Ο Jim Peterik έχει ζήσει και έχει δει τα πάντα στη μουσική βιομηχανία. Είναι ένας ζωντανός θρύλος τα τραγούδια του οποίου θα ακούγονται στο διηνεκές έχοντας το σπάνιο χαρακτηριστικό να τα «αγκαλιάζει» κάθε νέα γενιά. “Eye of the Tiger”, “Burning Heart”, “Vehicle”, “Hold On Loosely” κ.α. είναι μονάχα μερικά από αυτά. Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε το εκπληκτικό “Lion Heart” με τους Pride of Lions και βρίσκουμε την ευκαιρία για μία φανταστική, εκ βαθέων video συνέντευξη η οποία έκρυβε και μία έκπληξη στο τέλος… Συνέντευξη: Σάκης Νίκας
Rockpages.gr: Jim, θα ήθελα να σε συγχαρώ για το νέο album των Pride of Lions (“Lion Heart”)…το ακούω συνέχεια!
Jim Peterik: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ…περάσαμε πολύ όμορφα κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του. Μου αρέσουν όλα τα albums των Pride of Lions αλλά νομίζω ότι ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας με αυτό εδώ. Ξέρεις…το ακούω και εγώ συνέχεια! Και είναι περίεργο καθώς δεν ακούω συνήθως τις δουλειές μου (γέλια). Ξέρεις…όταν ακούς συνέχεια τα κομμάτια που έχεις γράψει όταν τα ηχογραφείς, όταν τα επεξεργάζεσαι κτλ. δεν υπάρχει λόγος να τα ξανακούς. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει με το “Lion Heart”…το ακούω συνέχεια στο αυτοκίνητο και ο Toby Hitchcock έχει μία απίστευτη φωνή.
Rockpages.gr: Ξέρεις τι είναι πολύ ξεχωριστό στο “Lion Heart”…; Είναι πιο άμεσο, πιο AOR και λιγότερο πομπώδες. Δεν ξέρω αν συμφωνείς αλλά είναι πιο κοντά στον ήχο των 80ς.
Jim Peterik: Ξέρω ακριβώς τις εννοείς και συμφωνώ. Ήταν μία συνειδητή προσπάθεια να ξεφύγουμε από τον πολύπλοκο χαρακτήρα κάποιων προηγούμενων μας δίσκων. Όταν ακούω π.χ. το “The Destiny Stone” εντυπωσιάζομαι με το πόσο πομπώδες είναι. Ήθελα, λοιπόν, να κάνω κάτι πιο άμεσο, κάτι που να έμοιαζε με τη μέση περίοδο των Survivor και τραγούδια που να θυμίζουν το “I Can’t Hold Back”, το “High On You”, το “How Much Love” κ.α.
Rockpages.gr: Είσαι ικανοποιημένος με την ανταπόκριση του κόσμου και του Τύπου;
Jim Peterik: Απόλυτα! Ακόμη περιμένω για την πρώτη αρνητική κριτική.
Rockpages.gr: Δεν πρόκειται να δεις κάποια…είμαι σίγουρος.
Jim Peterik: Ελπίζω πως όχι. Ίσως είναι η καλύτερη ανταπόκριση για δίσκο των Pride of Lions από την εποχή του πρώτου δίσκου. Αλλά, Σάκη, θα πρέπει να καταλάβεις ότι τότε είχα άπλετο χρόνο για να γράψω αυτά τα τραγούδια. Έφυγα από τους Survivor το 1996 και άρχισα να γράφω χωρίς να ξέρω που θα καταλήξουν αυτά τα κομμάτια. Κάποια μέρα έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον Serafino (Perugino, Frontiers) που είναι θρύλος στο AOR και μου είπε: “Μαέστρο, πρέπει να κάνεις ένα νέο album…χρειαζόμαστε τη μουσική σου”. Όταν του απάντησα ότι δεν είχα τραγουδιστή και ότι εγώ δεν μπορώ να πιάσω τις ψηλές νότες, εκείνος επέμεινε. Σκεφτόμουν, λοιπόν, να προτείνω σε διάφορους γνωστούς τραγουδιστές όπως π.