Η ανάμνηση ως μέρος της χαμένης ανθρωπιάς, το σκοτάδι ως μέρος της εναλλαγής μέσα στην ίδια τη ζωή. Οι νότες των COLD REMEMBRANCE βρίσκουν τη σωστή αναλογία μέσα από gothic rock και metal μελωδίες που σε κερδίζουν.
Με αφορμή το δεύτερο άλμπουμ «Damages» ο Kωνσταντίνος Mindcrimek Βλάχος τους κάλεσε στο SOUNDS OF DECAY RADIOSHOW στο darkwaveradio.net (Δευτέρες 21.00-22.30) και συνομίλησε με τον Ρωμανό Νικολάου (φωνητικά). Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μεγάλο μέρος της κουβέντας που έγινε…
Rockpages.gr: Καλησπέρα Ρωμανέ! Πριν πάμε στο ντεμπούτο του 2017, θέλω να σε ρωτήσω πότε σχηματίστηκε η μπάντα και ποιοι ήταν στο σχήμα τότε;
Ρωμανός: Η μπάντα ξεκίνησε ως ιδέα κάπου γύρω στο 2004, μετά τη διάλυση του προηγούμενου σχήματος, στο οποίο συμμετείχα, είχα κομμάτι της σύνθεσης και έπαιζα πλήκτρα. Μέλη σε εκείνο το σχήμα ήταν από τα Γιάννενα όπου ήμουν φοιτητής, οπότε ήταν δύσκολο να προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα της επιστροφής μου στην Αθήνα. Ξεκίνησα να αναζητώ μουσικούς για ένα σχήμα που θα είχε ως έδρα την Αθήνα και ήρθα σε επαφή με έναν κιθαρίστα, τον Βαγγέλη V-Angel με τον οποίο δημιουργήσαμε τα πρώτα κομμάτια. Πήρε αρκετό καιρό μέχρι να βρούμε όλα τα μέλη, με ρωτούν συχνά για πιο λόγο σχηματίστηκε η μπάντα το 2004 και βγήκε το πρώτο άλμπουμ το 2017. Χρειαστήκαμε πολλά χρόνια για να βρούμε σταθερά μέλη, η βασική σύνθεση ολοκληρώθηκε το 2013-14 και μ’ αυτή τη σύνθεση προχωρήσαμε στην ηχογράφηση. Ουσιαστικά ήμουν εγώ και αυτός και στην πορεία προέκυψε ο Christofer στο μπάσο, ο οποίος παραμένει ενεργός μέχρι σήμερα και μετά οι υπόλοιποι.
Rockpages.gr: Ήταν το πρώτο συγκρότημα για όλους σας;
Ρωμανός: Όχι, εγώ είχα το σχήμα στα Γιάννενα, είχα και ένα προσωπικό project όπου έγραφα μουσική για κάποιες θεατρικές παραστάσεις, συνθέσεις σε πλήκτρα. Ο V-Angel ήταν και σε άλλες μπάντες, αυτός ήταν καθαρά μεταλλάς, εγώ ήμουν στο gothic από μικρότερη ηλικία, ο Χριστόφορος άκουγε goth και metal και νομίζω ήταν σε άλλα σχήματα στο παρελθόν.
