Το “Nuances Of Life”, το δεύτερο full-length των The Silent Rage, είναι από τα αγαπημένα μου albums για το 2023. Το συγκρότημα θα το παρουσίαζε για πρώτη φορά μαζί με άλλα τρία εγχώρια σχήματα που προσωπικά δεν είχα ξαναδεί, άρα μια τέτοια ευκαιρία δεν μπορούσε να περάσει ανεκμετάλλευτη. Η βόλτα λοιπόν προς το ιστορικό υπόγειο της Σολωμού ήταν απαραίτητη.
Από το set των Subfire δυστυχώς έχασα λίγα τραγούδια. Ξέρουμε ότι τα μέσα στην Αθήνα είναι μία τραγωδία (και) τις Κυριακές, την συγκεκριμένη όμως το παράκαναν. Και λέω δυστυχώς επειδή έχουν πολύ καλή μουσική και έδωσαν μια δυνατή εμφάνιση. Με επικά, κοφτά riffs και υπέροχα φωνητικά από τον Γιάννη έδειξαν ότι το heavy/power metal είναι μια απλή υπόθεση αν παιχτεί με τις σωστές προϋποθέσεις. Το set τους βασίστηκε στο μοναδικό έως τώρα full-length “Define The Sinner” (2021), το οποίο εμπλούτισαν και με δύο καταπληκτικά τραγούδια από το επόμενο album που δεν θα αργήσει να κυκλοφορήσει.
Συνέχεια με τους Heavenblack, οι οποίοι ξεσήκωσαν τον κόσμο για τα καλά. Με τρομερή ενέργεια επί σκηνής και αξιόλογο υλικό, με έκαναν να σπεύσω στο merch stand για να προμηθευτώ το ομώνυμο EP τους που βγήκε το 2018. Στο χρόνο που είχαν, έπαιξαν και αυτοί τραγούδια από το ντεμπούτο album τους, το οποίο σύντομα θα είναι έτοιμο προς κυκλοφορία. Μουσική που ακροβατεί ανάμεσα στο hard rock και το heavy metal, με δυνατά riffs, έντονο groove, στιβαρό drumming από τη Μανταλένα (πρόσφατο μέλος στη μπάντα) και ωραία φωνητικά από τον Μάριο. Θα ήθελα πολύ να τους ξαναδώ σύντομα και να ακούσω την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά.
Λίγο πριν βγουν στη σκηνή οι Dreamlord, μία απαράδεκτη συμπεριφορά του κοινού ξεκίνησε να κάνει και εδώ την εμφάνισή της. Αλλά περισσότερα γι’ αυτό σε λίγο. Οι heavy/thrasher metallers ήταν ιδιαίτερη χαρούμενοι αφού αυτή ήταν η πρώτη τους εμφάνιση μετά τα lockdowns και έκαναν αρκετά κεφάλια να κουνηθούν στους γρήγορους ρυθμούς τους. Έπαιξαν κομμάτια από το ντεμπούτο τους “Disciples Of War” (2019), ένα από το επερχόμενο full-length για το οποίο θα ξεκινήσουν ηχογραφήσεις σύντομα καθώς και το τιτάνιο “People Of The Lie” των Kreator προς απάντηση σε έναν από το κοινό που φώναξε…«μόνο thrash».
Και φτάσαμε στους headliners αλλά και στη συμπεριφορά που ανέφερα νωρίτερα, καθώς το An είχε αρχίσει να αδειάζει για τα καλά. Και όχι λόγω της ώρας, κάθε άλλο. Απλά είχαν έρθει πολλοί φίλοι και γνωστοί που αποφάσισαν να δουν μόνο το συγκρότημα που τους ενδιέφερε και να γράψουν τα υπόλοιπα εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Εκ μέρους λοιπόν όλων των οπαδών αυτής της μουσικής που πηγαίνουμε σε συναυλίες για να δούμε όλα τα σχήματα που παίζουν, είτε τα ξέρουμε είτε όχι, είτε μας αρέσουν είτε όχι, έχω να πω ότι φασαίους σαν κι εσάς η μουσική αυτή δεν χρειάζεται. Καλύτερα να μην ξαναπατήσετε το ποδάρι σας σε συναυλιακό χώρο, δεν θα λείψετε σε κανέναν.
Κάτι τέτοιο όμως δεν έδειξε να πτοεί τους The Silent Rage, οι οποίοι σταθερά σάρωσαν στη σκηνή. Με τον Σταμάτη να είναι θεριό ανήμερο πίσω από τον drum kit και τον Μιχάλη να τρυπάει το ταβάνι με τα φωνητικά του, μοίρασαν το set ανάμεσα στο εξαιρετικό φετινό “Nuances Of Life” και το ντεμπούτο “The Deadliest Scourge” (2016). Κρίμα που δεν υπήρχε περισσότερος κόσμος να ζήσει τη συγκεκριμένη εμφάνιση, η οποία δείχνει το συγκρότημα να βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση της μέχρι τώρα πορείας του. Τουλάχιστον εμείς που είχαμε μείνει το απολαύσαμε και με το παραπάνω, όπως φυσικά και η ίδια η μπάντα, κάτι που φαινόταν από τις αντιδράσεις τους όσο έπαιζαν. Το μόνο αρνητικό ήταν ο μέτριος ήχος που είχαν, αν εξαιρέσουμε αυτό όλα τα υπόλοιπα ήταν άψογα. Μακάρι να τους ξαναδούμε σύντομα, αυτή τη φορά με κόσμο που θα εκτιμάει πραγματικά αυτό που βλέπει.
Setlist: The Serpent Lord, Code Of Destruction, Nuances Of Life, Crows Fly Back, My Race Won’t Last, Sin Of A Pilgrim, Exhaling Fear, Carve Your Rage, Stormwarrior, Between Harmony And Sorrow, Leading The Legions, Ghost Of A Wayward God, A Piece Of Eden
Γιώργος Τερζάκης
Φωτογραφίες: Βίκυ Αθανασοπούλου
