυτό το τέλος, ας είναι, και στο επόμενο live τους εκεί θα είμαστε.
live video The Steams:
The Steams setlist:
The horror / amdajitr / entrance / black sand / perfect storms from afar / the lament / the harvest
Στα λεπτά που μεσολάβησαν στο μισάωρο break σκεφτόμουν πως το ελληνικό κοινό είχε αγκαλιάσει τους Black Angels από την αρχή και πως ήταν εδώ στο ίδιο venue που είχε γίνει sold out δέκα χρόνια πριν. Γεμάτο το Fuzz λοιπόν και αυτή τη βραδιά και πολλοί έψαχναν να βρουν το σωστό σημείο, πράγμα δύσκολο όμως με τον ανύπαρκτο εξαερισμό μπροστά και την κλασική μουρμούρα των εξωσχολικών στο πίσω μέρος να μη βοηθούν καθόλου. Λίγη σημασία είχα αυτά όμως αφού σε κάθε περίπτωση οι περισσότεροι είχαμε νομίζω την ίδια ανυπομονησία με τις άλλες φορές.
“many many tears from now…”
Ξεκίνημα με “You on The Run” για να συστηθούμε σιγά σιγά και καπάκι τρία κομμάτια από το νέο άλμπουμ, όλα πιο ρυθμικά ώστε να δώσουν καλύτερα τον τόνο και την Stephanie στα τύμπανα να μοιάζει σαν ο άτυπος καπετάνιος του πλοίου. Τα σκοτεινά φώτα επί σκηνής δε βοηθούσαν τους φωτογράφους αλλά τόνιζαν τα visuals στο backdrop για να χαθεί πιο εύκολα ο κόσμος με το σετ να είναι μεγάλο σε διάρκεια και να χωρά πολλά κομμάτια.
“Cuttin’ through like a knife / Polarized into the light…”
Παικτικά οι Black Angels ήταν άψογοι, ο ήχος και τα φώτα άψογα αλλά κάπου στο σύνολο μου έμοιαζε πιο υποτονική η βραδιά και δεν ένιωθα όπως τις άλλες φορές χωρίς να είμαι σίγουρος γιατί. Ίσως φταίει και το ότι δεν είχα ενθουσιαστεί στο 100% με το Wilderness of Mirrors (στο οποίο τα παιδιά από το Austin του Texas αφιέρωσαν μεγάλο μέρος της βραδιάς όπως κάνουν πάντα στις περιοδείες τους με τις νέες κυκλοφορίες τους) και μάλλον αυτό έφταιγε αφού κάθε φορά που έστρεφαν το βλέμμα σε προηγούμενες δουλειές οι αρτηριακή πίεση ανέβαζε ρυθμούς… “you know our thoughts, you put them there” όπως λένε στο “The Prodigal Sun” και όλα αρχίζουν να ρολάρουν σε ένα απόλυτα χορταστικό σετ μυσταγωγικής τρέλας, γεμάτο με μυριάδες ήχους από τις πεταλιέρες και τα εφέ αλλά κυρίως άπειρα χρώματα να κατακλύζουν τα μάτια και το μυαλό μας…
Live video Black Angels:
Black Angels setlist:
You on The Run / El Jardin / Icon / History of the future / Grab as much (as you can) / Manipulation / Firefly / Without a trace / A walk on the outside / The prodigal sun / Entrance song / The river / Mission district / Black grease / Empires falling / Wilderness of mirrors / Bloodhounds on my trail / bad vibrations / Vermillion eyes / Yellow elevator #2 / Chose to choose / la pared / Young men dead / haunting at 1300 McKinley
® live report/photography/video: Konstantinos Mindcrimek Vlachos
