Η υπομονή όλων εμάς, των φανατικών οπαδών των Blind Guardian, έχει δοκιμαστεί πολλάκις ειδικά τα τελευταία 15 και πλέον χρόνια. Δεν είναι μονάχα τα μεγάλα δισκογραφικά κενά. Αυτά τα συνηθίσαμε. Το χειρότερο είναι ότι τα λεγόμενα Nuclear Blast Years βρήκε τους Γερμανούς να υιοθετούν μία σαφέστατα συμφωνική στάση στην πάντα αναγνωρίσιμη μουσική τους ταυτότητα με τις πομπώδεις παραγωγές να είναι το βασικό χαρακτηριστικό τους. Προσθέστε σε όλα αυτά και τρία (κανονικά) studio albums που ήταν απλώς ΟΚ και καταλαβαίνετε τι εννοώ. Με άλλα λόγια, ήταν ολοφάνερο ότι ο σκληρός πυρήνας των οπαδών της μπάντας επιθυμούσε μία πιο άμεση και παραδοσιακή ηχητική προσέγγιση από το αγαπημένο του συγκρότημα. Και ευτυχώς το “The God Machine” επανέφερε την πρότερη τάξη ικανοποιώντας τη συντριπτική μερίδα των Guardian fans εκεί έξω.

Θα ήταν άστοχο και υπερβολικό αν ισχυριζόμασταν ότι το “The God Machine” είναι ένα απόλυτο δεκάρι για τους Γερμανούς ή ότι αγγίζει τα δυσθεώρητα ύψη των κυκλοφοριών της δεκαετίας του 90. Ούτε καν. Ωστόσο είναι μιας παρόμοιας αισθητικής αφού για πρώτη φορά, από τότε που οι Guardian υπέγραψαν με τη Nuclear Blast, που βλέπουμε τους Γερμανούς να απεμπολούν όλα εκείνα τα συμφωνικά στοιχεία τα οποία –κατά τη γνώμη μου- μπορεί να εμπλούτισαν τον ήχο αλλά αλλοίωσαν την ταυτότητα τους. To “The God Machine” είναι μακράν το πιο επιθετικό και αιχμηρό album των Guardian από την εποχή του “A Night At The Opera” και κομμάτια σαν το “Secrets of the American Gods” (για μένα ό,τι καλύτερο έχουν γράψει οι Guardian εδώ και 20 χρόνια), το “Deliver Us From Evil” και “Violent Shadows” σίγουρα αφήνουν πολύ έντονα το στίγμα τους. Από την άλλη, θα ήθελα να ακούσω καλύτερα ρεφραίν…ξέρετε από αυτά που πάντα έγραφαν οι Guardian και σε κολλούσαν στον τοίχο. Μετά από 35 χρόνια συνεχούς δισκογραφικής παρουσίας ίσως ζητάμε και πολλά.

Στο δια ταύτα, οι Guardian επέστρεψαν ξανά σε μία…κανονικότητα. Επέστρεψαν στο μονοπάτι εκείνο που όλοι τους μάθαμε και το οποίο ουσιαστικά χάραξαν οι ίδιοι πριν από δεκαετίες. Το “The God Machine” είναι μία πραγματικά σημαντική προσθήκη στον πλούσιο κατάλογο των Γερμανών βάρδων. Welcome back, guys!

Highlight: Ευπρόσδεκτο και το καλλιτεχνικά διαφορετικό εξώφυλλο.