Την Πέμπτη το βράδυ εμφανίστηκαν οι Sonata Arctica, Finntroll, Orden Ogan, W.A.S.P. και οι Sabaton. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος του κοινού ήταν οι πιο μεγάλες ηλικίες (40-50) η επιλογή των Sabaton σαν headliners δεν ήταν και τόσο δημοφιλής. Δεν μου έκανε εντύπωση όταν ο υπεύθυνος του φεστιβάλ, Horst Franz, ανέβηκε στη σκηνή και αναρωτήθηκε δημόσια γιατί σε μερικούς δεν αρέσουν οι Sabaton. Αλλά, θεωρώ ότι μόνο και μόνο ότι οι Sabaton έχουν απήχηση σε πιο μικρές ηλικίες δεν ταιριάζουν σε ένα πιο hard rock κοινό πιο μεγάλής ηλικίας. Από όσους ρώτησα γύρω μου κανείς δεν φάνηκε να απολαμβάνει τη συναυλία. Καταλαβαίνω ότι δεν μπορείς να κατακρίνεις το γούστο κανενός, απλά αυτό το κοινό δεν ήταν το target group των Sabaton.
Επίσης, καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο να βρεις κατάλληλους και οικονομικούς headliners. Άλλωστε, το Bang Your Head είναι ένα μικρό φεστιβάλ της τάξης των 20.000 ατόμων, οπότε είναι λογικό ότι δεν μπορούν να καλυφθούν οικονομικές απαιτήσεις μεγέθους Wacken, Rock am Ring ή Graspop. Αυτό που εκτιμάει ο κόσμος είναι η ζεστή, φιλική ατμόσφαιρα με πολλούς πια γνωστούς θαμώνες που έρχονται από όλο τον κόσμο.
Την Παρασκευή το απόγευμα το πρόγραμμα είχε Primal Fear και τους Ιάπωνες Loudness, που ήταν μια ωραία εξωτική πινελιά στο hard rock ‘80s μενού, για τους οποίους πολλοί ήταν αυτοί που ανυπομονούσαν. Οι καημένοι οι Arch Enemy ήταν οι άτυχοι του φεστιβάλ, αφού αντιμετώπισαν τη μοναδική καταιγίδα ολόκληρου του τριημέρου. Με την θερμοκρασία να κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα για πολλές ημέρες, μια δροσερή βροχή θα ήταν ευπρόσδεκτη, όμως έπεσε κατακλυσμός με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να αναζητούν καταφύγιο από τη βροχή.
Είχε έρθει όμως η ώρα για τους Queensryche. Το συγκρότημα από το Seattle έχει παίξει δυο φορές ακόμα στο Balingen, την τελευταία το 2010 με τον Tate, οπότε ήταν η σειρά του Todd La Torre. Προς έκπληξή μας ο μπασίστας Eddie Jackson έλειπε και τα μέρη του έπαιζαν προηχογραφημένα. Δυστυχώς, αυτό προκάλεσε ένταση και άγχος στη σκηνή που φάνηκε με γυμνό μάτι. Αλλά από την άλλη μπράβο στο συγκρότημα που δεν ακύρωσε την εμφάνισή του. Από όσο έμαθα την επόμενη μέρα στο Μόναχο ο Edbass έπαιξε κανονικά, οπότε όλα εντάξει!
Οι Kreator ήταν οι headliners της βραδιάς και σαν οπαδός του prog ειλικρινά θα ήθελα να είχε συμβεί το ανάποδο, αφού μόνο οι headliners απολαμβάνουν το full light show και τα εφέ του φεστιβάλ. Επίσης, ήταν ατυχές να έχεις τους Anvil να παίζουν στον κλειστό χώρο, την ίδια ώρα με τους Kreator. Έχοντας δει το “The Story Of Anvil” όλοι αγαπάνε και σέβονται τους Καναδούς. Επίσης, θυμάμαι πολύ καλά ότι τα είχαν σπάσει στη main stage του φεστιβάλ το 2010, οπότε μου φάνηκε κάπως περίεργο να τους βλέπω «υποβαθμισμένους» και στο κλειστό. Από την άλλη είναι πάντοτε ευχάριστο να βλέπεις τον Lips που είναι τόσο ανθρώπινος και απολαμβάνει αυτές τις στιγμές δόξας (αν δεν έχετε δει το ντοκιμαντέρ, τώρα είναι μια κατάλληλη στιγμή).
Πετώντας σε progressive σύννεφα το Σάββατο το highlight της ημέρας δεν ήταν άλλο από τους Dream Theater! Ο James LaBrie ήταν κρυωμένος για λίγο και μπορούσες να τον ακούσεις να ζορίζεται κάποιες φορές, αλλά όχι στο σημείο να χάσει την άνεσή του. Ο ήχος ήταν κρυστάλινος και απολαύσαμε μια σπάνια εκτέλεση του “The Spirit Carries On” (που είχε πολλά χρόνια να παιχτεί στη Γερμανία). Δεν έπαιξαν το λαοφιλές “Pull Me Under” αλλά ικανοποίησαν το κοινό με τον επαγγελματισμό τους. Ακόμα και ο Mike Mangini φαινόταν να είναι στα κέφια του, όλοι τον έχουμε δει όταν έχει νεύρα, ενώ τα δόντια του Petrucci λαμποκοπούσαν όπως πάντα (ναι είμαι fangirl)!
Με τις εμφανίσεις των oldschool Y&T, Pretty Maids (“Future World”) και των Accept (“Heidi Heido Heida”) που ήταν οι headliners με τα κλασσικά τους τραγούδια 20 χρόνια Bang Your Head ολοκληρώθηκαν με τον πιο ταιριαστό τρόπο.
Τα κουπόνια φαγητού και ποτού που δεν χρησιμοποιήθηκαν μπορούσαν να επιστραφούν, κάτι που δεν το συναντάς σε πολλά φεστιβάλ. Το μόνο που έλειψε από την παρέα των χορτοφάγων ήταν το καλό vegetarian που δεδομένου της μικρής ποσότητας ήταν υπερτιμημένο και όχι και τόσο νόστιμο. Δεν θα πρεπε να είναι μια δοκιμασία σε ένα φεστιβάλ το να μην τρως για τρεις μέρες. Η διοίκηση του φεστιβάλ ανακοίνωσε ότι το πείραμα του τριημέρου πέτυχε και θα συνεχιστεί και το 2016. Η προπώληση ξεκίνησε και οι πρώτες μπάντες θα ανακοινωθούν σύντομα.
Äfa Angelhardt
