Οι The End Machine, το συγκρότημα των Lynch/Pilson/Mason/Brown, κυκλοφόρησαν πρόσφατα το δεύτερο, εξαιρετικό album τους με τίτλο “Phase 2”, το οποίο έχει ήδη πάρει διθυραμβικές κριτικές. Επικοινωνούμε μέσω Skype με τον Jeff Pilson ο οποίος μας δίνει όλες τις λεπτομέρειες για τους The End Machine, τους Foreigner, τους Dokken αλλά και τη μουσική σκηνή του L.A. στα 80ς. Συνέντευξη: Σάκης Νίκας
Rockpages.gr: Jeff, πάμε να μιλήσουμε για το δεύτερο album των The End Machine. Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι ως τώρα η καλύτερη hard rock κυκλοφορία της χρονιάς. Είσαι ικανοποιημένος με το τελικό αποτέλεσμα;
Jeff Pilson: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια. Είμαι κάτι παραπάνω από ικανοποιημένος… ενθουσιασμένος, θα έλεγα. Θέλαμε να γράψουμε ένα δίσκο που θα έδινε έμφαση στα τραγούδια αυτά καθαυτά και νομίζω ότι τα καταφέραμε
Rockpages.gr: Σίγουρα είναι ένα βήμα πιο πέρα από το ντεμπούτο. Νομίζω ότι η βασική διαφορά αυτή τη φορά ήταν ότι θυμίζει περισσότερο Dokken σε σχέση με το πρώτο σας πόνημα. Ποια είναι η γνώμη σου;
Jeff Pilson: Συμφωνώ 100%! Αυτή ήταν, άλλωστε, και η αρχική μας σκέψη όταν ξεκινούσαμε. Στον πρώτο δίσκο ίσως παρασυρθήκαμε λίγο στο studio αλλά αυτή τη φορά θέλαμε να γράψουμε πιο πιασαρικα τραγούδια. Ουσιαστικά, θέλαμε να γίνουμε πιο απλοί, πιο βασικοί στη δομή των κομματιών και έτσι δουλέψαμε πάρα πολύ σε αυτό τον τομέα…ειδικά στα refrains. Ο Robert (Mason) έγραψε μερικούς πολύ έξυπνους στίχους πάνω στη μουσική μας και συνολικά περάσαμε υπέροχα καθόλη τη διάρκεια της σύνθεσης και ηχογράφησης αν και ήταν σκληρή δουλειά για εμάς.
Rockpages.gr: Διάβαζα τα liner notes στο booklet και παρατήρησα ότι ευχαριστείς την οικογένεια σου διότι άκουσε 1 εκατομμύριο φορές το δίσκο…
Jeff Pilson: (γέλια) Ναι!
Rockpages.gr: Λοιπόν, έχω ακούσει πολλές φορές το δίσκο –όχι πάντως 1 εκατομμύριο φορές- και τα αγαπημένα μου τραγούδια είναι τα “Blood and Money”, “Scars” και “Dark Divide” γιατί έχουν αυτή την αισθητική των Dokken…
Jeff Pilson: Ναι, ξέρω τι εννοείς…είναι φυσιολογικό αφού στους δίσκους των Dokken εγώ με τον George γράφαμε το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής. Δεν θα πρέπει να αποτελεί, λοιπόν, έκπληξη. Η διαφορά ήταν ότι μόλις αρχίσαμε να γράφουμε έτσι, δεν σταματήσαμε να πούμε: «α, θυμίζει Dokken, ας το αλλάξουμε». Άλλωστε, είναι μεγάλο κομμάτι του εαυτού μας και στο τέλος βγήκε πολύ καλό. Χαίρομαι που άτομα σαν και σένα είναι ενθουσιασμένοι με το αποτέλεσμα.