Rockpages.gr: Πως και σας πήρε τέσσερα χρόνια μέχρι να φτάσετε στην ολοκληρωμένη ηχογράφηση του πρώτου άλμπουμ;
Ρωμανός: Οι αρχικές συνθέσεις είχαν δοκιμαστεί με αρκετούς μουσικούς, θυμάμαι εφτά ντράμερ, δοκιμάσαμε πληκτράδες, πολλές τραγουδίστριες. μήπως κάναμε ντουέτα ή το πηγαίναμε σε ύφος Theatre Of Tragedy, κάθε μουσικός που ερχόταν άφηνε και το μουσικό του στίγμα, οπότε όλο αυτό και με την όλη κατάσταση των ηχογραφήσεων, της μίξης, του mastering, πήραν αρκετό χρόνο. Σκέψου ότι ο πρώτος δίσκος είναι ηχογραφημένος σε τρία τέσσερα διαφορετικά στούντιο, έχουν παίξει τρεις ντράμερ, κάποια κανάλια της ηχογράφησης σε ένα στούντιο χάθηκαν και μετά έπρεπε να τα ηχογραφήσουμε εκ νέου, ήταν μια Οδύσσεια που έφτασε κάποια στιγμή στο τέλος της. Παίζαμε και ένα ύφος που δεν ήταν στα φόρτε του τότε και δεν βρίσκαμε εύκολα τον κατάλληλο άνθρωπο στις ρυθμικές θέσεις
Rockpages.gr: Το Visions From A World Apart κυκλοφόρησε μέσω της Final Touch, ένα σχετικά άγνωστο μικρό label που νομίζω είναι πιο κοντά στο έντεχνο. Πώς και το βγάλατε εκεί;
Ρωμανός: Λίγο πριν υπογράψουμε στην εν λόγω εταιρεία, έτυχε να μετάσχουμε σε έναν διαγωνισμό, το Battle Of The Bands, όπου παίξαμε δυο κομμάτια. Λίγο καιρό μετά δεχθήκαμε τηλεφώνημα από τον Μίλτο Καρατζά και μετά από κάποια ραντεβού καταλήξαμε σε συμφωνία
Rockpages.gr: Ποια ήταν η ανταπόκριση στο πρώτο άλμπουμ;
Ρωμανός: Υπήρχε ένα hype από άτομα δικά μας και του χώρου που έδειξαν ενδιαφέρον, μάλιστα παίξαμε και με Star Industry πρώτη φορά, στο Modu. Υπήρξε θερμή ανταπόκριση ωστόσο όπως είπα πούλαγε περισσότερο το gothic rock εκείνη την περίοδο. Ήμασταν ένα νέο σχήμα που μόλις είχε εμφανιστεί, κινηθήκαμε αρκετά καλά στο εξωτερικό, η εταιρεία τύπωσε 500 αντίτυπα, έφυγαν τα 300, εκ των οποίων τα 250 ήταν στο εξωτερικό
Rockpages.gr: Πώς θα περιέγραφες τη μουσική σας;
Ρωμανός: Δε θα μπω σ’ αυτό το τριπάκι να πω «εντάξει, δεν μπορείς να κατηγοριοποιήσεις» ή να πω «είμαι και λίγο gothic, και λίγο alternative». Αυτό που παίζουμε έχει να κάνει με αυτά που ακούγαμε όλοι μας, από την ηλικία των 15-17 ετών, υπάρχουν στοιχεία metal, goth, darkwave στα πλήκτρα ιδίως του πρώτου δίσκου, αν βάλουμε μια ταμπέλα παίζουμε gothic metal – gothic rock.
Rockpages.gr: Ποιες είναι οι επιρροές σας; Ταυτίζονται με τα αγαπημένα σας συγκροτήματα;
Ρωμανός: Υπάρχουν πινελιές της Φινλανδικής σκηνής, είμαι μέγας λάτρης των Sentenced, είναι η αγαπημένη μου μπάντα, λατρεύω όλη την ατμοσφαιρική gothic metal σκηνή της Φινλανδίας, αυτή τη σκηνή που προέκυψε εκεί στα τέλη των 90ς μέχρι και το 2010. Δεύτερη μεγάλη μου λατρεία είναι οι Anathema και από και πέρα Cure, Paradise Lost και πολλά σχήματα του ιδιώματος Δε μπαίνουμε ποτέ στη διαδικασία να μπούμε να γράψουμε κάτι και να πούμε πως θέλουμε να ακούγεται σαν Him, ή σαν 69 Eyes ή ό,τι άλλο, εκτιμώ συμβαίνει όπως με τα μικρά παιδιά και τους γονείς τους όπου μνήμες και εικόνες αποτυπώνονται στο υποσυνείδητο, έτσι συμβαίνει και με μας, έχει πινελιές και ηχοχρώματα από τα σχήματα που προανέφερα.
