Οι Ganzi Gun ανέβηκαν στη σκηνή κατά τις 12 παρά με το γνώριμο αλήτικο στυλ τους παίζοντας δικά τους τραγούδια, αλλά και δυο διασκευές. Η τετράδα ήταν πάρα πολύ άνετη, παρόλο που ο κόσμος από κάτω δεν εκδηλωνόταν, με πολύ καλή σκηνική παρουσία και παίξιμο. Ήταν αρκετά κινητικοί επί σκηνής αλλάζοντας συχνά θέσεις, ενώ ο ντράμερ δεν κράτησε το μπλουζάκι επάνω του για πολύ ώρα! Γενικά, η εμφάνισή τους ήταν πάρα πολύ καλή…
Siren, Scream, Whiskey Talking, Show Me How To Live (Audioslave), Friday The 13th, Gunshot, Psycho Circus, Lonely Boy (Black Keys)
Μετά από μια υποβλητική εισαγωγή οι Fallen Arise ξεκινούν το show τους με την νέα τους τραγουδίστρια Fiona Creaby να κάνει την πρώτη της εμφάνιση μπροστά στο ελληνικό κοινό, ενώ είχαν προηγηθεί συναυλίες του γκρουπ στο εξωτερικό σε μια μίνι περιοδεία που κατέληξε στην Αθήνα. Συγκριτικά με την προηγούμενη φορά που τους είχα δει σε live, το 2014 με τους Outloud, ήταν σαν να έβλεπα άλλο συγκρότημα, αφού εκτός από την πληκτρά και αρχηγό, Gus Dibela, οι υπόλοιποι τέσσερις ήταν νέα πρόσωπα. Εκτός από την Fiona που αντικατέστησε την Spyla, στα φωνητικά επέστρεψε και ο Vlassis K που τραγουδούσε στο συγκρότημα παλαιότερα, στο μπάσο ήρθε ο Rudy Rallis των DangerAngel και τέλος στην κιθάρα και τα πλήκτρα για τη συγκεκριμένη περιοδεία ‘ηταν οι Chris Vaelor Chaldeos και Marios K.
Είναι φανερό, λογικό και επόμενο ότι τα συνεχόμενα live κάνουν μόνο καλό και δυστυχώς αυτό είναι ένα προνόμιο για λίγους, τουλάχιστον όσον αφορά την ελληνική σκηνή. Οι Fallen Arise ήταν πολύ καλά δεμένοι, άψογοι στη σκηνική τους παρουσία με τη νέα τους τραγουδίστρια να κλέβει συχνά την παράσταση με τις αιθέριες κινήσεις της και το προσωπικό της στυλ. Μου θύμισε κάτι από βίντεο των Sisters Of Mercy με τα ρούχα και την κινησιολογία της, αλλά σε αντίθεση με άλλες γυναικείες παρουσίες του χώρου φαινόταν να μην έχει καμία αμηχανία, άγχος ή νευρικότητα-τουλάχιστον δεν το έδειχνε. Ήξερε που να σταθεί σε κάθε στιγμή του σετ είτε τραγουδούσε, είτε όχι παραδίδοντας σεμινάριο. Φωνητικά ήταν πάρα πολύ καλή στο υλικό των Fallen Arise και πλέον η πρόκληση είναι να την ακούσουμε σε καινούρια τραγούδια.
Φυσικά, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι σύμμαχος και για τα δυο συγκροτήματα ήταν ο εξαιρετικός ήχος, τόσο στους πιο… απλούς Ganzi Gun, όσο και στους Fallen Arise που ήταν πιο απαιτητικοί καθώς είχαν δυο φωνές και πλήκτρα. Highlight στο σχεδόν 80λεπτο σετ των τελευταίων ήταν η διασκευή στο “Everytime We Touch” που ακούστηκε λίγο πριν το τέλος. Μακάρι να έβλεπε αυτό το πολύ αξιόλογο περισσότερος κόσμος από τους περίπου 70-80 που παραβρέθηκαν…
Κείμενο/Φωτογραφίες: Γιάννης Δόλας
Furor / Nightouched, Ethereal, Silent Weeping, Under The Bliss Of The Sun, We’re Becoming Gods, The Heart Of The Damned, Divine Bride, The Curse Of Adeline, Never Forget Me, My Last Breath, My Fall, As Far The Memory Remains, Everytime We Touch, White Crystal Angel
{galleryLiveReports/2016/FallenArise}{/gallery}