Rockpages.gr: Πως αισθάνεστε που δεν έχετε τον Wild Mick (Brown) στο συγκρότημα;
Jeff Pilson: Μας λείπει…ξέρεις καλά ότι όπου πηγαίνει ο Mick αφήνει ανεξίτηλο το στίγμα του. Όμως ο αδερφός του, ο Steve, έκανε μία άριστη δουλειά και ακούγεται σαν τον Mick. Οπότε, υπάρχει ακόμη το DNA των Brown στο συγκρότημα (γέλια)!
Rockpages.gr: Αυτό που μου άρεσε, επιπλέον, στο δίσκο ήταν ο άριστος ήχος και η δουλεμένη παραγωγή. Ξόδεψες πολύ χρόνο πάνω σε αυτό τον τομέα;
Jeff Pilson: Πάρα πολύ! Είχαμε μία ξεκάθαρη ιδέα από την αρχή πως θα ακούγεται ο δίσκος. Ξέρεις…μπορεί να είναι και παγίδα…όταν έχεις μία ογκώδη παραγωγή, μπορεί να δώσεις έμφαση στον ήχο και να χαθεί η ταυτότητα και η ακεραιότητα της μπάντας. Προσωπικά, ήθελα να ταιριάξω και τα δύο μαζί…ήταν βασικός μου στόχος και εν τέλει, θεωρώ ότι τα καταφέραμε.
Rockpages.gr: Η απόδοση του Robert Μason ήταν πραγματικά αψεγάδιαστη στο studio. Φαίνεται ότι έχετε τον κατάλληλο άνθρωπο για να αποδώσει τα τραγούδια σας…
Jeff Pilson: Ο Robert είναι ένας απίστευτος τραγουδιστής. Κάθε φορά που συνεργαζόμαστε τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Η φωνή του είναι εξαιρετική, ο τρόπος που συνθέτει είναι εξαιρετικός, ο χαρακτήρας του είναι εξαιρετικός…από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι έχουμε έναν πρωτοκλασάτο τραγουδιστή/frontman στους The End Machine. Είμαι περήφανος που τον έχουμε στο συγκρότημα.
Rockpages.gr: Τι λέει ο George;
Jeff Pilson: Ο George είναι ΟΚ με αυτό (γέλια)!
Rockpages.gr: (γέλια) Σε ρωτάω γιατί ο George αλλάζει εύκολα γνώμη…
Jeff Pilson: Σου λέω με απόλυτη σιγουριά ότι ο George είναι ευχαριστημένος με τους The End Machine και με το “Phase 2”. Άλλωστε, ήταν αναπόσπαστο μέρος της συνθετικής ομάδας. Δούλεψε σκληρά και κατέθεσε μερικά από τα καλύτερα solos της καριέρας του αφήνοντας παράλληλα το στίγμα του στο δίσκο.
Rockpages.gr: Ξέρεις, Jeff…αν θα έπρεπε να σημειώσω ένα μονάχα αρνητικό του δίσκου αυτό θα ήταν ότι αναγράφει στο πίσω μέρος του CD ότι οι The End Machine είναι ένα project του Serafino Perugino…κάτι που ισχύει, φυσικά αλλά υποβαθμίζει, κατά τη γνώμη μου, τη δυναμική και την οντότητα των The End Machine.
Jeff Pilson: Ξέρω τι εννοείς αλλά θα πρέπει να σε διαβεβαιώσω ότι θα ακούσεις και άλλους δίσκους από τους The End Machine…τουλάχιστον αυτό είναι το πλάνο μας και δεν έχω κανέναν απολύτως λόγο να σκεφτώ διαφορετικά. Προφανώς, θα πρέπει να πουλήσει αρκετές κόπιες ώστε να δείξει περαιτέρω ενδιαφέρον και η Frontiers. Θα πρέπει να σου πω ότι από την αρχή θέλαμε και θέλουμε οι The End Machine να είναι ένα κανονικό συγκρότημα και για αυτό θα επιδιώξουμε να κυκλοφορήσουμε και άλλους δίσκους στο μέλλον.