Rockpages.gr: Ποιοι παίζουν στο νέο album, υπήρχαν αλλαγές;
Ρωμανός: Υπήρξαν κάποιες αλλαγές, οι δύο κιθαρίστες μετακόμισαν στο εξωτερικό και αναζητήσαμε νέο έγχορδο. Είμαστε εγώ στη σύνθεση, στα πλήκτρα και στη φωνή, η Ιωάννα στα πλήκτρα, παίζει και φλάουτο, ίσως δούμε και πνευστά στο επόμενο άλμπουμ, ο Christofer στο μπάσο, ο Αλέξανδρος στις κιθάρες και ο Φοίβος στα τύμπανα.
Rockpages.gr: Ποιος γράφει τη μουσική; Τα κομμάτια ήταν έτοιμα πριν μπείτε στο στούντιο ή τα δουλέψατε εκεί;
Ρωμανός: Τη μοιραζόμαστε εγώ και ο Αλέξανδρος, ωστόσο όλοι συνεισφέρουν. Τα δουλεύουμε στις πρόβες όπου παρουσιάζουμε μια ιδέα και χτίζουμε εκεί και ηχογραφούμε πρωτόλεια, πχ στα κινητά μας, και μετά στην πρόβα παρουσιάζεται η ιδέα και την δουλεύουμε όλοι μαζί
Rockpages.gr: Στο gothic κυριαρχεί ένα συγκεκριμένο συναίσθημα, πόσο αυτό γίνεται αυθόρμητα όμως όταν πρέπει να προβάρεις για να το πετύχεις; Ή βγαίνει ασυνείδητα λες;
Ρωμανός: Ωραία ερώτηση, υπάρχει ένα συναίσθημα ναι, ψήγματα αυτού θα βρεις στις αρχικές ιδέες και στους στίχους, εμένα μου αρέσει γενικά να γράφω στίχους και το εκφράζω αυτό στιχουργικά. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι θέλω να παίξω κάτι, κάθομαι στα πλήκτρα παίζω κάτι και αν βγει κάτι αξιοπρεπές βλέπω τα lyrics που έχω γράψει και αν είμαι στο ίδιο mood, κάπως έτσι προκύπτει όλο αυτό. Αν η σύνθεση προκύψει από άλλο μέλος, πάλι προσπαθώ να μπω στο συναίσθημα πίσω από το ηχόχρωμα κιθάρας ή κάποια ακόρντα και αυτό το συνδυάζουμε με στίχους και έρχεται το τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχει το συναίσθημα, δεν μπορεί να γίνει αν κάτσουμε ψυχρά, τουλάχιστον όχι στον χώρο τον δικό μας
Rockpages.gr: Εσύ γράφεις τους στίχους; Υπάρχει κάποια θεματική;
Ρωμανός: Ναι, όλα ξεκίνησαν σαν μια ιδέα για μια τριλογία, ένα ενιαίο concept που χωριζόταν σε τρία κομμάτια, το πρώτο μέρος ήταν το Visions From A World Apart, το δεύτερο το Damages και το τρίτο μέρος κατά 90% θα λέγεται Entropy ή Children Of Entropy, σίγουρα θα έχει να κάνει με την κατάλυση των πάντων και της τάξης, την κυριαρχία του απόλυτου χάους. Η βασική ιδέα ξεκινά στο Visions, ο άνθρωπος είναι παρατηρητής και παρακολουθεί σαν τον οφθαλμό που τα πάντα ορά, παρακολουθεί την ανθρωπότητα η οποία σταδιακά καταστρέφεται υπό το βάρος των παθογενειών της, γι’ αυτό είναι και ένα πιο ελαφρύ άλμπουμ, με την έννοια ότι πολλοί θεώρησαν ότι υπάρχουν πολλά Him ή Φινλανδικά στοιχεία. Όχι, δεν ήταν αυτό στο μυαλό μου όταν έστηνα το concept, ίσα ίσα υπάρχουν κομμάτια μέσα όπως το And The Storm Embraced Us όπου άνετα κάποιος μπορεί να βρει Type O Negative πινελιές. Ήθελα κάτι που να μην είναι τόσο μαύρο, το Damages είναι πολύ πιο μαύρο, πιο βαρύ και σκοτεινό. Είναι σαν να παρακολουθείς τη σταδιακή αποσύνθεση του κόσμου εξ αποστάσεως, δε σε αγγίζει, δε σε προβληματίζει, απλά βλέπεις έναν κόσμο που καταρρέει σταδιακά υπό το βάρος των παθογενειών του. Περνώντας στο δεύτερο άλμπουμ τα πράγματα έγιναν πιο σκοτεινά, κάνουμε ένα βήμα μέσα στην ανθρώπινη ψυχολογία, προσπαθούμε να δούμε την κατάθλιψη, να δούμε την περιθωριοποίηση, τα όνειρα των ανθρώπων που συντρίβονται στη λογική του ελάσσονος μόχθου και της ήσσονος προσπάθειας, σ΄ έναν κόσμο ο οποίος ουσιαστικά προωθεί απαξίες μέσω των social media και του διαδικτύου, οπότε εδώ τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά. Για να έρθουμε τελικά στο τρίτο μέρος το οποίο έχει και περισσότερα μουσικά θέματα, ίσως είναι πιο βαρύ, ίσως με περισσότερα brutal φωνητικά, τώρα έχει αρχίσει να σχηματοποιείται η ιδέα, έχουμε γράψει κάποια κομμάτια και προχωράμε αργά αλλά σταθερά.
