Μια καλή ευκαιρία είναι αυτή, για να κερδίσεις νέους οπαδούς, αλλά moshpit και wall of death από ανθρώπους που ίσως έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική τους, δεν ζητάνε ούτε οι τεράστιοι frontmen αυτής της μουσικής. Πολύ δεμένοι πάνω στη σκηνή πάντως, αν ήταν support στους DevilDriver π.χ., θα είχαν σαρώσει.
Λίγο μετά τις 10 στη σκηνή του Κυττάρου βγήκε ο Warrel Dane και η βραζιλιάνικη κομπανία του, αρχίζοντας με το «Narcosynthesis» και ακολουθώντας πιστά το tracklist του «Dead Heart in a Dead World», που συμπληρώνει φέτος 15 χρόνια ζωής. Στα δύο πρώτα κομμάτια υπήρχε σχετική ηρεμία, μόλις όμως ο Warrel (και αφού σήκωσε επιτέλους το φερμουάρ του παντελονιού του) έδωσε το έναυσμα για το «Inside Four Walls», επικράτησε πανικός.
Προφανής αλλά και ουσιώδης διευκρίνιση: Τα κομμάτια αυτά αξίζουν να παίζονται από τους μουσικούς που τα δημιούργησαν. Αν τα πρόσωπα σε ένα συγκρότημα δεν είχαν σημασία, θα βλέπαμε καλές tribute μπάντες και θα ήταν το ίδιο. Κανείς δεν μπορεί να προσάψει το οτιδήποτε στους μουσικούς που συνόδευαν τον Dane, απλά… μας λείπουν οι Nevermore. Λείπουν από το heavy metal γενικότερα.
Ο Dane γενικά μου φάνηκε σε καλύτερη κατάσταση από την πρόσφατη επίσκεψη των Sanctuary (οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν με το «Future Tense»), η φωνή του στα κομμάτια των Nevermore καταπονείται λιγότερο (ακουγόταν καλύτερα στο πίσω μέρος του χώρου) και εμφανώς απολαμβάνει το συγκεκριμένο υλικό.
Μοναδικό παράπονο η απουσία τραγουδιών από τον solo δίσκο του, αλλά πείτε μου εσείς τι θα βγάζατε από το υλικό που παίχτηκε στο encore…
Ρωμανός Τερζής
Setlist: Narcosynthesis, We Disintegrate, Inside Four Walls, Evolution 169, The River Dragon Has Come, The Heart Collector, Engines of Hate, The Sound of Silence (Simon & Garfunkel cover), Insignificant, Believe in Nothing, Dead Heart in a Dead World
Encore: Enemies of Reality, Born, Forever, Dreaming Neon Black, Future Tense
Encore 2: This Godless Endeavor
