Κατεβαίνοντας τα σκαλιά προς τον Άδη, οι πύλες είναι ορθάνοιχτες και από κάπου βαθιά μέσα, ακούγεται το “Anomima”. Αυτή τη σκέψη έκανα από το ξεκίνημα των ακουσμάτων του νέου album του σχήματος και παραμένει η ίδια μετά από αρκετά ακόμα ακούσματα. Το ονόμασα δε (έτσι για να το θυμάμαι καλύτερα) “Η Όπερα Του Σκότους”.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό όλο το έργο (αυτός ο χαρακτηρισμός μου κολλάει καλύτερα) είναι πολύ πιο κοντά στην κλασσική μουσική παρά στο metal, στο gothic ή τέλος πάντων στον ευρύτερο rock χώρο. Οι συνθέσεις, η ενορχήστρωση καθώς και η καθηλωτική soprano φωνή αλλά και η θεατρική ερμηνεία της Androniki Skoula παραπέμπουν δίχως άλλο σε κεντρο-βορειοευρωπαική Όπερα.
Παρένθεση σε όλο αυτό το συναίσθημα αποτελoύν το “Όμορφη Κόρη” (Fair Maiden), ένα μοιρολόι θα μπορούσε να το πει κανείς, στα Ελληνικά και το jazz-funk-pop “The Charmer” που ακολουθεί. Δε μπορεί να περάσει επίσης απαρατήρητη η συμμετοχή των Fernando Ribeiro (Moonspell) στο “Dilate The Time” και David Vincent (Morbid Angel) στο “Medea”. Όσο δυνατά ονόματα και να ακούγονται αυτά των δύο παραπάνω guest, πρέπει να πω ότι οι Chaostar ΔΕΝ τα έχουν ανάγκη. Είναι τόσο σπουδαίο αλλά και τόσο άρτιο το υλικό τους και η μουσική τους υπόσταση, που και χωρίς αυτούς θα έπαιρνε άριστα. Οι μουσικοί αυτοί είναι εκ των κορυφαίων του χώρου και είναι ευτύχημα που παραμένουν στην Ελλάδα. Christos Antoniou και Fotis Benardo (αμφότεροι στους Septic Flesh) αποτελούν εγγύηση σε οτιδήποτε κάνουν ενώ η Androniki θεωρώ ότι είναι η υψηλότερων προδιαγραφών φωνή της χώρας και με το μέλλον όλο δικό της. Σε ένα album τραγουδάει το ίδιο καλά σε τέσσερις διαφορετικές γλώσσες!!!
Το “Anomima” είναι για μένα προσωπικά η έκπληξη της χρονιάς που διανύουμε και πολύ δύσκολα δε θα είναι στις κορυφαίες κυκλοφορίες στο τελείωμα της.
