Έπειτα από κάμποσους πειραματισμούς την τελευταία δεκαετία, έρχεται η επιστροφή στις ρίζες για έναν από τους μεγαλύτερους θρύλους του metal. Ο γερο-Udo αφήνει κατά μέρος τις “περίεργες” παραγωγές και ταυτόχρονα δείχνει μια αξιοζήλευτη ανασυγκρότηση.
Το “Decadent” χωρίς να εκστασιάζει (αυτό έχει να συμβεί από το “Thunderball” το 2004) ακούγεται σαν μια αξιοπρεπέστατη και κυρίως τίμια δουλειά. Ο ήχος του νέου album των U.D.O. θα μπορούσε να είναι αυτός της πρώτης περιόδου της solo καριέρας του, καθώς επικρατούν οι γνωστές χορωδιακές μελωδίες καθώς και τα κιθαριστικά riff και solo που έχουν σημαδέψει όλα αυτά τα χρόνια τον ήχο που συνοδεύει την τόσο χαρακτηριστική φωνή του Udo.
Τα πράγματα είναι εξίσου καλά και από συνθετικής άποψης. Τα “Decadent”, “Pain”, “Breathless” και όχι μόνο, διαθέτουν τόσο επιθετική διάθεση όσο και καυτά, μελωδικά ρεφραίν που πραγματικά σε κάνουν να θυμηθείς τα πρώτα album του σχήματος καμιά εικοσιπενταριά χρόνια πριν. Το δε “Secrets In Paradise” έχει μια ηγετική θα μπορούσα να πω θέση στο “Decadent” και θα μπορούσε να θεωρηθεί η κορύφωση του. Από την άλλη πλευρά και για να τα λέμε όλα, θα μπορούσε να λείπει το αστείο όσο και ασυνάρτητο “Mystery” όπως και να προσεχθεί το επίσης αστείο εξώφυλλο.
Το “Decadent” είναι ένα πολύ καλογραμμένο album από έναν από τους πλέον εργατικούς μουσικούς στο χώρο του metal, μια σταθερή αξία στο χώρο που σταθερά κάθε δύο σχεδόν χρόνια παρουσιάζει ένα καινούργιο album που μπορεί το επίπεδο του καθενός από αυτά να κυμαίνεται από εξαιρετικό μέχρι μέτριο, σε κάθε περίπτωση όμως είναι η έντιμη κατάθεση ψυχής, σεβόμενος το κοινό που τον ακολουθεί και κυρίως τον εαυτό του.