χ. ο Joe Lynn Turner. Ωστόσο, η μοίρα είχε άλλα σχέδια και κατά τη διάρκεια μίας συναυλίας μου λίγο έξω από το Chicago, παρατήρησα έναν τύπο μπροστά στη σκηνή που είχε πορωθεί με τα τραγούδια μου. Μετά το live, ήρθε στα παρασκήνια, μου συστήθηκε και μου είπε ότι του άρεσε το show. Ήταν ο Toby Hitchcock. Στη συνέχεια μου είπε ότι ήταν τραγουδιστής και μου έδωσε το τηλέφωνο του. Εκείνη τη στιγμή δεν έδωσα και πολύ σημασία…μη με παρεξηγείς…ακούω αυτά τα πράγματα συνέχεια και δεν ήξερα αν όντως ο τύπος ήταν καλός ή το εννοούσε. Όμως μου είπε στη συνέχεια ότι είχε περάσει από μία audition στην τηλεόραση και γνώρισε την ανιψιά μου, την Kelly. Μόλις πήγα σπίτι, μίλησα στο τηλέφωνο με την Kelly η οποία μου είπε αμέσως: “Θείε Jimmy, πρέπει να ακούσεις αυτόν τον τραγουδιστή που γνώρισα…είναι απίστευτος”. Έτσι, αφού πήρα και την έγκριση της ανιψιάς μου, τους κάλεσα και τους δύο στο studio μου για να τραγουδήσουν σαν ντουέτο ένα κομμάτι που μόλις είχα γράψει. Ο Toby εμφανίστηκε στο studio με κάτι ψεύτικα δόντια που τον έκαναν να φαίνεται σαν χαζός…αμέσως σκέφτηκα ότι δεν πρόκειται να δουλέψουμε με αυτό το παρουσιαστικό. Όμως τα έβγαλε αμέσως και ξέσπασαν και οι δύο στα γέλια. Έχει περίεργη αίσθηση του χιούμορ ο Toby! Μόλις άρχισε να τραγουδάει, όμως, ήταν συγκλονιστικός. Άκουσα κάτι από όλους τους αγαπημένους μου τραγουδιστές στη φωνή του. Λίγο από Tommy Shaw, Dennis DeYoung, Jimi Jamison…απίστευτο. Έπρεπε όμως να πάρουμε και την έγκριση της Frontiers. Έτσι, ο Serafino με τον Mario (De Riso) πέταξαν στο Nashville για να τσεκάρουν τον Toby. Έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι και ο Serafino έλεγε συνέχεια στον Toby: “πως γίνεται αυτό…; Είσαι ακόμη μωρό”! Υπογράψαμε επί τόπου συμβόλαιο και αυτό είναι το 7 album των Pride of Lions.
Rockpages.gr: Μπορείς να πιστέψεις ότι αυτό συνέβη πριν από 18 χρόνια; Περίμενες, αλήθεια, ότι θα κρατήσει τόσο πολύ;
Jim Peterik: Με τίποτα δεν μπορείς να προγραμματίσεις αυτά τα πράγματα. Ήξερα ότι δεν θα ήταν μόνο για ένα album…ίσως 2-3..το πολύ. Σιγά σιγά όμως είδαμε ότι υπήρχε κόσμος που ενδιαφερόταν πολύ για τη μπάντα…το καλό είναι ότι έχω και ένα σταθερό line-up όλα αυτά τα χρόνια. Μάλιστα, τώρα που μιλάμε, έχω δίπλα μου τον Larry Millas που είναι το δεξί μου χέρι και τον ξέρω από την τρίτη δημοτικού.
Rockpages.gr: Είναι ο Larry δίπλα σου;
Jim Peterik: Ναι! (εμφανίζεται στην κάμερα ο Larry Millas)
Rockpages.gr: Γεια σου, Larry. Συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά σαν μηχανικός ήχου. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.
Larry Millas: Σε ευχαριστώ πολύ. Βέβαια, δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα αν οι μουσικοί δεν έβγαζαν αυτό το αποτέλεσμα και αν τα τραγούδια του Jim δεν ήταν τόσο καλά.
Rockpages.gr: Το πέτυχες 100%! Θα μπορούσες να είχες βγάλει μία επίπεδη, «πλαστική» παραγωγή αλλά το αποτέλεσμα είναι τελείως αναλογικό…σα να ακούς ένα βινύλιο.
Jim Peterik: Αυτός ήταν και ο στόχος μας…και τον πετύχαμε! Στη δεκαετία του 80 με το “Eye Of The Tiger” είχαμε συνδέσει δύο 24αρια κανάλια και ηχογραφούσαμε σε ένα 48-track μηχάνημα ήδη από το 1982. Βέβαια, είχαμε δύο εκπληκτικούς μηχανικούς ήχου: τον Phil Bonanno και τον Mike Clink ο οποίος αργότερα έγινε γνωστός με τους Guns N’ Roses. Φυσικά και ο Frankie Sullivan έκανε πολύ καλή δουλειά πίσω από την κονσόλα. Αλλά ναι…και ο ήχος του νέου δίσκου είναι σχεδόν αναλογικός. Χαίρομαι που σου άρεσε.