Rockpages.gr: Τι γίνεται όμως με τις υποχρεώσεις σου με τους Foreigner;
Jeff Pilson: Αυτό είναι πάντα το δύσκολο ερώτημα…σίγουρα θα δώσουμε αρκετές συναυλίες με τους Foreigner αν και πρόκειται για μία περίεργη χρονιά. Ωστόσο, έχω συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια να μπαλανσάρω το πρόγραμμα μου και να τα συνδυάζω όλα. Οπότε, θέλω να πιστεύω ότι δεν θα υπάρξει κανένα θέμα αναφορικά με τη διαχείριση του χρόνου μου.
Rockpages.gr: Μιλώντας για τους Foreigner, υπάρχει περίπτωση να κυκλοφορήσει στο μέλλον κάποιο studio album;
Jeff Pilson: Κανονικό studio album με 10-12 τραγούδια, δε νομίζω ότι θα κυκλοφορήσει από τους Foreigner. Το πιο πιθανό είναι βγει κάποιο νέο πακέτο –είτε live είτε best of- που θα περιλαμβάνει 2-3 νέα κομμάτια. Ξέρω ότι ο Mick (Jones) γράφει αυτή την περίοδο με τον Marti Frederiksen. Είναι δύσκολο να γράψουμε ολόκληρο δίσκο με το βαρύ πρόγραμμα περιοδειών που έχουμε. Βέβαια, λόγω του Covid είχαμε χρόνο αλλά δεν ήμασταν μαζί για να συνθέσουμε και να μπούμε στο studio.
Rockpages.gr: Υπάρχει καμιά περίπτωση να προσεγγίσετε τον Don γία ένα τελευταίο κανονικό reunion των Dokken και όχι σαν αυτό του 2016 στην Ιαπωνία που ήταν λίγο βιαστικό;
Jeff Pilson: Σάκη, η ειλικρινής απάντηση είναι: «δεν ξέρω»! Δεν ξέρω την απάντηση σε αυτό το ερώτημα και μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου…σίγουρα υπάρχει όλη η καλή διάθεση να ηχογραφήσουμε ένα τελευταίο, εντυπωσιακό Dokken album. Το 2016 κάναμε ένα νέο τραγούδι, το “It’s Another Day”…
Rockpages.gr:…το οποίο ήταν πάρα πολύ καλό.
Jeff Pilson: Ακριβώς! Η χημεία ήταν φυσικά αναμφισβήτητη και νομίζω ότι το έχουμε ακόμη μέσα μας να ηχογραφήσουμε ένα φανταστικό Dokken album. Θα ήθελα πολύ να γίνει αυτό αλλά δεν εξαρτάται μόνο από μένα. Μην ξεχνάς ότι ο Don έχει τη δική του εκδοχή των Dokken και μάλιστα δουλεύουν αυτή την περίοδο πάνω σε έναν νέο δίσκο. Παραμένουμε, όμως, φίλοι και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε…δεν είμαστε μαλωμένοι αλλά έχει να κάνει με τα προγράμματα μας. Μακάρι να μπορούσα να σου δώσω μία πιο οριστική απάντηση.
Rockpages.gr: Jeff, στα 80ς είχαμε εντυπωσιακούς κιθαρίστες σαν τον Eddie Van Halen, τον Jake E. Lee, τον Warren DeMartini, τον George Lynch φυσικά κ.α. Πιστεύεις ότι θα δούμε ξανά στο μέλλον τέτοια ποιότητα κιθαριστών;
Jeff Pilson: Πιστεύω πως ναι…το ταλέντο υπάρχει και έχω δει συγκροτήματα που έχουν φανταστικούς κιθαρίστες και μουσικούς γενικότερα. Είμαι σίγουρος ότι η νέα γενιά θα τους έχει ήδη προσέξει. Το ερώτημα είναι: εμείς μπορούμε να τους ξεχωρίσουμε;
Rockpages.gr: Πιθανότατα όχι.
Jeff Pilson: Αυτό πιστεύω και εγώ.
