Ξεκινάω με μια ερώτηση, μάλλον ρητορική. Ποιον ενδιαφέρει πραγματικά να διαβάσει μια κριτική για το 31ο studio album των Rolling Stones; Η δική μου απάντηση είναι, κανέναν. Οι Βρετανοί υπερθρύλοι διανύουν το 61ο έτος της καρριέρας τους και είναι και θα παραμείνουν η μακροβιότερη μουσική μπάντα στον πλανήτη. Είναι τέτοιο το διαμέτρημα τους και η αποδοχή που έχουν από γενιές εδώ και πάνω από μισό αιώνα, που δε νομίζω ότι έχει νόημα να κάνουμε κριτική στις επιλογές τους. Όσοι είναι να αγοράσουν το δίσκο, θα τον αγοράσουν. Έχουν αφήσει δε, τόσα hackney diamonds στο διάβα τους, που αυτό εδώ απλά είναι άλλο ένα στη σειρά. Εδώ, απλά περιορίζομαι στο να κάνω μια παρουσίαση ως οφείλουμε σαν περιοδικό.
Αυτό το hackney diamond είναι το πρώτο studio diamond με μουσική των Rolling Stones, από το 2005 και το “A Bigger Bang”, αφού το “Blue & Lonesome” του 2016 είναι ένα album αποκλειστικά με διασκευές. Ξεκινώντας να το ακούω και από τις πρώτες νότες του “Angry” που ανοίγει το δίσκο, αισθάνθηκα ότι ακούω τους Rolling Stones περιόδου “Bridges To Babylon” και “A Bigger Bang”, σαν συνέχεια από εκεί που είχαν μείνει δηλαδή. Ενα mid-tempo rock με απόλυτο Rolling Stones χαρακτήρα, ενώ στην πορεία, το “Whole Wide World” ήταν αυτό που με ξεσήκωσε περισσότερο. Το “Hackney Diamonds” κυλάει σε αναμενόμενους ρυθμούς, με τη “στάμπα” του ήχου αλλά και του feeling των Stones να αποτυπώνεται ξεκάθαρα σε κάθε νότα και κάθε στίχο του album. Η μεγάλη στιγμή του “Hackney Diamonds” έρχεται κάπου προς το τέλος με το “Sweet Sounds Of Heven” με τη συμμετοχή της κορυφαίας pop star των ημερών μας, της τεράστιας Lady Gaga. Το album κλείνει με τη διασκευή του “Rolling Stone Blues”, μια σύνθεση του Muddy Waters, Αμερικανού blues-ίστα που από τη δεκαετία του ’40 μέχρι και τις αρχές των 80’s μεσουρανούσε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το βασικό στοιχείο όμως όλων των τραγουδιών του album και σίγουρα ένα από τα μυστικά της επιτυχίας των Rolling Stones, είναι το air play που διαθέτουν και η δυνατότητα που προσδίδουν στη μουσική τους ν’ ακούγεται από τον οποιονδήποτε.
Ο αείμνηστος Charlie Watts, πρόλαβε να παίξει μόνο στα “Mess It Up” και “Live By The Sword”. Στα υπόλοιπα κομμάτια τα τύμπανα ανέλαβε ο τεράστιος Steve Jordan των The Blues Brothers και που κουβαλάει μια εγκυκλοπαίδεια αντί βιογραφικού. Οι guests στο “Hackney Diamonds” είναι αρκετοί ακόμα, με σημαντικότερους αυτών τους Paul McCartney και Elton John.
Λένε πολλοί με σιγουριά ότι το “Hackney Diamonds” είναι το τελευταίο album των Rolling Stones. Προσωπικά, δε βάζω στοίχημα ούτε ένα cent γι αυτό. Το έχουμε ξαναπεί για πολλούς και ευτυχώς, την έχουμε πατήσει. Και μην ακούσω τίποτα για ηλικίες, αυτοί οι τύποι είναι ικανοί ν’ ανεβάσουν το μέσο όρο ηλικίας του ανθρώπου στη Γη…