Rockpages.gr: Κάτι που πάντα μου άρεσε στα τραγούδια σου, Jim, είναι ο τρόπος που εκφράζεις τα συναισθήματα σου ή λες μία ιστορία με τους στίχους σου. Δεν ξέρω αν σε ρωτάνε συχνά για αυτό αλλά είναι πολύ άμεσος ο τρόπος που γράφεις στίχους όπως π.χ. σε ένα από τα νέα κομμάτια, το “We Play For Free”. Περιγράφεις ακριβώς τη ζωή μίας μπάντας που περιοδεύει…22 ώρες σχεδόν χωρίς τίποτα ιδιαίτερο και 2 ώρες που όλα αλλάζουν…
Jim Peterik: Ακριβώς έτσι! Ξέρεις…πληρωνόμαστε και για άλλα πράγματα εκτός από το show. Οι μακρινές αποστάσεις με το λεωφορείο, οι καθυστερήσεις στα αεροδρόμια, τα άσχημα ξενοδοχεία…τα έχουμε δει όλα. Ακόμη και με τους Survivor, αν εξαιρέσεις μία περίοδο που ήμασταν αρκετά δημοφιλείς, μέναμε συχνά σε άθλια ξενοδοχεία. Το χειρότερο βέβαια όταν είσαι σε περιοδεία είναι ότι είσαι μακριά από την οικογένεια σου και πόσο μοναξιά νιώθεις. Έτσι με αυτό το τραγούδι…το πέτυχες. Είναι 22 ώρες βαρεμάρας, πόνου, άθλιων καταστάσεων και όλα αλλάζουν, αποκτούν νόημα όταν βλέπεις για 2 ώρες να τραγουδάει ο κόσμος μαζί σου.
Rockpages.gr: Σου λείπουν αυτές οι περιοδείες, τώρα που είμαστε όλοι καθηλωμένοι με την πανδημία;
Jim Peterik: Φυσικά και ναι! Έχει περάσει ήδη ένας χρόνος χωρίς συναυλίες αλλά παραμένω απασχολημένος στο studio γράφοντας μουσική με μερικούς από τους ήρωες μου. Έχουμε ήδη έτοιμο το δεύτερο μέρος του “26 East” του Dennis DeYoung…στο πρώτο μέρος είχαμε γράψει μαζί 6 κομμάτια και τώρα έχουμε ηχογραφήσει 5. Ξέρεις…ο Dennis έχει μεγαλώσει στα νότια προάστια του Chicago και η δική μου γειτονιά είναι στα βόρεια προάστια. Άρχισε να με επισκέπτεται συχνά και έτσι μπήκαν οι βάσεις για τη συνεργασία μας. Ήταν ευλογία για μένα να δουλεύω με τον Dennis. Συνεργάζομαι, επίσης, με τους Chicago πάνω στο νέο τους album. Έχουμε ήδη έτοιμα 10 κομμάτια και νομίζω θα κυκλοφορήσει το Δεκέμβριο. Όσο θα παραμένω ενεργός στο studio κάπως θα αντισταθμίζει το γεγονός ότι δεν μπορούμε να παίξουμε live. Ξέχασα…δουλεύω και με τον Brian Wilson των Beach Boys.
Rockpages.gr: Jim, είσαι ένας από τους πιο παραγωγικούς συνθέτες στο χώρο με μία απίστευτη κληρονομιά πίσω σου…Survivor, Pride of Lions, Sammy Hagar, 38 Special, The Ides of March, Dennis DeYoung…απίστευτα πράγματα.