Rockpages.gr: Το Los Angeles στα 80ς ήταν το απόλυτο σημείο αναφοράς για το hard rock με εκατοντάδες συγκροτήματα και φανταστικά clubs σαν τα Gazzari‘s, Roxy, Troubadour, Whisky κ.α. Σου λείπουν εκείνες οι μέρες;
Jeff Pilson: Μου λείπει η σκηνή! Μην ξεχνάς ότι υπήρχε πολύ κραιπάλη σε όλα τα επίπεδα τότε…αυτό δεν μου λείπει. Αλλά ήταν μία απίστευτη εποχή για το hard rock και ήταν φανταστικό το γεγονός ότι υπήρχαν στο ίδιο μέρος τόσες πολλές και εντυπωσιακές μπάντες. Αναρωτιέμαι καμιά φορά αν θα υπάρξει ποτέ κάτι ανάλογο στη μουσική…
Rockpages.gr: Δε νομίζω, Jeff. Δεν υπάρχει ανάλογη μουσική βιομηχανία για κάτι τέτοιο.
Jeff Pilson: Ναι, έχεις δίκιο.
Rockpages.gr: Ποιο είναι το αγαπημένο σου album από τους Dokken; Θα στοιχημάτιζα το “Tooth and Nail”…
Jeff Pilson: Ναι…έχω πολύ καλές αναμνήσεις από την ηχογράφηση του “Tooth and Nail”. Έμενα στο ίδιο δωμάτιο με τον George όταν περιοδεύαμε για το “Breaking The Chains” και γράψαμε πολλά τραγούδια τότε. Πιτσιρικάδες με πολύ όρεξη που ηχογραφούσαν σε ένα φτηνό κασετόφωνο τις ιδέες τους. Ήταν μία πολύ καλή εποχή για τους Dokken όπως ήταν άλλωστε και η αντίστοιχη για το “Under Lock and Key” όπου νομίζω ότι δουλέψαμε 100% σαν μία κανονική μπάντα. Υπό μία έννοια, ακόμη ψάχναμε να βρούμε τα πατήματα μας στο “Tooth and Nail” και στο “Under Lock and Key” τελειοποιήσαμε την όλη διαδικασία. Δυστυχώς τα πάντα κατέρρευσαν στο “Back For The Attack”…όλοι ξέρουν την ιστορία. Πάντως, θεωρώ ότι το “Tooth and Nail” ακούγεται σήμερα καλύτερα σε σχέση με το “Under Lock and Key”. Διάολε, θα ήθελα να τα ξαναμιξάρω όλα αυτά τα albums για να έχουν καλύτερο ήχο.
Rockpages.gr: Η γνώμη σου για το “Dysfunctional”; Λατρεύω αυτό το album…
Jeff Pilson: Και εγώ λατρεύω το “Dysfunctional”. Μπορεί να μην είναι τόσο Dokken στον ήχο λόγω της εποχής που βγήκε αλλά έχει μέσα κάποια κλασικά τραγούδια που για διάφορους λόγους ο κόσμος δεν τα έχει εντοπίσει. Είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο στη δισκογραφία των Dokken και οι die hard fans της μπάντας το γνωρίζουν.
Rockpages.gr: Τελευταία ερώτηση: σε ποιο hard rock album από τα 80ς θα ήθελες να είχες παίξει;
Jeff Pilson: Το πρώτο που μου έρχεται είναι το ντεμπούτο των Stone Fury με τον Lenny Wolf. Απίστευτος δίσκος. Επίσης, το πρώτο album των Love/Hate.
Rockpages.gr: Εξαιρετικός δίσκος…ο Jizzy Pearl είναι απίστευτος εκεί.
Jeff Pilson: Φοβερός frontman…εκεί υπάρχει και το “Blackout in the red room”! Μου άρεσε πολύ το “Slide It In” των Whitesnake αλλά και το “Seventh Star” των Black Sabbath…φοβερή μπαλάντα το “No Stranger To Love”.
