Σάββατο βράδυ, ό,τι πρέπει για συναυλία, ιδιαίτερα δε αγαπημένου καινούριου συγκροτήματος του ελληνικού κοινού και εγχώριου support στις πρώτες του εμφανίσεις.
Οι Saturday Night Satan άνοιξαν τη βραδιά στην τρίτη συναυλία που έδιναν στην πρόσφατη και σύντομη ιστορία τους, μετά το Up The Hammers και την εμφάνισή τους την προηγούμενη ημέρα στη Θεσσαλονίκη. Έπαιξαν τα τραγούδια από το άλμπουμ “All Things Black”, από τα οποία μέχρι στιγμής ξεχωρίζω το “Devil In Disguise”, που έκλεισε και το σετ τους στο Fuzz. Διακρίνω μια αμηχανία πάνω στη σκηνή, που τη δικαιολογώ αφού το συγκρότημα είναι καινούριο και δεν έχει παίξει πολλά live, αν και τα μέλη που την απαρτίζουν έχουν «γράψει» χιλιόμετρα στην ελληνική σκηνή. Πρέπει επίσης να παρατηρήσω πως ο ήχος που άκουγα μπροστά στη σκηνή στην αρχή της εμφάνισης δεν επέτρεπε να ακούγονται καλά τα φωνητικά, ενώ προς τα πίσω που μετακινήθηκα μετά τα πρώτα 3-4 τραγούδια τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα και τα πάντα ακούγονταν πεντακάθαρα. Εύχομαι στα παιδιά να είναι καλοτάξιδο το νέο σχήμα και είναι ευτύχημα να βλέπουμε νέα γκρουπ να αγκαλιάζονται από τον κόσμο, κάτι που ισχύει και για τους επόμενους…
Οι headliners της βραδιάς, οι Green Lung βγήκαν στη σκηνή εν μέσω ενθουσιασμού από το κοινό και για περίπου 90 λεπτά μας πήγαν μέχρι το Norfolk και το «λημέρι του Διαβόλου» (Devil’s Den), εκεί που ο θρύλος λέει πως αν αφήσεις ένα ποτήρι γεμάτο σε έναν από τους βράχους, την επόμενη ημέρα θα το βρεις άδειο γιατί θα το έχει πιει ο Διάβολος. Οι τρομακτικές τους ιστορίες από τα σκοτεινά στοιχειωμένα δάση, κάστρα, πύργους και κτίρια του νησιού δημιουργούσαν την ιδανική ατμόσφαιρα για μια ονειρική συναυλία.
Η απόδοσή τους ήταν αντικειμενικά άψογη, αφού και οι πέντε μουσικοί σκότωναν με πάθος, ενέργεια και ενθουσιασμό. Ο Tom Templar είναι ένας εξαιρετικός frontman και ικανός τραγουδιστής, που ερμήνευσε το υλικό των Green Lung σχεδόν όπως στα άλμπουμ, ενώ ξεσήκωνε το κοινό, που είχε καταλάβει σχεδόν ολόκληρο το κάτω μέρος του Fuzz, που γνώριζε τα τραγούδια της μπάντας και συνόδευε με γροθιές και devil horns. Στο “Maxine” που ακούστηκε μόλις δεύτερο και σίγουρα αιφνιδίασε το κοινό, που μάλλον δεν το περίμενε τόσο νωρίς, έγινε ο σχετικός πανικός και η αλήθεια είναι ότι αυτό το στυλ, που διαφέρει κάπως από τα υπόλοιπα τραγούδια τους φέρνει πιο κοντά σε ένα παγανιστικό pop υβρίδιο, αλλά και τους Ghost ως προς τον ήχο. Δεν γνωρίζω αν το συγκρότημα θα ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι στο μέλλον, αλλά σίγουρα του πάει πολύ. Προφανώς το “This Heathen Land” κατείχε την μερίδα του λέοντος στο σετ, ωστόσο τραγούδια τόσο από το εξαιρετικό “Black Harvest” και το ντεμπούτο “Woodland Rites” έγιναν αποδεκτά με ενθουσιασμό από το κοινό που λίγο πολύ τραγουδούσε όλα τα κομμάτια, ενώ πολλές ήταν και οι μπλούζες Green Lung που απλώνονταν ολόγυρά μας. Προσωπικά highlights τα “Reaper’s Scythe”, “Leaders Of The Blind” και “Song Of The Stones”.
Φυσικά, μέγιστο ρόλο στην εμπειρία έπαιξε και ο ατμοσφαιρικός φωτισμός, που όπως ήταν λογικό και επόμενο έπαιζε με το… πράσινο. Οι αντιδράσεις και η συμμετοχή στη συναυλία έδειξαν ξεκάθαρα πως μια σχέση αγάπης ελληνικού κοινού- Green Lung πάει να ξεκινήσει, πράγμα που μόνο ως θετικό μπορεί να λογιστεί. Δυστυχώς, σε μια τέτοια μαγική ατμόσφαιρα δεν έλειψαν και οι τύποι που δεν σταματούσαν να μιλάνε μεταξύ τους και να ενοχλούν τους υπόλοιπους, δημιουργώντας την απορία: αφού προφανώς δεν σε ενδιαφέρει και θες να μιλήσεις με το φίλο/η σου, γιατί δεν βγαίνει έξω; Για να μην πω για την τραγωδία του να θες να πάρεις μπύρα/ες πληρώνοντας σε POS και να σε στέλνουν στη μέση του μπαρ, όπου υπάρχει το μηχάνημα, με αποτέλεσμα να πρέπει να κάνεις σαφάρι μέχρι εκεί ανάμεσα στον όχι και τόσο πρόθυμο να σε αφήσει να περάσεις και να φτάσεις μέχρι εκεί κόσμο.
Εφόσον λοιπόν καταφέραμε να τους δούμε, μετά την ακύρωση λόγω Covid πριν τέσσερα χρόνια, είμαστε χαρούμενοι και αναμένουμε από τώρα την επιστροφή τους μπροστά σε ακόμα περισσότερο κόσμο και νέους οπαδούς.
Γιάννης Δόλας Prologue, The Forest Church, Maxine (Witch Queen), Woodland Rites, Mountain Throne, Leaders of the Blind, Song of the Stones, Hunters in the Sky, One for Sorrow, The Ritual Tree, Reaper’s Scythe, Old Gods, Oceans of Time, Let the Devil In, Graveyard Sun