Jim Peterik: Σε ευχαριστώ! Έχει να κάνει με το γεγονός ότι ακούω πολλά και διαφορετικά στυλ μουσικής. Πάρε για παράδειγμα τους The Ides of March…η μπάντα προσπαθούσε συνέχεια να βρει τον ήχο της. Πήγαινα στο studio με ένα διαφορετικό τραγούδι κάθε φορά. Υπήρχε το “Vehicle” με τα πνευστά αλλά υπήρχε και το “L.A. Goodbye” με τον folk ήχο σε στυλ Crosby, Stills and Young. Αυτό όμως αποδείχτηκε καθοριστικό στη συνέχεια, όταν άρχισα να γράφω για άλλους καλλιτέχνες αφού μπορούσα άνετα να «δέσω» με το στυλ τους και να καταλάβω τον τρόπο που λειτουργούσαν. Οι 38 Special είναι μία τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση. Είχαν ένα φανταστικό ήχο στις κιθάρες που έμοιαζε με Skynyrd αλλά εγώ είχα ένα πιο μελωδικό στυλ σύνθεσης. Το πρώτο πράγμα που γράψαμε μαζί ήταν το “Hold On Loosely” μέσα σε 3-4 ώρες. Θυμάμαι όταν στείλαμε το demo στο μάνατζερ τους…μία άθλια κασέτα…και αμέσως ενθουσιάστηκε! Συνεχίσαμε να γράφουμε και η χημεία μεταξύ μας ήταν φανταστική.
Rockpages.gr: Είσαι ένας rock n’ roll survivor! Έχεις δει τα πάντα…τη γέννηση του rock n’ roll, το British Invasion, τη Beatles-mania, το classic rock, την επανάσταση του punk, την αποθέωση του hard rock…ακόμη και το grunge των 90ς. Έχουμε, λοιπόν, από τη μία τον Gene Simmons που λέει ότι το rock πέθανε και από την άλλη τον Alice Cooper που λέει ότι το rock είναι ζωντανό και υγιές. Ποια είναι η δική σου θέση;
Jim Peterik: To rock n’ roll είναι ζωντανό. Αυτή την περίοδο δουλεύω με μία νέα κοπέλα –δεν θα αναφέρω το όνομα της- που έχει το δικό της συγκρότημα και σίγουρα θα αφήσει εποχή. Θα σου ξαναμιλήσω για αυτή σε τρεις μήνες περίπου. Είναι μόνο 21 χρονών και τρελαίνεται για τα 80ς. Από τότε που ήταν 7 ετών ο πατέρας της έβαζε να ακούει classic rock. Υπάρχει μάλιστα ένα video από τότε που ήταν στο δημοτικό –γίνεται ολοένα και πιο μυστηριώδες, έτσι;- όπου παίζει με τη σχολική μπάντα το “Eye Of The Tiger”. Υπάρχει λοιπόν ένα νεαρό, όμορφο κορίτσι που προωθεί το classic rock. Αυτό χρειάζεται…ένα φρέσκο πρόσωπο να φέρει αυτό τον ήχο πίσω.
Rockpages.gr: Τι γίνεται όμως με τις πωλήσεις;
Jim Peterik: Τώρα είναι όλα ψηφιακά…downloads και αρχεία στον υπολογιστή. Μου λείπουν τα CDs και τα βινύλια…δεν μπορείς να φανταστείς πόσα βινύλια έχω. Αλλά μου λείπει η εποχή που έπαιρνες το δίσκο και διάβαζες τα credits, τους στίχους, τις ιστορίες πίσω από τα τραγούδια…τώρα θα πρέπει να ψάξεις online. Έτσι είναι η κατάσταση και θα πρέπει να την αποδεχτούμε. Δεν θα σου πω ψέματα όμως…μου λείπουν οι παλιές, εκείνες μέρες.
Rockpages.gr: Και μένα μου λείπουν αν και προσωπικά συνεχίζω να αγοράζω CD. Jim, βλέπω από πίσω σου τη διπλή, τριπλή πλατίνα για το “Eye Of The Tiger”. Φαντάζομαι ότι σε ρωτάνε συνέχεια ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία Rocky…να υποθέσω το “Rocky III”;
Jim Peterik: Ναι…είναι το “Rocky III”…υπάρχει βέβαια και το “Rocky IV”. Μερικοί προτιμούν το “Burning Heart” από το “Eye Of The Tiger”. Αλλά σίγουρα το “Eye Of The Tiger” έχει αφήσει ανεξίτηλο στίγμα. Πάντως στο “Burning Heart” ο Jimi Jamison τραγούδησε απίστευτα! Προσωπικά, δεν διαλέγω κανένα από τα δύο. Άκου μία ωραία ιστορία…όταν ο Stallone με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε ένα τραγούδι για το “Rocky III”, κάθισα με τον Frankie Sullivan και γράψαμε δύο τραγούδια: το “Ever Since The World Began” και φυσικά το “Eye Of The Tiger”. Την τελευταία φορά που είδα τον πατέρα μου λίγο πριν πεθάνει από καρδιακή ανακοπή, με ρώτησε τι κάνω…του απάντησα ότι δουλεύω πάνω σε δύο κομμάτια για το νέο Rocky και τον ρώτησα αν θέλει να ακούσει ένα από αυτά. Εννοείται πως ήθελε και του έπαιξα το “Ever Since The World Began” το οποίο και λάτρεψε. Δεν πρόλαβα να του παίξω το “Eye Of The Tiger” κάτι για το οποίο θα μετανιώνω μια ζωή.