Rockpages.gr: Είναι τελικά το σκοτάδι κάτι που έλκει πολλούς κοντά του όταν μιλάμε για τέχνη;
Ρωμανός: Ακόμη και ο πιο φωτεινός άνθρωπος έχει τη σκοτεινή πλευρά του, βέβαια όλο αυτό είναι αλληγορικό και χρειάζεται αρκετή εμβάθυνση επί τούτου. Υπάρχει το σκοτάδι στην τέχνη όπως υπάρχει στη ζωή, γύρω μας, η πραγματικότητα που ζούμε έχει μέρα και νύχτα, οπότε και η ζωή μας έχει φωτεινές και σκοτεινές πτυχές. Βέβαια είναι άλλο το σκοτάδι το οποίο μπορεί να σε κάνει να προβληματιστείς με μία κατάσταση και ενδεχομένως να αφήσεις και κάποια πιο βαριά συναισθήματα να βρουν το δρόμο τους προς τα έξω και άλλο η μιζέρια που κάποιοι υπερασπίζονται στο gothic ή ο θάνατος και εγώ δεν είμαι λάτρης αυτών των πεποιθήσεων, μου αρέσει ο σκοτεινός ρομαντισμός που απορρέει είτε από την έννοια της αγάπης για τον άνθρωπο, είτε σαν μορφή προβληματισμού αναφορικά με τις παθογένειες και τα όσα βιώνουμε ως κοινωνία και ως άνθρωποι. Συνήθως οι στιγμές που έχω την ανάγκη να γράψω κάτι είναι οι στιγμές που συσσωρεύονται πάρα πολλά πράγματα, τα οποία μπορεί να προκύψουν από την απλή καθημερινότητα, τύπου βγαίνω έξω και βλέπω έναν άνθρωπο να χτυπάει ένα σκυλί, οπότε μπορεί να σκεφτώ ότι δε σεβόμαστε την ίδια την ύπαρξη της ζωής, μέχρι το γεγονός ότι οι μαθητές μου στο φροντιστήριο δε μελετούν και ασχολούνται με το κινητό τους και σκέφτομαι που πάει αυτή η γενιά, είναι πολλά που συσσωρεύονται, η εποχή δεν έχει την ελαφρότητα των 80s-90s, που υπήρχαν λυμένα προβλήματα, οπότε όταν μπαίνω να γράψω είναι για να ξορκίσω πράγματα και είναι μια διαδικασία κάθαρσης.
Rockpages.gr: Ποιος είναι υπεύθυνος για το εξώφυλλο και το artwork;
Ρωμανός: O Mironized, ένας εξαιρετικός γραφίστας και πολύ ικανός καλλιτέχνης, με τον οποίο ήρθα σε επαφή γι’ αυτό το δίσκο συγκεκριμένα. Του εξήγησα το concept, ήθελα να φαίνεται αυτό με το σκοτάδι και το φως και καταλήξαμε στο αποτέλεσμα που στα δικά μου μάτια, είναι πολύ καλό και αντιπροσωπεύει το μουσικό και στιχουργικό concept.
