Ο θαυμαστός κόσμος του Διαδικτύου με έβγαλε στο δρόμο αυτής εδώ της νέας μπάντας… Η επαφή έγινε πολύ γρήγορα και σε μηδενικό χρόνο έφτασα να ακούω τα τέσσερα κομμάτια που έχουν ηχογραφήσει τα παιδιά, τέσσερα τραγούδια που είναι υπέρ-αρκετά να μας κάνουν να καταλάβουμε τι κάνουν και πόσο καλά το κάνουν.
Το Ελληνικό σχήμα δημιουργήθηκε πριν από τρία χρόνια περίπου και παίζει Μέταλ με death φωνητικά, τα οποία εναλλάσσονται με καθαρά σε ρεφρέν και όχι μόνο και μελωδίες που παραπέμπουν στο ατόφιο Μέταλ και ακόμα-ακόμα το Progressive (ελέω μετρημάτων και καρμπονιζέ ανταποκρίσεων μπάσου-τυμπάνων), ενώ κάπου-κάπου τα πλήκτρα μας πάνε βόλτα προς το βασίλειο των Lacuna Coil και των ομοίων τους. Ζητώ από τη μπάντα να με συγχωρήσει, τα παιδιά στο βιογραφικό τους αναγράφουν εαυτούς ως Μελωδικό Death σχήμα, πλην όμως θεωρώ ότι παίζουν πολύ περισσότερα από αυτό.
Έχω ξαναγράψει ότι δεν μου αρέσουν τα βρώμικα φωνητικά, κατά συνέπεια αυτά που θα διαβάσετε αποκτούν αυτόματα μεγαλύτερη βαρύτητα, απ’ το να τα έγραφε ένας φανατικός του είδους. Η φωνή του Andre είναι εξαιρετική, η χροιά του είναι πολύ ζεστή και συνάμα, όταν ο Andre στιγγλιάζει, το κάνει με τον πλέον χαρισματικό τρόπο. Ακούγοντας τα τραγούδια και ξανακούγοντας διαπιστώνω ότι η μελωδία βρίσκεται παντού. Τα θέματα στις κιθάρες (π.χ. “Under a bronze sky”) είναι εμπνευσμένα και είτε πρόκειται για riff είτε για δισολία είτε για σόλο έχουμε να κάνουμε με άκρως μελωδικά εφευρήματα. Η μπάντα ακούγεται άψογα δεμένοι, τα παιδιά παίζουν καταπληκτικά και αυτό δεν είναι απλά η άποψή μου, είναι αυτό που αποκομίζετε ακούγοντας. Η παραγωγή είναι καμπάνα, όλα ακούγονται πεντακάθαρα.
Έχουν ήδη κάνει ένα video για το “Through the shadows (I rise)” και θα πρέπει να πω πως είναι μόνο εντυπωσιακό το πόσο σοβαρά το βλέπουν. Θα τα πούμε σύντομα με τα παιδιά… Προς το παρόν να ευχηθώ τα καλύτερα και μόνο και σύντομα να διαβάζουμε ότι έκλεισε συμφωνία με εταιρεία.