Rockpages.gr: Ξέρω τι εννοείς, Jim…προσωπικά, πάντως, προτιμώ το “Burning Heart” λόγω του Jimi Jamison. Μας άφησε πολύ πρόωρα…μου λείπει η φωνή και η παρουσία του.
Jim Peterik: Και σε μένα…ήταν εύκολα ο καλύτερος τραγουδιστής που έχω συνεργαστεί. Ο Toby είναι πολύ καλός αλλά κανένας δεν έφτανε τον Jimi. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τον δοκιμάσαμε για τους Survivor. Ήμασταν πολύ κοντά στο να πάρουμε τον Kevin Chalfant που όπως ξέρεις είναι εξαιρετικός. Ένας φίλος μας, όμως, μας πρότεινε να ακούσουμε τον Jimi…ήταν τότε σε ένα συγκρότημα (σ.σ. τους Cobra) το οποίο θα διαλύονταν. Μου έστειλε το δίσκο και παρά το γεγονός ότι τα τραγούδια ήταν μέτρια, η φωνή ήταν πολύ ξεχωριστή. Τον προσκαλέσαμε λοιπόν στο studio και ήταν τόσο ευγενικός και καλός άνθρωπος που αναρωτηθήκαμε αν ήταν αληθινός (γέλια)! Με τον Frankie είχαμε γράψει τότε δύο τραγούδια: το “Broken Promises” και το “The Search Is Over”. To πρώτο που είπε ήταν το “Broken Promises” και από τα πρώτα δευτερόλεπτα ανατριχιάσαμε αφού η ερμηνεία του ήταν φανταστική. Ακουγόταν τέλεια παρά το γεγονός ότι τα μηχανήματα που είχαμε ήταν χάλια! Μετά του ζητήσαμε να τραγουδήσει τη μπαλάντα, το “The Search Is Over”…σε κάποια στιγμή δεν μπόρεσε να βγάλει τις ψηλές νότες και πρότεινα στον Frankie να ρίξουμε μισό τόνο στο κομμάτι. Μόλις το άκουσε ο Jimi είπε: Give Half A Man A Chance (προφανώς αμετάφραστο)…αυτή ήταν πάντα η ατάκα του Jimi. Στο επόμενο take έπιασε τη νότα και πήγε ακόμη πιο ψηλά…συγκλονιστικός. Αμέσως οι υπεύθυνοι στη Scotti Bros χάρηκαν γιατί είδαν ότι είχαν στο roster τους έναν φανταστικό τραγουδιστή.
Rockpages.gr: Τελευταία ερώτηση, Jim… αν εξαιρέσουμε το “Eye Of The Tiger” και αν είχες την πολυτέλεια να βάλει σε μία χρονοκάψουλα ένα μονάχα τραγούδι σου από όλα που έχεις γράψει, ποιο θα ήταν αυτό;
Jim Peterik: Πολύ καλή και δύσκολη ερώτηση. Είναι σα να προσπαθώ να διαλέξω ένα από τα παιδιά μου…δύσκολο. Πιθανότατα το ‘Man Against The World”…όταν δεν είμαι καλά και ακούω αυτό το τραγούδι, ανεβαίνω. Δείχνει την πάλη και την προσπάθεια του ανθρώπου να τα καταφέρει παρά τις όποιες αντίξοες συνθήκες. Θα έλεγα ότι αυτό είναι το αγαπημένο μου ever κομμάτι. Και δεν έγινε μεγάλη επιτυχία. Ξέρεις κάτι όμως…πριν από λίγες μέρες, με πήρε τηλέφωνο ο Stallone –θα κυκλοφορήσει μία ειδική έκδοση του Rocky IV- και μου ζήτησε την άδεια να βάλει το συγκεκριμένο τραγούδι στους τίτλους τέλους της ταινίας. Φυσικά και δέχτηκα. Έτσι το κομμάτι θα αποκτήσει λίγο από την αίγλη που του αξίζει. Έτσι προσέξτε όλοι τους τίτλους τέλους της νέας έκδοσης του Rocky IV που θα κυκλοφορήσει για να ακούσετε το αγαπημένο μου ever τραγούδι.