Rockpages.gr: Πιστεύεις πως αγοράζει ακόμα ο κόσμος σε φυσικό φορμάτ στην εποχή της κυριαρχίας του ψηφιακού streaming;
Ρωμανός: Έχω καλή εικόνα από τα παιδιά λόγω της δουλειά μου, σκέψου πως στο φροντιστήριο έχουμε 70 παιδιά, τα 10 ακούν rock και metal και τα υπόλοιπα 60 trap και pop. Από αυτούς του 10 μόνο ένας αγοράζει, οι υπόλοιποι προτιμούν τις ψηφιακές πλατφόρμες, το Spotify θερίζει, τους φαίνεται ακραίο το ότι δεν έχω Spotify στο κινητό μου. Εμείς είμαστε η γενιά των υπολογιστών, αυτά είναι τα παιδιά των κινητών οπότε θέλουν το κινητό τους για να ακούσουν τη μουσική τους. Αναφορικά με τις φυσικές κόπιες βλέπω αναβίωση, καταρχήν όλες οι rock/metal μπάντες βγάζουν βινύλια, εγώ δεν υπήρξα ποτέ εραστής του, ήμουν των cd πάντα, ειδικά των digipak, τα κυνηγάω μανιωδώς. Βλέπω βγαίνουν μέχρι και κασέτες και ο κόσμος τις αγοράζει. Νομίζω δεν είναι μικρές ηλικίες, είναι από 30 και άνω, αν κρίνω από αυτούς που αγόρασαν το δεύτερο άλμπουμ μας.
Rockpages.gr: Υπάρχει gothic σκηνή στην Ελλάδα;
Ρωμανός: Υπάρχουν πολλές μπάντες που παίζουν, dark, goth, μπάντες που ασχολούνται μόνο με όλο αυτό το post punk ιδίωμα, για μένα το gothic rock/metal που ακούω και αγαπάω δεν έχει να κάνει με αυτό, άλλο πράγμα είναι το post punk, αλλά αν μπορούσαμε να πούμε για όλο το κίνημα που ξεκινά από το 1977 και μετά υπάρχουν αρκετά σχήματα, πολλά darkwave, synth, minimal synth, gothic rock, post punk. To καλό είναι πως δεν έχουμε πολλές μπάντες ρέπλικες και αυτό μου αρέσει πάρα πολύ.
Rockpages.gr: Ποιός ήταν ο νονός του σχήματος;
Ρωμανός: Εγώ είχα βρει το remembrance ή remembrances αλλά επικοινώνησε ο παλιός ντράμερ και μου είπε πως υπάρχει και άλλη μπάντα με αυτό. Μου άρεσε η ιδέα της ανάμνησης και θεωρώ πως είναι κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης και έψαξα πάνω σε αυτό.
Rockpages.gr: Είχε να κάνει με την κομματάρα των Paradise Lost;
Ρωμανός: Όχι, γιατί τους ανακάλυψα με το Draconian Times και One Second και γύρισα πίσω να ακούσω τα πρώτα άλμπουμ γύρω στο 2008.
Rockpages.gr: Ρωμανέ σ΄ ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σου στο Sounds Of Decay Radioshow. Κάτι τελευταίο για κλείσιμο;
Ρωμανός: Εγώ σ’ ευχαριστώ για την τιμή, για τα όμορφα λόγια και για το βήμα μας δίνεται να ακουστούμε. Νομίζω ότι ζούμε σε ένα κόσμο απαξιών, πρέπει λιγάκι να επαναπροσδιοριστούμε ως άνθρωποι, πρέπει να βρούμε τις χαμένες μας αξίες, όλοι μιλάνε για οικονομική κρίση, δεν ήταν οικονομική κρίση το 2009, ήταν ηθική κρίση, παρακμάσαμε ηθικά ως κοινωνία, ως άνθρωποι και καταλήξαμε στην οικονομική κρίση. Σίγουρα για όλα τα προβλήματα υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες, ωστόσο στη βάση είναι η ανθρωπιά, πρέπει να επαναπροσδιοριστούμε με τη χαμένη μας ανθρωπιά.
Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
