Αρκετά παρεξηγημένο συγκρότημα οι Communic, οι οποίοι είχαν την ατυχία να χαρακτηριστούν σαν κόπια των Nevermore από το ξεκίνημα της καριέρας τους. Ίσως γι’ αυτό το λόγο, αν και έγραφαν πάντα φοβερή μουσική, δεν κατάφεραν να κάνουν ένα μεγαλύτερο όνομα. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι κοινά στοιχεία με τους Αμερικάνους έχουν, περισσότερο στο ντεμπούτο τους, αλλά όχι τόσα ώστε να θεωρηθούν αντιγραφή. Η μεγαλύτερη ομοιότητα έτσι κι αλλιώς φαίνεται στη φωνή του Oddleif Stensland που μοιάζει αρκετά με αυτή του Warrel Dane.
Οι Νορβηγοί πάντως έχουν καταφέρει με τον καιρό να βρουν τον δικό τους ήχο και επιτέλους η πέμπτη τους κυκλοφορία είναι εδώ, έξι χρόνια μετά το πιο σκοτεινό και ιδιαίτερο “The Bottom Deep”. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό το χρονικό διάστημα τους βοήθησε, αλλά το “Where Echoes Gather” είναι μακράν ό,τι καλύτερο μας έχουν παρουσιάσει μέχρι τώρα. Progressive power metal υψηλής ποιότητας, χωρίς περιττά σημεία, χωρίς φλύαρη και ανούσια τεχνική, χωρίς να τραβάνε τα τραγούδια μέχρι να πεθάνει από βαρεμάρα, χωρίς να προσπαθούν γενικά να δείξουν ότι είναι παιχταράδες. Οτιδήποτε δηλαδή μου σπάει τα νεύρα στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Μόνο καλογραμμένα τραγούδια στα οποία δεν υπάρχουν αδύναμα σημεία. Ο Oddleif δίνει ρέστα τόσο με τα riffs και τις μελωδίες που έχει γράψει, όσο και με τους στίχους και την παραγωγή του album.
Εν τέλει, άξιζε και με το παραπάνω ο χρόνος αναμονής αφού για να πω την αλήθεια δεν περίμενα ότι η συγκεκριμένη κυκλοφορία θα ήταν τόσο καλή. Το album έρχεται και με τρία bonus τραγούδια, όλα από το φοβερό “Waves Of Visual Decay”, δύο σε νέες studio εκτελέσεις και ένα σε live ακουστική για να γιορτάσουν τα δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του που έκλεισαν πέρυσι. Οι Communic συνεχίζουν να μην απογοητεύουν και το μόνο που μένει είναι επιτέλους να κάνουν στην παγκόσμια σκηνή το όνομα το οποίο αξίζουν.
